Στα εννέα χρόνια παρουσίας του στο ελληνικό ποδόσφαιρο, ο ευεργέτης μας Οτο Ρεχάγκελ έβαλε ανεξίτηλα τη σφραγίδα του στο έπος του 2004.

Κι όχι μόνον τότε, αλλά και στο σύνολο της παρουσίας του στη χώρα μας, πολύς κόσμος -και πολλές φορές- εξέφρασε την άποψή του ότι σύμπασα η Ελλάδα χρειάζεται έναν Ρεχάγκελ. Σε όλους τους τομείς, σε όλους τους χώρους. Ή δυνατόν και πρωθυπουργό. Και στις σχετικές δημοσκοπήσεις αναδεικνυόταν στις πρώτες θέσεις δημοφιλίας.

Και να, λοιπόν, τώρα η Μέρκελ, ο Σόιμπλε και οι λοιποί εντολείς μας έχουν εισβάλει στην καθημερινότητά μας, αποφασίζοντας και διατάσσοντας. «Εναν Γερμανό δεν θέλαμε;», πιθανόν κάποιοι να πουν. Μόνον που τον Οτο Ρεχάγκελ εμείς τον επιλέξαμε, ενώ οι συμπατριώτες του, οι οποίοι διαφεντεύουν τον τελευταίο καιρό τη ζωή μας, ήρθαν αυτόκλητοι. Και θαρρώ πως αυτό έχει μεγάλη σημασία.

Οπως σημασία έχει ότι η ΑΕΚ διασύρθηκε για ακόμη μία φορά. Πώς και γιατί δεν έχει και τόση σημασία. Διότι όταν δεν μπορείς να συγκεντρώσεις ούτε 200.000 ευρώ προκειμένου να σφραγίσεις εισιτήρια για τον αγώνα με τον ΟΦΗ, τότε δεν αξίζεις να διοικείς μία τόσο μεγάλη ομάδα. Κηλιδώνεις την ιστορία της με τις πράξεις σου ή μάλλον την απραξία σου, μικραίνεις τον σύλλογο, τον εξευτελίζεις. Κατά συνέπεια άπαντες οι μέτοχοι ευθύνονται για το τελευταίο (μέχρι το επόμενο) κατάντημά της.

Οσο για τους άλλους δύο πρώην «συντρόφους» της στο πάλαι ποτέ ΠΟΚ, τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό, λες κι ο ένας αντέγραψε τον άλλον. Με το ίδιο σκορ (2-0) νίκησαν, με την ίδια ευκολία κατέβαλαν την αντίσταση των αντιπάλων τους στο πλαίσιο της 22ης αγωνιστικής, σε σύντομο χρονικό διάστημα πέτυχαν τα γκολ της νίκης τους.

Η ομάδα του Βαλβέρδε μπορεί να μην είχε την ορμή των προηγούμενων αγώνων, όταν έπιανε, με το ξεκίνημα, από τον λαιμό τους αντιπάλους της, όμως πρέπει να συνυπολογιστούν δύο σημαντικοί παράγοντες: η κόπωση και οι απουσίες.

Να τρέξει, ο Παναθηναϊκός, δεν χρειάστηκε. Ισως γιατί δεν αγχώθηκε κιόλας, βλέποντας τον Εργοτέλη να περιφέρεται ασκόπως γύρω από την περιοχή του Καρνέζη και να μη δείχνει ότι μπορεί να απειλήσει. Τα δύο γρήγορα γκολ στο β' ημίχρονο επέτρεψαν στους παίκτες του Ζεσουάλδο Φερέιρα να κατεβάσουν ταχύτητα, την οποία, βέβαια, κι αυτήν την ανέπτυξαν για λίγο.

Κι έμεινε μόνον ο Χριστοδουλόπουλος να μάχεται και να προσπαθεί να χρισθεί σκόρερ. Και το προσπάθησε με διαφορετικούς τρόπους. Με τον ώμο, όταν επιχείρησε να πιάσει κεφαλιά, αλλά δεν σημάδεψε καλά κι εκείνη έφυγε άουτ από τον ώμο του, με ατομικές προσπάθειες, με... Ηταν εμφανές πως ήθελε να συνδυάσει την πολύ καλή του απόδοση με γκολ.

Πηγή: Εθνοσπόρ