Γράφει ο Βασίλης Σαμπράκος...
αι, τον έναν εκ των αδερφών Μπανασάκη του Ολυμπιακού των ‘90’s, συντοπίτη της οικογένειας Βαρδινογιάννη, για να ολοκληρώσουν το deal με την πριγκίπισσα, δηλαδή με το χαρτί πάνω στο οποίο έχουν ποντάρει, αφήνοντας στην άκρη τον Αλ Σαούντ, η ΠΑΕ Παναθηναϊκός μοιάζει να προετοιμάζει το έδαφος για την επιστροφή του Ανδρέα Βγενόπουλου στην εταιρεία.
Είναι να αναρωτιέται κανείς γιατί δεν επισπεύδει η ΠΑΕ τις διαδικασίες παράδοσής της στον Βγενόπουλο, τον μόνο με υπόσταση ενδιαφερόμενο, και χάνει χρόνο και δυνάμεις σε μια τόσο καθοριστική για το μέλλον της στιγμή. Μια εταιρεία που χρειάζεται περί τα 8 εκατ. ευρώ μέχρι τον Μάρτιο ώστε να εξασφαλίσει την άδεια συμμετοχής σε ευρωπαϊκή διοργάνωση, για ποιο λόγο χάνει χρόνο στην αναμονή Αράβων που δεν λένε με τίποτα να εμφανιστούν; Και ποιος θα εξηγήσει στον κόσμο, αν η ομάδα δεν αντέξει στον πρωταθλητισμό επειδή δεν έχει τις λύσεις που ζητεί ο Ζεσουάλντο Φερέιρα και έχει ποδοσφαιριστές που έχουν καιρό να πληρωθούν, γιατί συνέβη και συμβαίνει όλο αυτό που βάζει σε κίνδυνο την πορεία του Παναθηναϊκού στο πρωτάθλημα;
Ο Γιάννης Βαρδινογιάννης καταφέρνει να κρύβει καλά τον εαυτό του πίσω από την καλή δουλειά που κάνει ο Δημήτρης Γόντικας και πίσω από την αξιοθαύμαστη, υπό τις υπάρχουσες συνθήκες, δουλειά που κάνει ο Φερέιρα με τους ποδοσφαιριστές. Την ημέρα όμως που ο κόσμος του Παναθηναϊκού θα χωνέψει τι ακριβώς έχει συμβεί στην υπόθεση των Αράβων, αν τα πετροδόλαρα, που ακόμη έρχονται, δεν βρουν τον δρόμο προς το ταμείο της ΠΑΕ, θα βρεθεί όσο εκτεθειμένος δεν βρέθηκε ποτέ. Πώς το είχε πει ο Τσόρτσιλ; Μπορείς να κοροϊδεύεις λίγους για πολύ καιρό, πολλούς για λίγο καιρό, αλλά όχι όλους για πολύ καιρό. Είναι μεγάλο, για να χωρέσει σε πανό.
ΥΓ. Στέκεται πολύ τυχερός ο Παναθηναϊκός που μια σοβαρή πρόθεση για πρόταση συνεργασίας στον Ζεσουάλντο Φερέιρα από ευρωπαϊκό σύλλογο δεν μπήκε σε χαρτί με σφραγίδες. Διότι τότε θα έπεφταν, τουλάχιστον, οι μάσκες.
Πηγή: Sportfm.gr