Η χθεσινή μέρα, στο αθλητικό ξημέρωμα του 2012, υπήρξε για τους οπαδούς του ΠΑΟΚ γροθιά στο στομάχι. Ο Πάμπλο Κοντρέρας, ένας από τους πιο σημαντικούς ξένους αμυντικούς που πέρασαν από το ελληνικό ποδόσφαιρο, δεν θα κατοικεί πλέον στην Τούμπα. Μια σχέση που ξεκίνησε και εξελίχθηκε υπέροχα για παίκτη-ομάδα-εξέδρα, τραυματίστηκε τον τελευταίο καιρό και πλέον οδηγήθηκε στο διαζύγιο. Ηταν κάτι που έμοιαζε αναπόφευκτο και δυστυχώς για τον ΠΑΟΚ δίχως επιστροφή.

Ο Κοντρέρας, παίκτης που ο Ζήσης Βρύζας έπεισε να έρθει στην Ελλάδα πριν από 3,5 χρόνια, είναι από τους αμυντικούς που θα μνημονεύουμε για χρόνια εδώ. Οπως κάνουμε ακόμη με τον Μάρτιν Νοβοσέλατς. Η διορατικότητά του στο να προβλέπει τη φάση νομίζω ότι είναι το κορυφαίο ποδοσφαιρικό προσόν, αυτό που «ισοφάριζε» το ότι ο Χιλιανός δεν διαθέτει σωματοδομή «κλασικού» κεντρικού αμυντικού.

Ο Κοντρέρας αποχωρεί, θέλοντας ο ίδιος να επιστρέψει στην πατρίδα του, και χαρίζει στον ΠΑΟΚ 200.000 ευρώ, από τη στιγμή που λήγει το συμβόλαιό του το καλοκαίρι και δεν υπάρχει πρόθεση νέας συνεργασίας. Ποσό πολύ σημαντικό αυτήν την εποχή και κυρίως για το ταμείο του «δικέφαλου». Ο ίδιος πηγαίνει στην ομάδα που θέλει (Κόλο Κόλο), αλλά ταυτόχρονα προσφέρει στον «δικέφαλο» αναγκαία ανάσα. Μόνο που η αποχώρησή του από το κέντρο της άμυνας δεν μπορεί να αναπληρωθεί ποιοτικά.

Οι πρώτοι που το γνωρίζουν αυτό είναι ο Ζαγοράκης και ο Βρύζας. Αλλά δεν μπορούν να πράξουν διαφορετικά. Οπως ΔΕΝ γίνεται ο ΠΑΟΚ να αρνηθεί (τώρα) την πρόταση για τον Βιεϊρίνια. Πόσω μάλλον όταν η συγκεκριμένη πρόταση φτάνει τα 3,8-3,9 εκατ. ευρώ (67% το ποσοστό για τον «δικέφαλο»), όπως αυτή της Βόλφσμπουργκ για τον ΠΑΟΚ. Τούτα τα λεφτά είναι ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΑ για τις εποχές που ζούμε. Δεν μπορεί να τα αρνηθείς, ακόμη κι αν σημαντικό ποσοστό εξ αυτών (περίπου 1,5 εκατ. ευρώ) πρέπει να τα καρπωθεί η Πόρτο.

Ο Ζαγοράκης ΠΟΝΑΕΙ πρώτα αυτός που πρέπει ο ΔΙΚΟΣ του ΠΑΟΚ να αποχωριστεί τον κορυφαίο ποδοσφαιριστή του. Ομως, δυστυχώς, ΠΡΕΠΕΙ. Δεν έχει άλλη λύση. Αυτός ο «άλλος» ΠΑΟΚ, χωρίς τον Βιεϊρίνια, είναι «επιλογή ανάγκης» και όχι επιλογή καρδιάς. Το αναγνωρίζουν άπαντες.

Εκείνο που μετράει είναι η επιβίωση του συλλόγου. Κι ο κόσμος του «δικέφαλου» είναι ώριμος για να γνωρίζει ότι ο αποχαιρετισμός στον Αντελίνο είναι ουσιαστικά φιλί ζωής σε μία ΠΑΕ που δεν είχε άλλη εναλλακτική...

Πηγή: Goal