Με ιαχές εναντίον του, με χλεύη, με κατηγορίες από τους σκληροπυρηνικούς της εξέδρας. Σίγουρα, αυτό δεν είναι το καλύτερο τέλος της προεδρικής θητείας του Θοδωρή Ζαγοράκη από τον ΠΑΟΚ. Και σίγουρα δεν είναι το τέλος που του αξίζει.

Αν μπουν στο ζύγι τα θετικά που αφήνει η παρουσία του στα διοικητικά του «δικέφαλου» και τα λάθη (προσωπικά που έκανε και άλλων που επωμίστηκε), που εμφανίζονται πλέον ανάγλυφα, τα πρώτα σαφώς και υπερτερούν. Και τούτο διότι έδωσε όραμα σε μια ομάδα που κινδύνευε να το χάσει. Συσπείρωσε τον κόσμο, έπαιξε με άνεση το ρόλο του ηγέτη, επί της ουσίας όμως δεν θα μπορούσε να είναι στη... σκηνή επ' άπειρον.

Οι καλές προθέσεις κάποια στιγμή φεύγουν από το παράθυρο, όταν από την πόρτα δεν μπαίνουν έσοδα. Στον ΠΑΟΚ από λάθος υπολογισμούς και αβλεψίες υπάρχει μια μαύρη τρύπα που δεν καλύπτεται εύκολα. Και σίγουρα δεν καλύπτεται από τον Ζαγοράκη. Ετσι η πολιτική του μνημονίου και η ταυτόχρονη αποδυνάμωση του ρόστερ δημιούργησαν τριγμούς που δεν θα μπορούσε να απορροφήσει ο «Τεό».

Λαμβάνοντας αντι-δημοτικά μέτρα περιστολής των δαπανών εκ των πραγμάτων έπαψε να είναι δημοφιλής. Ισως σε κάποιους μετά και τον αποκλεισμό από τον Ατρόμητο να έγινε και αντιπαθής. Οπως και να 'χει, έπαψε εδώ και καιρό να είναι το ενοποιητικό στοιχείο στο κλαμπ, έτσι η αποχώρησή του ήταν λίγο έως πολύ αναμενόμενη.

Οποιος νομίζει ότι η αποχώρηση του Ζαγοράκη θα βοηθήσει στη λύση των δομικών προβλημάτων που εμφανίζει εσχάτως η ΠΑΕ ΠΑΟΚ, μάλλον δεν αντιλαμβάνεται τις διαμορφωμένες συνθήκες. Τα πράγματα δεν είναι άσπρο - μαύρο, όπως τα χρώματα της φανέλας του «δικέφαλου». Ο κίνδυνος κατάρρευσης εξακολουθεί να υφίσταται, ειδικά όσο δεν εμφανίζεται στον ορίζοντα μια σταθερή, βιώσιμη και οικονομικά «άνετη» λύση.

Ωραία, ο Ζαγοράκης έφυγε. Και μετά; Και τώρα, τι; Αυτό είναι το καίριο ερώτημα και σίγουρα δεν μπορεί να το απαντήσει ούτε και ο Ζήσης Βρύζας όση καλή διάθεση και αν έχει για προσφορά στην ομάδα...

Πηγή: Goal