Τρεις εβδομάδες πριν από το μεγάλο ντέρμπι Παναθηναϊκού - Ολυμπιακού στο ΟΑΚΑ η τράπουλα μοιράζεται από την αρχή. Και δεν θα είναι σημαδεμένη, όπως μέχρι τώρα. Αν έγινε τόσος ντόρος και τόση κουβέντα για τις αλλαγές στη διαιτησία και το κουμάντο που πήγε από τον Βασάρα στα χέρια του Δούρου, οι εξελίξεις στο πολιτικό επίπεδο είναι ραγδαίες και συγκλονιστικές.

Ο Χρήστος Παπουτσής αποτελεί παρελθόν από το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. Ενας εχθρός λιγότερος για τον Ολυμπιακό. Και ο Νο 1 μάλιστα. Η ιεραρχία στην τριάδα των εχθρών του Ολυμπιακού είχε καθοριστεί με την εξής σειρά: Παπουτσής, Γερουλάνος, Μπιτσαξής. Πρώτος ο Παπουτσής ως επικεφαλής του νευραλγικού υπουργείου και της αστυνομίας που αφηνιάζει όταν βλέπει «ερυθρόλευκους» οπαδούς, όπως οι ταύροι όταν ξαμολιούνται στα σοκάκια της Παμπλόνα. Αντίθετα, τους τριφυλλοφόρους οπαδούς τους έχει πάντα στα όπα όπα. Ο Παπουτσής, άλλωστε, είναι και παραμένει γνωστός και σεσημασμένος βάζελος. Δεν είναι εξ αγχιστείας Παναθηναϊκός όπως ο Γερουλάνος. Ούτε κρυφός και αδήλωτος σαν τον Μπιτσαξή. Ο Παπουτσής έχει μεγάλο παρελθόν στις εξέδρες της Λεωφόρου και του ΟΑΚΑ. Και πάντα εκ δεξιών της οικογένειας Βαρδινογιάννη. Αυτό και μόνο αυτό συνιστούσε σοβαρό λόγο ασυμβίβαστου, ώστε να μην αναλάβει το νευραλγικό αυτό πόστο.

Πώς ήταν δυνατόν να τηρήσει ίσα μέτρα και ίσα σταθμά στην αστυνομία ένας βάζελος; Τέλος πάντων. Τέλος καλό, όλα καλά. Ο κόσμος του Ολυμπιακού μπορεί να αισθάνεται ανακούφιση. Εφυγε ένα μεγάλο βάρος. Ενας εχθρός λιγότερος και μάλιστα σημαντικός. Από τούδε και στο εξής η αστυνομία θα εφαρμόζει το πενήντα-πενήντα. Δεν πρέπει, όμως, να υπάρξει εφησυχασμός. Οι Παναθηναϊκοί είναι σαν τη Λερναία Υδρα. Ενα κεφάλι κόβεται, δύο φυτρώνουν. Δεν έφυγε για να πάει σπίτι του ο Παπουτσής. Βάζει υποψήφιος για πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Κι εκεί που έχει καταντήσει το ΠΑΣΟΚ όλα γίνονται. Τρεις κι ο κούκος έχουν μείνει. Ούτε καν τα λεφτά για να κάνουν τις εκλογές δεν έχουν.

Με δεδομένο, λοιπόν, ότι στις εκλογές ψηφίζουν τα μέλη του ΠΑΣΟΚ, οι φίλοι και οι περαστικοί, μπορούν να πάνε να ψηφίσουν συντεταγμένα τα μέλη της «Θύρας 7». «Δαγκωτό» Βενιζέλο, για το καλό της πατρίδας και του Ολυμπιακού. Το πολύ πολύ αν εκλεγεί, να ξαναφέρει στον ΠΑΟΚ τον φίλο του τον Μπατατούδη. Μπορεί να σκεφτεί όμως ο «ερυθρόλευκος» κόσμος τον Παπουτσή αύριο αρχηγό στο ΠΑΣΟΚ και μεθαύριο πρωθυπουργό της Ελλάδας; «Πράσινη» χούντα θα εγκαταστήσει και στο ποδόσφαιρο. Ολοι οι Ολυμπιακοί, λοιπόν, οφείλουν να δώσουν το «παρών» στις εκλογές για πρόεδρο στο ΠΑΣΟΚ και να ψηφίσουν με χέρια και με πόδια Βενιζέλο. Ο Ευάγγελος την Ελλάδα θα καταστρέψει αν γίνει πρωθυπουργός. Ο Παπουτσής θα διαλύσει και τον Ολυμπιακό. Χαίρετε.

Ο πρόεδρος βλέπει μπάλα
ΤΟ ματς Ολυμπιακός - Ρούμπιν μόλις έχει τελειώσει. Ο Μιχάλης Τσώχος κάνει την αποκαλούμενη αποφώνηση. Τον επίλογο. Αναλογιζόμενος το βάρος της στιγμής σε συνδυασμό με την ψυχική ευφορία και ανάταση των εκατομμυρίων τηλεθεατών, λέει τη μεγάλη κουβέντα: «Η απόλυτη δικαίωση για τον πρόεδρο του Ολυμπιακού, Βαγγέλη Μαρινάκη (φωτό), που τον επέλεξε (σ.σ.: τον Κάρολ) σε συνεργασία, βέβαια, με τον Ερνέστο Βαλβέρδε». Πράγματι, η ώρα της μεγάλης δικαίωσης είχε φτάσει. Για έναν ποιητή είναι το βραβείο Νόμπελ. Για έναν σκηνοθέτη, για έναν ηθοποιό, το Οσκαρ. Το χρυσό αγαλματάκι. Για έναν πολιτικό, η στιγμή που θα ορκιστεί πρωθυπουργός.

Για έναν κληρικό, όταν θα γίνει Πάπας ή Αρχιεπίσκοπος. Για έναν ερασιτέχνη ψαρά, όταν πιάσει έναν ροφό 20 κιλά. Για έναν αλογομούρη, να είναι ο μοναδικός που θα έχει πιάσει το σκορ 6 και να πάει στο ταμείο να πληρωθεί με συνοδεία αστυνομίας. Σε κάθε κλάδο υπάρχει η μεγάλη στιγμή της καταξίωσης. Ποια μπορεί να είναι αυτή για έναν παράγοντα; Να πάρει το γήπεδο της ομάδας του το όνομά του όπως του Σαντιάγκο Μπερναμπέου; Τίποτα δεν είναι αυτό. Δεν είναι τίποτα μπροστά στη δημόσια και πανελλήνια καταξίωση από τη συχνότητα του ΑΝΤ1 του Βαγγέλη Μαρινάκη. Οτι ο πρόεδρος δεν είναι μυρωδιάς. Ο πρόεδρος βλέπει μπάλα. Μπορεί ο Μαθία να την πάτησε με τον Κοστάντζο, αλλά ο πρόεδρος με τον Κάρολ έπεσε διάνα.

Τελειωμένα τζάνκι οι πολιτικοί
ΓΝΩΣΤΟ είναι ότι η πρώτη δουλειά του πολιτικού είναι να φροντίζει για την επανεκλογή του. Ολα τα άλλα έπονται. Γνωστή είναι, επίσης, η εξάρτηση των πολιτικών από την εξουσία. Αυτό που προκαλεί εντύπωση είναι το μέγεθος. Η εξάρτηση των πολιτικών από την εξουσία είναι ακόμη πιο ισχυρή και από την πρέζα. Δεν λέμε για το τσιγάρο, γιατί η νικοτίνη δεν προκαλεί εξάρτηση. Στη πρέζα, ωστόσο, υπάρχουν κάποιες, έστω και λίγες, πιθανότητες απεξάρτησης. Στην εξάρτηση των πολιτικών από την εξουσία, καμία.

Μιλάμε για τελειωμένα τζάνκι. Σαν κι αυτούς που σέρνονται στην Ομόνοια. Πώς αλλιώς μπορεί να εκληφθεί η τοποθέτηση Λοβέρδου ότι δεν έχει αντίρρηση για κυβέρνηση συνεργασίας μετά τις εκλογές; Για τη σωτηρία της πατρίδας; Σοβαροί να είμαστε. Οι άνθρωποι είναι άρρωστοι με την εξουσία. Μία φορά υπουργός, πάντα υπουργός. Δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς καρέκλες και αξιώματα. Κι όχι μόνο στα εύκολα. Και στα δύσκολα. Οπως τα τζάνκι που πεθαίνουν με τη σύριγγα στο χέρι από υπερβολική δόση, έτσι και οι πολιτικοί θέλουν να είναι στην εξουσία μέχρι να πεθάνουν την Ελλάδα στα χέρια τους.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Πριν παντρευτεί την Ντόρα ένα εκατομμύριο δραχμές ο Κούβελος είχε;

Eγώ τον κύριο Kαρατζαφέρη τον εκτιμώ, τον σέβομαι, τον ευγνωμονώ.
- Aδωνις Γεωργιάδης

Πηγή: Goal

Μαρινάκης Superleague Ολυμπιακός