Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη στη "Sportday"...

Επέστρεψες στα «πάτρια εδάφη». Πού είναι καλύτερα, στην Ελλάδα ή στη Γερμανία;

«Ενας παίκτης που βρίσκεται για 3,5 χρόνια σε μία χώρα και σε μια πόλη όπως η Θεσσαλονίκη και ζει τόσο έντονα πράγματα σε μία ομάδα, δεν μπορεί να τα αφήσει εύκολα στο παρελθόν. Η Ελλάδα είναι Ελλάδα».

Θα γύριζες στην Ελλάδα, αφήνοντας το γερμανικό πρωτάθλημα;

«Ούτε καν θέλω να συζητήσω τώρα κάτι τέτοιο. Είμαι παίκτης της Βόλφσμπουργκ, ήταν πάντα όνειρό μου να αγωνιστώ σε ένα μεγάλο πρωτάθλημα κι αυτό θέλω να πράξω. Δυστυχώς, όμως, ο τραυματισμός μου δεν μου το επιτρέπει».

Πότε υπολογίζεις να γίνεις καλά και να προσφέρεις στη Βόλφσμπουργκ;

«Είναι ένας περίεργος τραυματισμός. Δεν ξέρω πότε ακριβώς θα είμαι 100% καλά. Πάντως εγώ θέλω πολύ να παίξω και να προσφέρω στην ομάδα μου. Οσο πιο γρήγορα αγωνιστώ ξανά τόσο χαρούμενος θα είμαι».

Πώς είναι τα πράγματα στη Γερμανία;

«Είναι μία άλλη χώρα. Σίγουρα δεν είναι η ζωή όπως στην Ελλάδα, όμως εγώ επέλεξα να παίξω σε ένα σημαντικό πρωτάθλημα και σε μία πολύ καλή ομάδα της Γερμανίας. Το μυαλό μου είναι στο ποδόσφαιρο και στην οικογένειά μου».

Τώρα που μίλησες για οικογένεια, σου έλειψε αρκετά;

«Πάρα πολύ. Τι να πω… Είναι όλη μου η ζωή. Η κόρη μου, η Χριστίνα, είναι τα πάντα. Μου λείπουν όλοι πολύ, αλλά είτε βρίσκω χρόνο και έρχομαι στη Θεσσαλονίκη είτε έρχεται η σύντροφός μου στη Γερμανία. Τώρα πήρα άδεια για λίγες μέρες από τον προπονητή μου και δεν την άφησα λεπτό την κόρη μου. Είναι η ζωή μου».

Για τον ΠΑΟΚ ενδιαφέρεσαι, μαθαίνεις τα νέα του;

«Πάντα. Είναι η ομάδα που με ανέδειξε. Επίσης η οικογένειά μου μένει ακόμη στη Θεσσαλονίκη, έχω πολλούς φίλους στην πόλη, δεν μπορώ να τον ξεχάσω. Μαθαίνω τα νέα μέσω του τηλεφώνου και των φίλων μου, πρώην συμπαικτών μου και μη, αλλά και μέσω του Ιντερνετ. Τώρα που ήρθα στη Θεσσαλονίκη μίλησα με όλους στον ΠΑΟΚ και θυμηθήκαμε τα... παλιά».