Σε ποδοσφαιρικό χάρτη πολύ πιο προχωρημένο, που ουδεμία σχέση έχει με την Ελλάδα της λιτότητας και της οικονομικής παρακμής.

Και επιπλέον αποδεικνύεται κάτι ακόμα πιο σημαντικό: ο Μαρινάκης δεν έχει κανένα άγχος για τις οικονομικές συνέπειες που μπορεί να έχει ο Ολυμπιακός αν τελικά δεν καταφέρει να πάρει το πρωτάθλημα και να παίξει απευθείας στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ.

Προσωπικά, τουλάχιστον, αυτό το συμπέρασμα βγάζω από την υπόθεση Μιραλάς. Διότι, αντιλαμβανόμαστε σωστά τι σημαίνουν αυτά τα 6,5 εκατομμύρια που έδιναν οι Ρώσοι; Περίπου το ένα τρίτο των εσόδων από τη συμμετοχή στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση. Γκαραντί ζεστό ρώσικο χρήμα, εδώ και τώρα. Ούτε να περιμένεις τι θα γίνει στην κούρσα τίτλου με τον Παναθηναϊκό ούτε τίποτε άλλο. Οποιοσδήποτε άλλος παράγοντας θα τα έπαιρνε και θα έφευγε. Και μπορεί να υπήρχε μια αποδυνάμωση της ομάδας αγωνιστικά αλλά και πάλι γκράντε φαβορί θα ήταν για τον τίτλο απέναντι σε αυτόν τον Παναθηναϊκό.
Διότι, ο πρόεδρος που φοβάται το μέλλον θα σκεφτόταν «πόσο χειρότερη θα είναι η ομάδα αν αντί για Μιραλάς και Αμπντούν έπαιζε στα άκρα με Καζίμ και Αμπντούν;». Το σύνολο των Ελλήνων παραγόντων θα απαντούσε: «show me the money». Θα το έκαναν ακόμα και αν δεν ήταν «στεγνοί» όπως τώρα, αλλά βρίσκονταν στη θέση του ίδιου του Μαρινάκη. Και με την κατάλληλη επικοινωνία του στιλ «ο Ολυμπιακός είναι ομάδα και δεν στηρίζεται σε άτομα», δεν θα άνοιγε μύτη για το αν σωστά πουλήθηκε στους Ρώσους ο Μιραλάς.

Ο Μαρινάκης όμως έκανε το αντίθετο και έβαλε ένα μεγάλο «στοπ» σε ένα κερδοφόρο deal, δίνοντας και την απάντηση σε όσους εχθρούς και «φίλους» κυκλοφορούν κινδυνολογίες του τύπου «να τον δούμε και τον πρόεδρό σας αν ο Ολυμπιακός δεν παίξει Τσάμπιονς Λιγκ». Η απάντηση δόθηκε και όσοι κατάλαβαν, κατάλαβαν.Ο Μαρινάκης έκλεισε την πόρτα στα σίγουρα λεφτά και απέδειξε στην πράξη ότι τα «πακέτα» δεν μετράνε μπροστά στους τίτλους και το μεγαλείο του Ολυμπιακού.

Πηγή: Εξέδρα