Γιατί, δηλαδή, εδώ και κάμποσο καιρό ο Πορτογάλος έχει αρχίσει να πετάει μπηχτές προς πάσα κατεύθυνση;
Μια για τη διαιτησία, μια για αντιπάλους, μια για τον αιώνιο, μια για το ελληνικό ποδόσφαιρο γενικά. Έχει αρχίσει να τα χώνει ο Φερέιρα. Κι έχει φτάσει να κάνει και κριτική στην διαιτησία, μεταξύ άλλων. Κι αμέσως, μάλιστα, μετά το τέλος των αγώνων. Γιατί, λοιπόν, ξηγιέται έτσι;
Απλή είναι η απάντηση. Ο Πορτογάλος είναι χρόνια στο κουρμπέτι. Κι έχει καταλάβει πολύ καλά πού έχει έρθει. Βρίσκεται στην χώρα μας αρκετό καιρό κι έχουν δει πολλά τα μάτια του.
Γνωρίζει πια ότι μπάλα παίζει στο πρωτάθλημα και η διαιτησία (εδώ και ...50 χρόνια στο ελληνικό ποδόσφαιρο), βλέπει ότι και το παρασκήνιο βρίσκεται πάντα στα ντουζένια του στην χώρα μας και στα γήπεδά μας (εδώ και δεκαετίες), ενώ τα καλοκαίρι δεν συνέβησαν και λίγα με όσα βγήκαν στο φως.
Βλέπει, ρωτάει, μαθαίνει και καταλαβαίνει ο Φερέιρα. Κι από την μια πλευρά από τον Ολυμπιακό μιλάνε πιο συχνά από ποτέ σχεδόν όλοι για την διαιτησία (διοίκηση, βετεράνοι, παίκτες κλπ.), ενώ από τον Παναθηναϊκό δεν υπάρχει αντίστοιχο επικοινωνιακό άρμα.
Υπάρχουν μέτοχοι στον Παναθηναϊκό; Αμέτοχοι είναι. Από την άλλη, η διοίκηση κάνει ό,τι μπορεί, όμως δεν είναι και για μεγάλα πράγματα, δεν πείθει ότι έχει το "ειδικό βάρος" που απαιτείται για να βγει στην κόντρα με τον Ολυμπιακό.
Και, βασικά, όλοι στην διοίκηση τρέχουν περισσότερο για να λυθεί το οικονομικό πρόβλημα που είναι τεράστιο εδώ και καιρό. Ποιος να φωνάξει, λοιπόν; Κι έτσι κοιτάει ο Φερέιρα να τα χώσει όπου και όποτε μπορεί για να ενισχυθεί λίγο η φωνή του Παναθηναϊκού.
Ο Πορτογάλος, άλλωστε, είναι δεδομένο ότι νοιάζεται περισσότερο για τον μόχθο του απ’ ό,τι οι μέτοχοι και οι υποψήφιοι επενδυτές. Και θέλει να προστατέψει όσο γίνεται τη δουλειά του.
Ο Φερέιρα και οι παίκτες ιδρώνουν για να έχουν την ομάδα πρώτη ως τώρα. Κανένας άλλος, δηλαδή, δεν πονάει την ομάδα όσοι αυτοί μέσα στα αποδυτήρια. Κι έτσι ο Φερέιρα αισθάνεται πλέον υποχρεωμένος να παίξει κι άλλον έναν ρόλο. Αυτού που τα βάζει και με άσχημες διαιτησίες.
Ένας άνθρωπος για όλες τις δουλειές, λοιπόν. Υποκαθιστά θέλοντας και μη και τους μετόχους, αλλά και την διοίκηση σε κάποια πράγματα. Τεχνικός διευθυντής, σκάουτερ και μάνατζερ στα μεταγραφικά (άμα υπάρχουν τίποτα ψιλά, όπως το καλοκαίρι), προπονητής, ψυχολόγος, λίγο από ...Σάββα και μόνο πρόεδρος δεν έχει γίνει ακόμα!