Αν θέλει κανείς πραγματικά να είναι ρεαλιστής, την πώληση του Βιεϊρίνια από την ΠΑΕ ΠΑΟΚ θα έπρεπε να την περιμένει. Όταν μία ομάδα στηρίζεται μόνο στη δυναμική του κόσμου της και όσα αυτή συνεπάγεται (εισιτήρια, τηλεοπτικά, χορηγούς) είναι λογικό να ψάχνει επιπλέον έσοδα και μέσω πωλήσεων ποδοσφαιριστών.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε, άλλωστε, ότι αυτή η διοίκηση που ετοιμάζεται να στείλει τον Πορτογάλο σε σύλλογο του εξωτερικού ήταν εκείνη που πουλώντας Χριστοδουλόπουλο, Μελίσση και Φερνάντεζ, δημιούργησε την πολύ αξιόλογη ομάδα των τελευταίων 3,5 χρόνων που και στην Ελλάδα πρωταγωνίστησε και στην Ευρώπη κατάφερε να ανορθώσει το κύρος του ΠΑΟΚ. Το πρόβλημα, όμως, στην περίπτωση του Βιεϊρίνια δεν είναι αυτή καθ' αυτή η πώληση, αλλά ο λόγος για τον οποίο γίνεται.

Ο ΠΑΟΚ, διά στόματος Βρύζα και Κωνσταντινίδη, είναι έτοιμος να συμφωνήσει για τη μετακίνηση του πολυτιμότερου έμψυχου περιουσιακού στοιχείου του σε σύλλογο του εξωτερικού, όχι γιατί θέλει να πάει στο επόμενο στάδιο της ανάπτυξής του, αλλά για λόγους επιβίωσης. Πολύ απλά γιατί η UEFA κρούει πολύ ηχηρά το "καμπανάκι" του κινδύνου.

Μπορεί πρόσφατα ο Θόδωρος Ζαγοράκης να δήλωσε δημόσια ότι ο ΠΑΟΚ είναι ανοιχτός στην πώληση παικτών αλλά στην τιμή που θέλει ο ίδιος, πολύ φοβάμαι, όμως, ότι υπό την πίεση της δύσκολης κατάστασης που βρίσκεται η ΠΑΕ θα δώσει τον Βιεϊρίνια με λιγότερα χρήματα, απ' ότι πραγματικά αξίζει.

Με δεδομένο ότι το πρόβλημα με την αδειοδότηση δεν είναι τωρινό και τα μηνύματα γι' αυτό που θα συναντούσαν, οι άνθρωποι του ΠΑΟΚ τα είχαν λάβει-τουλάχιστον-από τον προηγούμενο χειμώνα, αποδεικνύεται ότι ήταν λάθος που η ΠΑΕ δεν είπε "ναι" στα 4,5 εκ. ευρώ "καθαρά" (χωρίς να υπολογίζονται αυτά που θα εισέπραττε η Πόρτο που έχει το 33% των δικαιωμάτων του παίκτη) που της έδινε η Μπλάκμπερν τον Ιούνιο. Τότε ο ΠΑΟΚ θα είχε και το χρόνο και το χρήμα να βρει τον αντικαταστάτη του Βιεϊρίνια και να αντιμετωπίσει πιο ομαλά τις οικονομικές δυσκολίες που η κρίση έχει φέρει και στο χώρο του ποδοσφαίρου.

Οι πωλήσεις μέρος της ανάπτυξης

Υπάρχει, όμως και μία άλλη πτυχή του θέματος "πωλήσεις παικτών" που, για μεγάλη μερίδα, του κόσμου του ΠΑΟΚ αποτελεί ταμπού, ειδικά όταν εμπλέκονται ανταγωνίστριες ελληνικές ομάδες. Αφορά στη γενικότερη φιλοσοφία του συλλόγου. Πρέπει ή δεν πρέπει να πουλά ο ΠΑΟΚ; Προσωπικά, θα απαντήσω με... ερώτημα: "Πώς μπορεί ο ΠΑΟΚ να αυξήσει τα έσοδα του και να αναπτυχθεί περαιτέρω αν δεν κάνει και πωλήσεις;".

Μεγαλοεπενδυτής δεν υπάρχει, η προοπτική δημιουργίας νέου γηπέδου δεν φαίνεται να απασχολεί σοβαρά την ασπρόμαυρη οικογένεια, πώς στ' αλήθεια μπορεί ο ΠΑΟΚ να κάνει το κάτι παραπάνω αν δεν παράγει παίκτες που θα κοστίζουν λίγα και θα φέρνουν πολλά; Όσο για το αν είναι απαγορευτικές οι πωλήσεις σε ανταγωνίστριες ομάδες, το παράδειγμα των περιπτώσεων Χριστοδουλόπουλου, Μελίσση, δίνει την απάντηση.

Η τιμή είναι αυτή που ορίζει πότε κάτι είναι απαγορευτικό και πότε όχι. Κοντολογίς, με αφορμή την επικείμενη (θα 'θελα να διαψευστώ, αλλά δεν φαίνεται άλλη λύση στον ορίζοντα) πώληση Βιεϊρίνια, καλό είναι όλοι μας να αναλογιστούμε πώς ακριβώς θέλουμε να λειτουργεί ο ΠΑΟΚ. Εύχομαι το 2012 να μας βρει όλους υγιείς πρώτα απ' όλα και με καθαρό μυαλό.

Υ.Γ.Φυσικά, μέρος της συζήτησης που δημιουργεί η περίπτωση Βιεϊρίνια είναι και το κεφάλαιο "σκάουτινγκ" που στο εξωτερικό είναι ανύπαρκτο για τον ΠΑΟΚ. Γιατί στ' αλήθεια θα πρέπει ο σύλλογος να στηρίζεται στις διασυνδέσεις του εκάστοτε προπονητή του (π.χ. Σάντος με τον πρόεδρο της Πόρτο) για να ελπίζει ότι θα βρει λαυράκια τύπου Βιεϊρίνια και να μην προσπαθήσει να δημιουργήσει το δικό του δίκτυο ανίχνευσης ταλέντων;

Πηγή: olapaok.gr
 

Βιεϊρίνια Superleague ΠΑΟΚ