Αυτό που διαπιστώνω μέρα με τη μέρα, είναι πως το μεγαλύτερο ποσοστό οπαδών του ΠΑΟΚ, ενδιαφέρεται να μη τσαλακωθεί η εικόνα αθλητών της ομάδας που υποστηρίζει, πολύ περισσότερο μάλιστα από το να μη τσαλακωθεί η ίδια η ομάδα.
Διαπιστώνω πως υπάρχει ο μέσος οπαδός, που στον βωμό της συμπάθειας προς έναν συγκεκριμένο ποδοσφαιριστή, μπορεί να προσβάλει ολόκληρο τον σύλλογο που υποστηρίζει. Μιλάμε για τον ορισμό του πανηγυρτζή οπαδού.
Είναι αυτή η πουτάνα η υπερπληροφόρηση, αυτά τα social media, τα μπλογκς, τα ραδιόφωνα, που δίνουν λόγο στον κάθε ανύπαρκτο να σχολιάζει, να επηρεάζει άλλους, να στολίζει με τη βλακεία του την καθημερινότητά μας. Είναι μία εποχή που οι υγιείς, πρέπει να κλείνουν τα αυτιά τους.
Αφορμή παίρνω από το πώς αντιμετωπίζεται το ενδεχόμενο φυγής των Κοντρέρας και Βιεϊρίνια. Κανένας μας δεν μπορεί να μη πει πως λυπάται που φεύγουν. Αυτό εννοείται, αλλά και σε αυτό υπάρχει όριο.
Πάνω απ όλα, είναι ο ΠΑΟΚ και ο ΠΑΟΚ είναι αυτός που αναβάθμισε την καριέρα του Κοντρέρας και δημιούργησε αυτή του Βιεϊρίνια.
Για όσους το ξεχνάνε, ο Κοντρέρας δεν ήταν βασικός στη Μπράγκα όπου έμεινε για ένα εξάμηνο και κανένας δεν κάηκε για να τον ανανεώσει και ήρθε στη Τούμπα με ένα συμβόλαιο κοντά στις 500 χιλιάδες, νούμερο που δεν θα έβρισκε πουθενά αλλού.
Με την πρώτη ευκαιρία, του έγινε επέκταση συνεργασίας με αυξημένα χρήματα, ως ένδειξη σεβασμού και πίστης στον ποδοσφαιριστή από την ομάδα.
Επέστρεψε στην εθνική Χιλής ως παίκτης του ΠΑΟΚ, αγωνίστηκε σε μεγάλες διοργανώσεις και πλούτισε το βιογραφικό του.
Σήμερα, κανένας μα κανένας δεν μπορεί να μου πει με σιγουριά, που θα ήταν ο Κοντρέρας αν δεν υπήρχε ΠΑΟΚ. Και σίγουρα, δεν θα μπορούσε να αποκλείσει το ενδεχόμενο, η καριέρα του να είχε βυθιστεί ακόμη παραπάνω σε μία ξενέρωτη ομάδα της ιβηρικής χερσονήσου.
Τον Κοντρέρας θα τον αγαπάμε πάντα, αλλά και ο Κοντρέρας θα μας αγαπάει πάντα και αυτό φαίνεται από τον τρόπο που προσπαθεί να φύγει. Θέλει να φύγει ηγετικά και για αυτό επιχειρεί εδώ και μία εβδομάδα ένα ακραίο επικοινωνιακό παιχνίδι που απαντήθηκε μόνο στο κομμάτι της πρότασης που του έγινε σύμφωνα με τον ΠΑΟΚ.
Ο Βιεϊρίνια, όταν τον πήραμε ήρθε με αρκετά κιλά παραπάνω, προερχόμενος από μία μικρή ομάδα όπως η Λεϊσόες στην οποία έπαιζε δανεικός από την Πόρτο, στην οποία μάλιστα δεν ήταν βασικός. Είχε μάλιστα και μία κωμική χαίτη αλλά Κούλη Καραταϊδη, που αν την έβλεπε ο Τρύφων Σαμαράς θα πέθαινε ακαριαία.
Ο Άντρε μάλιστα, την πρώτη του χρονιά την έχασε λόγω του τραυματισμού του κι όμως ο ΠΑΟΚ επέμενε. Και όχι μόνο επέμενε, ένας ολόκληρος Φερνάντο Σάντος τον κυνηγούσε από το πρωί μέχρι το βράδυ για να χάσει κιλά και να ανεβάσει τα επίπεδα απόδοσής του.
Ο ΠΑΟΚ είναι αυτός που δημιούργησε τον Βιεϊρίνια και ο ΠΑΟΚ είναι αυτός που κρίνει πως τα περιθώρια για να εισπράξει την υπεραξία του στένεψαν. Είναι ή τώρα ή ποτέ.
Ο Βιεϊρίνια και ο Κοντρέρας θα φύγουν και λυπούμαστε όλοι για αυτό. Ο Ζαγοράκης και ο Βρύζας θα μείνουν. Μήπως λυπούμαστε για αυτό;
Βαρέθηκα να ακούω οπαδούς να μειώνουν τους ανθρώπους του ΠΑΟΚ. Και δόση αλήθειας να έχει μία τοποθέτηση που στοχεύει στη κριτική, ο τρόπος που εκφράζεται θα πρέπει να είναι τέτοιος ώστε να αναδεικνύει σεβασμό απέναντι στα θεσμικά όργανα του συλλόγου, που τυγχάνει να μην είναι και τίποτα τυχάρπαστοι.
Όλοι όσοι ανοίγουν το στόμα τους, θα πρέπει να αντιλαμβάνονται πως ο νομίζω παρορμητισμός τους, φθείρει όχι μόνο τα πρόσωπα αλλά τον ίδιο τον ΠΑΟΚ. Έναν ΠΑΟΚ που φθείρεται, φθείρεται, φθίρεται και απλά δεν έχουμε βρει ακόμη το κόκκαλο.
Μην ακούσω πάλι για κριτική που πρέπει να γίνεται. Η κριτική στον ΠΑΟΚ γίνεται. Κανένας ΠΑΟΚ δε σου λέει ποτέ να μη κάνεις κριτική, κανένας ΠΑΟΚ δεν θα σου βάλει το μαχαίρι στο λαιμό επειδή έκρινες λάθος. Αυτό ίσως είναι και το μεγαλύτερο σφάλμα του. Κανένας δεν φοβάται τις επιπτώσεις της βλακείας του.
Ο ΠΑΟΚ κατ εμέ πέρασε την κρίση του. Το ότι χάνει παίκτης είναι η απόρροια της κακής διοίκησης του Θοδωρή Ζαγοράκη για περίπου δύο χρόνια, του εγκλεισμού του στη γυάλα του σε αυτό το διάστημα και του πολύ κλειστού κλαμπ που δημιούργησε και δεν τον βοήθησε. Αλλά και της οικονομικής συγκυρίας που περνάει η χώρα.
Ο Βρύζας επέστρεψε για να τον βοηθήσει, μπήκαν νέα παιδιά μέσα στην ομάδα και τη διοίκησή της, πλέον μέσα στη ΠΑΕ δεν υπάρχει μία τάση και υπάρχει μία διάθεση αλλαγών.
Θα αγχωνόμουν πολύ παραπάνω αν αντιμετωπίζαμε την κατάσταση με ημίμετρα. Μιλούσα με έναν γιατρό φίλο μου, για μία περίπτωση ενός ασθενή που είχε γάγγραινα και αποφασίστηκε να μη του κόψουν το πόδι ψηλά, επειδή ένας άλλος γιατρός ήταν πιο συναισθηματικός απ όσο έπρεπε.
Ο ασθενής πέθανε γιατί το πόδι δεν κόπηκε όσο ψηλά έπρεπε και η γάγγραινα εξαπλώθηκε. Αν η απόφαση ήταν η επίπονη, ο ασθενής σήμερα θα είχε σωθεί.
Είμαστε στη φάση που πρέπει να κόψουμε το πόδι ψηλά. Αν το κόψουμε λίγο θα συνεχίσουμε να κινδυνεύουμε και τότε θα έρθει πάλι η στιγμή που η ΠΑΕ θα πάρει τις αποφάσεις που πήρε τώρα. Το θέμα είναι μαθηματικό.
Όπως επίσης μαθηματικό, είναι και το ότι όποια διοίκηση και να είχαμε σήμερα, το ίδιο πράγμα θα έκανε. Εκτός κι αν ήταν μεγαλομέτοχος με λεφτά. Ο γνωστός αόρατος τύπος.
Καταλήγοντας λοιπόν εκεί που ξεκίνησα, με έχουν κουράσει απίστευτα οι λαϊκισμοί εις βάρος του ΠΑΟΚ. Ο Κοντρέρας και ο Βιεϊρίνια θα είναι πάντοτε σεβαστές οντότητες στην ιστορία του ΠΑΟΚ. Έχουν γραφτεί με χρυσά γράμματα και ο χρυσός δεν φθείρεται.
Από εκεί και πέρα όμως, ο καθένας μας οφείλει να υπερασπίζεται τον ΠΑΟΚ, να πιστεύει σε αυτόν και να δίνει δύναμη στους ανθρώπους του.
Στη τελική, ο ΠΑΟΚ είναι μία ομάδα που χρειάζεται γερό στομάχι. Για αυτό είμαι και σαν έγκυος…
ΥΓ Μέσα σε αυτό το κλίμα που διαμορφώνεται, θα πρέπει να κατανοήσετε όλοι πως είναι αδύνατον να παρθούν αποφάσεις που θα μας αναβαθμίσουν, όπως πχ του γηπέδου. Ποιος να πάρει μία τέτοια απόφαση χωρίς να χρεωθεί τα πάντα;
ΥΓ Ας υποθέσουμε πως ο Νίνης ήταν παίκτης του ΠΑΟΚ και έφευγε χωρίς να πάρει μία η ομάδα. Να φανταστώ πως έξω από την Τούμπα θα εμφανίζονταν Νίντζα που θα πετούσαν αστεράκια σε όποιον διοικητικό έβλεπαν και μέσα από καπνό θα εξαφανίζονταν στο δευτερόλεπτο.
Πηγή: paok24.com