Ήταν μια του ύψους, μια του βάθους τις περισσότερες φορές και δεν έπιανε ένα στάνταρ απόδοσης.
Είχε τον πολύ άσχημο τραυματισμό, έμεινε πολύ καιρό έξω και τώρα τον βλέπουμε εντελώς διαφορετικό. Δεν είναι μόνο η εξαιρετική προσπάθεια και το γκολ, είναι ότι όσες φορές τον έχει χρησιμοποιήσει ο Φερέιρα με την επιστροφή του δείχνει ένας "άλλος" Λάζαρος, έστω κι δεν έχει παίξει πολύ.
Πιο ώριμος, πιο μεστός, πιο ολοκληρωμένος, πιο ομαδικός. Αυτή την εντύπωση δίνει τουλάχιστον μέχρι τώρα. Σα να έχει μπει αποφασισμένος να δείξει πραγματικά το ταλέντο του και να μην έχει πια άλλα σκαμπανεβάσματα.
Ο Χριστοδουλόπουλος ξέρει καντάρια μπάλα. Ταλέντο σπουδαίο είναι κι αυτό το αναγνωρίζουν όλοι. Θέλει, βέβαια, ακόμα παιχνίδια στα πόδια του για να φορμαριστεί ξανά, όμως υπάρχει το κίνητρο του πρωταθλήματος, αλλά και το κίνητρο του Euro.
Θα είναι κέρδος, δηλαδή, και για την εθνική ομάδα ο Χριστοδουλόπουλος να είναι φτιαγμένος για να κάνει την επιστροφή που του αξίζει. Γιατί, όπως είπαμε, είναι ταλέντο από τα λίγα τέτοιου επιπέδου που διαθέτει το ελληνικό ποδόσφαιρο και σε τέτοια – ιδανική – ηλικία.
Για να δούμε, λοιπόν. Θα συνεχίσει στο ίδιο τέμπο ο Χριστοδουλόπουλος; Μέχρι τώρα, πάντως, δείχνει να έχει κάνει το μεγάλο καμ μπακ και ο Φερέιρα τρίβει τα χέρια του.