Γιατί; Διότι πρόκειται για την... ομάδα του Ζοσέ Μουρίνιο, ο οποίος έχει εμφυτεύσει και στους παίχτες του τη μονομανία και τα διαφόρων ειδών συμπλέγματα που τον διακατέχουν απέναντι στους καταφανώς ανώτερους από τη «βασίλισσα» «μπλαουγκράνα». Και μια που βλέπει, αλλά και κάθε φορά αντιλαμβάνεται ότι δεν μπορεί να αντιμετωπίσει την «Μπάρτσα» παίζοντας ποδόσφαιρο και όχι... κλωτσοσκούφι, επιλέγει ποδόσφαιρο μιας άλλης εποχής. Ισως και εποχών, καθώς είναι συνήθη πλέον, σε κάθε αναμέτρηση των δύο αιώνιων αντιπάλων τα αντιαθλητικά χτυπήματα εκ μέρους των «μερένχες». Βέβαια, η Μπαρτσελόνα δεν έγινε φέτος ή πέρυσι καλύτερη ομάδα από τη Ρεάλ Μαδρίτης. Ηταν και τα περασμένα χρόνια.

Ομως από το 2010 και εντεύθεν, όταν την τεχνική ηγεσία της «βασίλισσας» ανέλαβε ο Πορτογάλος τεχνικός, η Ρεάλ μετέρχεται τέτοιες τακτικές. Και βλέπουμε, πέραν του Πέπε, του Μαρτσέλο και έτερων... καρατεριστών, κι άλλους παίχτες, όπως ο Τσάμπι Αλόνσο επί παραδείγματι, οι οποίοι μπορεί στις προηγούμενες ομάδες τους να είχαν επιδείξει διαγωγή κοσμιωτάτη, όμως στα χέρια του Ζοσέ Μουρίνιο, ο οποίος προφανώς τους έχει εμποτίσει με μίσος για την αντίπαλό τους, έχουν κι αυτοί μεταλλαχθεί. Θεμιτό, αναμφισβήτητα, να θέλει ο Πορτογάλος προπονητής να γκρεμίσει από την κορυφή της παγκόσμιας καταξίωσης την Μπαρτσελόνα. Οχι όμως με ποδόσφαιρο μικρής ομάδας και με χτυπήματα κάτω από τη ζώνη. Διότι αυτήν που μειώνει είναι τη Ρεάλ Μαδρίτης...

Πηγή: Εθνοσπόρ