Είναι αυτή η μικρή μερίδα οπαδών που συστηματικά και επανειλημμένα γυρίζει τον ΠΑΟΚ πίσω, κάθε φορά που πάει να νοικοκυρευτεί ως ΠΑΕ και να σηκώσει κεφάλι ως ομάδα. Αφού ούτε ο Ζαγοράκης, ο άνθρωπος που συσπείρωσε και ενέπνευσε το μεγάλο υγιές κομμάτι των οπαδών όσο κανείς στο πρόσφατο παρελθόν, κατάφερε να τους αλλάξει τα μυαλά, φοβάμαι ότι ο μεγάλος αυτός σύλλογος θα βιώνει συνεχώς το σύνδρομο της αυτοκαταστροφής.

Στα τεσσεράμισι χρόνια της θητείας του στον ΠΑΟΚ ο Ζαγοράκης δημιούργησε αυτήν την ομάδα που έφτασε στην υψηλότερη θέση στην ιστορία της στην κατάταξη της UEFA, που έκανε την Ευρώπη να μιλήσει γι' αυτήν, που την εξυγίανε σε βαθμό ώστε να αποφύγει τον αποκλεισμό της από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και που την αφήνει με ένα δικό της προπονητικό κέντρο.

Στη θέση του συνεχίζει ένα άλλο παιδί του ΠΑΟΚ, ο Ζήσης Βρύζας. Τόσο αυτός όσο και ο Ζαγοράκης μόνο να δώσουν μπορούν στον ΠΑΟΚ και όχι να πάρουν. Εχουν και οι δύο τις ίδιες ιδέες και απόψεις για τον τρόπο που μπορεί και πρέπει να πορευτεί ο σύλλογος από εδώ και πέρα. Ο Θοδωρής είναι πιο συναισθηματικός, ο Ζήσης πιο ρεαλιστής ή αν θέλετε τεχνοκράτης. Ετσι ή αλλιώς η πορεία της ΠΑΕ είναι ουσιαστικά μονόδρομος.

Η ομάδα δεν θα παίξει καλύτερα ούτε θα πάρει το πρωτάθλημα επειδή άλλαξε ο πρόεδρος. Συνεπώς, έπειτα από ένα διάστημα ανοχής και ηρεμίας που θα απολαύσει και ο Βρύζας, θα έρθει πάλι η ώρα που η αντοχή και η υπομονή του θα κρίνονται κάθε Κυριακή από το αποτέλεσμα του αγώνα. Ωσπου να έρθει το επόμενο «ντου» των ανεγκέφαλων και να τα παρατήσει κι αυτός. Μακάρι να μη συμβεί ποτέ, αλλά μέχρι τώρα αυτό δείχνει η ιστορία.

Πηγή: Goal