Ο θρόνος του Λιμανιού ταιριάζει και σε Βορειοϊρλανδό

Γράφει ο Δημήτρης Δραγώγιας...

Για έναν Βορειοΐρλανδό που προλαβαίνει να παίξει δυο όλα κι όλα παιχνίδια, μοιάζει περίεργο. Ακόμη κι αν στον Ρόι Κάρολ οφείλεται εν πολλοίς η μισή πρόκριση του Ολυμπιακού επί της Ρούμπιν Καζάν. Κι όμως… Δεν πρόλαβε ούτε δηλώσεις να κάνει, ούτε δημόσιες σχέσεις να καλλιεργήσει, ούτε να εμβολιαστεί με «ερυθρόλευκη» ένεση. Αλλά βλέποντάς τον μετά τις δυο αναμετρήσεις για το Europa League θεωρείς δεδομένο ότι τον εγκολπώθηκε το Πασαλιμάνι λες κι είναι κλώνος του Νικοπολίδη.

Ανέκαθεν οι Ελληνες έτρεφαν μια συμπάθεια με τους Ιρλανδούς, ακόμη δε περισσότερο με τους Βορειοϊρλανδούς. Τους θεωρούσαν διαφορετικούς από τους κλασικούς Βρετανούς, ότι έχουν δηλαδή κάτι από εκείνους. Εναν αυθορμητισμό, μια ατίθαση συμπεριφορά, χαρακτηριστικά που μπορείς να βρεις εν αφθονία στην ελληνική ιστορία. Δυστυχώς όχι τόσο συχνά σήμερα. Ο Ρόι Κάρολ δεν είναι τυχαίος. Ο Φέργκιουσον του έδωσε ευκαιρίες να παίξει και πάντοτε πίστευε στις ικανότητές του. Μέχρι το καταραμένο παιχνίδι με την Τότεναμ, στις 4 Ιανουαρίου του 2005 και το απίστευτο γκολ του Πέδρο Μέντες σχεδόν από τη σέντρα του Ολντ Τράφορντ. Ο Κάρολ έχασε την μπάλα από τα χέρια του, το γκολ ακυρώθηκε θεωρώντας ότι δεν πέρασε τη γραμμή. Η Μάντσεστερ δεν… τιμωρήθηκε, αλλά η εικόνα ήταν αρκετή για τον Φέργκιουσον έτσι ώστε να μην ξαναεμπιστευτεί τον Βορειοΐρλανδό για την εστία της Γιουνάιτεντ.

Τα ταμπλόιντ άρχισαν να σκαλίζουν για δήθεν σκοτεινές πτυχές του χαρακτήρα του. Ο Κάρολ χλευάστηκε, μέχρι και μπεκρή τον είπαν, αλλά ποτέ δεν μπήκε σε διαδικασία αντιπαράθεσης με τους κατήγορούς του. Αντιθέτως, φρόντιζε να αποκαταστήσει εμπράκτως τη φήμη του. Κι όπως έγραψε ο Μένκεν, μπροστά στο παρελθόν να κλίσεις το κεφάλι σου, μπροστά στο μέλλον να σηκώσεις τα μανίκια σου. Ο Κάρολ σήκωσε τα μανίκια και ακολούθησε τη μοίρα του. Καλές εμφανίσεις στην Ντέρμπι Κάουντι, καλύτερες στην Οντένσε, εντυπωσιακές στον ΟΦΗ και τώρα στον Ολυμπιακό.

Στη Βόρεια Ιρλανδία του έχουν στρώσει ήδη χαλί για μια θέση στη βασική ενδεκάδα της Εθνικής. Στην Αγγλία ο Τύπος τον ξαναθυμήθηκε. Το Europa League μπορεί να μην έχει την αίγλη του Τσάμπιονς Λιγκ αλλά η παρουσία της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ δημιουργεί περίεργους συνειρμούς. Κάποιοι συντάκτες ήδη αναρωτιούνται αν «αυτές οι εμφανίσεις του Κάρολ στην Ελλάδα (…) αναγκάσουν τον Φέργκιουσον να σηκώσει το τηλέφωνό του». Προφανώς με μπόλικη δόση χιούμορ: άλλωστε, είπαμε ότι το παρελθόν είναι παρελθόν. Ο Κάρολ μπορεί να απολαύσει τη δόξα του σε μια ομάδα και ένα περιβάλλον όπου η ειδωλοποίηση είναι status. Για έναν 35χρονο με βορειοευρωπαϊκή κουλτούρα και χορτασμένο από δημοσιότητα, το προχθεσινό χειροκρότημα στο Καραϊσκάκη θα έμοιαζε με την τέρψη μιας βραδινής εξόδου παρέα με μια Guinness.

Οπως και να έχει όμως, χρειάζεται μπόλικη δόση τρέλας να αφήσει κανείς την ηρεμία που του προσφέρει μια εργασιακή ειρήνη σε χώρες όπως η Δανία ή η Αγγλία για να τρέξει στην Ελλάδα της κρίσης, έστω κι αν αρχικά η Κρήτη προσέφερε το δέλεαρ του κλίματος και της διαφορετικότητας. Τώρα ο Ολυμπιακός του προσφέρει και κάτι περισσότερο. Οχι μόνο τη δυνατότητα διάκρισης για τους επόμενους μήνες ή και χρόνια αλλά την προοπτική να καπαρώσει στις καρδιές των απαιτητικών οπαδών του μια θέση εφάμιλλη μ’ αυτήν που κατέκτησαν μορφές όπως ο Ριβάλντο, ο Ζιοβάνι και ο Τζόλε.

Στα όρια της αντοχής του

Βλέποντάς τον να τρέχει, να σκοράρει, να μαζεύει, να κόβει να ράβει και γενικώς να κάνει ό,τι θα μπορούσε να φανταστεί ο ανθρώπινος νους προκειμένου η ομάδα του να μη χάσει, δεν μπορείς παρά να αναγνωρίσεις ότι αυτός ο άνθρωπος έχει φτάσει στα όρια της αντοχής. Ο Δημήτρης Διαμαντίδης έχει ζήσει τα πάντα στον Παναθηναϊκό της αίγλης, της γκλαμουριάς, της επιτυχίας, της καταξίωσης. Σήμερα φαίνεται περισσότερο από άλλοτε ότι έχει ξεπεράσει την αντοχή του. Τολμώ να προβλέψω ότι δε θα συνεχίσει για πολλά χρόνια. Και λόγω χαρακτήρα κι ίσως διότι θεωρεί επιβεβλημένο οι μεγάλοι ηγέτες να σταματούν στον κολοφώνα της δόξας τους. Ενα είναι σίγουρο: ότι αν του χρόνου οι ιδιοκτήτες του Παναθηναϊκού αποφασίσουν να μην επενδύσουν άλλα εκατομμύρια, ένας από αυτούς που θα απομείνουν για να παίζουν δωρεάν θα είναι αυτός… Εστω για ένα χρόνο ακόμη…