Το μονοπάτι στο οποίο βαδίζει ο ελληνικός αθλητισμός (γενικότερα και όχι μόνο το ποδόσφαιρο) είναι αυτό της απόλυτης απαξίωσης και της αηδίας... Ολα όσα συμβαίνουν στο ποδόσφαιρο είναι δείγματα μίας παρηκμασμένης κοινωνίας, όπου κυριαρχεί ο νόμος της ζούγκλας σε όλα τα επίπεδα.

Αποδεικνύεται όμως ότι τίποτα δεν είναι τόσο κακό που δε μπορεί να γίνει χειρότερο... Η επίθεση στον Κωνσταντινέα δεν ήταν απλά μία πράξη τρομοκρατίας... Ηταν μία ξεκάθαρη δολοφονική επίθεση, δεδομένου ότι (βάσει του ημερήσιου προγράμματος του ρέφερι) μόνο και μόνο λόγω τύχης δε βρισκόταν εκείνη την ημέρα στο μαγαζί του ο διεθνής διαιτητής...

Ο σκύλος δε θα φορέσει την τήβεννο του δικαστή για να κάνει αβάσιμες εικασίες σχετικά με την ταυτότητα των δραστών... Μπορεί να είναι ο οποιοσδήποτε... Μπορεί να μην προέρχονται καν από το χώρο του ποδοσφαίρου. Πόσο πιθανό όμως, μπορεί να είναι αυτό. Και τελικά, όλοι οι διαιτητές, των οποίων τα σπίτια ή οι επιχειρήσεις έχουν δεχθεί επιθέσεις, είναι τόσο μπλεγμένοι στην εκτός γηπέδων ζωή τους; Το σενάριο αυτό δεν είναι και τόσο πιστευτό...

Υπάρχει όμως, κάτι που στον τετράποδο φίλο σας στο ίντερνετ, κάνει εντύπωση... Γιατί δεν βρέθηκε ποτέ, κάποια ΠΑΕ, η Σούπερλιγκα, ή κάποιος άλλος επίσημος φορέας για να καταδικάσει αυτές τις επιθέσεις; Τόσο αδιάφορη είναι για τους παράγοντες, η ζωή, ή ακόμα και η περιουσία ενός ανθρώπου του ποδοσφαίρου;

Θα πείτε ότι δεν έχουν λόγο να το κάνουν, αφού ουδείς γνωρίζει από που προέρχονται αυτές οι επιθέσεις και δεν είναι σίγουρο ότι προέρχονται από τον ευρύτερο ...γηπεδικό χώρο... Εχει σημασία όμως; Εχει πραγματική σημασία αν οι δράστες είναι οπαδοί που χρίζουν ψυχιατρικής ανάλυσης, ή κάποιος άλλος που μπορεί να έχει προσωπικά με τον εκάστοτε Κωνσταντινέα; Η γνώμη μας είναι πως όχι! Δεν έχει καμία σημασία...

Ο Κωνσταντινέας είναι άνθρωπος του ποδοσφαίρου, συνάνθρωπος βεβαίως και κάποιος που (υποτίθεται όπως όλοι) έχουν αφιερώσει τη ζωή τους σε κάτι που αγαπά (όπως και οι άλλοι υποτίθεται).

Δεν καίγεται καρφί στις ΠΑΕ για το γεγονός ότι ένα μέλος της δικής τους, ποδοσφαιρικής κοινότητας, δέχεται τέτοια επίθεση.

Πολύ δε περισσότερο όταν τα τελευταία χρόνια, οι καταστροφές περιουσιών διαιτητών, γίνονται όλο και πιο συχνές...

Θα μου πεις... Θα άλλαζε τίποτα αν έβγαιναν οι ΠΑΕ ή η Σούπερλίγκα και καταδίκαζαν αυτές τις ενέργειες... Οχι! Αλλά οι κουβέντες παίζουν ρόλο. Πάντα παίζουν ρόλο...

Αλλά οι ΠΑΕ, όσο και οι φορείς, ούτε αυτό δεν έχουν διάθεση να κάνουν...

Οταν βέβαια οι διαιτητές μας κάνουν τα χατίρια μέσα στο γήπεδο, είναι άνθρωποι...

Οταν φεύγουν από αυτά, είναι άγνωστοι μεταξύ αγνώστων και δε μας καίγεται καρφί για τη ζωή τους... Συγχαρητήρια σε όλους!

Κωνσταντινέας Διαιτητές Superleague