Στάθηκε μπροστά στην κάμερα του Mega με ταπεινοφροσύνη αλλά και αυτοπεποίθηση και πίστη στις ικανότητες και τη δουλειά του και χρησιμοποίησε τη δύναμη της φωνής του, πάνω στη στιγμή που αυτή είχε αποκτήσει την μεγαλύτερη έντασή της, για να μας φωνάξει το αυτονόητο, ότι στην Ελλάδα παραμένουμε ποδοσφαιρικά απολίτιστοι.

Πόσο εύκολα, αβίαστα, άνθρωποι που δεν έχουν γνώση του ποδοσφαίρου κολλούν σε επαγγελματίες τη στάμπα του αποτυχημένου. Πόσους επαγγελματίες προπονητές έχουμε βαφτίσει “ταβερνιάρηδες”, “μάγειρες”, “άμπαλους”, “μυρωδιάδες”, έως και “απατεώνες”.

Αν ρίξει κανείς μια ματιά στο μορφωτικό επίπεδο και την κατάρτιση που έχουν στο ποδόσφαιρο αυτοί που κρίνουν τους επαγγελματίες του ποδοσφαίρου φτάνει πολύ εύκολα μπροστά στη διαπίστωση του μεγάλου σφάλματος που έχει κάνει η Ελλάδα να εμπιστεύεται την κρίση όλων αυτών. Στο ίδιο απογοητευτικό συμπέρασμα βεβαίως καταλήγει και όποιος μπει στη διαδικασία να αναρωτηθεί ποιοι είναι αυτοί που προσλαμβάνουν και απολύουν προπονητές και ποδοσφαιριστές. Στην ποδοσφαιρική Ελλάδα του σήμερα τεχνικοί διευθυντές είναι άνθρωποι επαγγελμάτων που δεν έχουν καμιά σχέση με το ποδόσφαιρο, άνθρωποι που δεν έχουν σπουδάσει ποδόσφαιρο.

Τι μας είπε μετά την μεγαλύτερη στιγμή του ο Γιοβάνοβιτς; Οτι ένας επαγγελματίας μπορεί σε ένα περιβάλλον να αποδώσει και σε ένα άλλο όχι. Μας είπε δηλαδή το αυτονόητο. Ότι δεν είναι θεός μετά από μια επιτυχία, ούτε ανίδεος μετά από μια κακή σεζόν.

Μεταξύ μας δεν κρινόμαστε τόσο αυστηρά. Λέμε “έμεινε χωρίς δουλειά” για έναν επαγγελματία, ή “άλλαξε δουλειά”. Δεν τον βαφτίζουμε αποτυχημένο. Ούτε άσχετο. Το κάνουμε πολύ πιο σπάνια, και μόνο όταν έχουμε ιδίαν αντίληψη για τις ικανότητες και την πορεία του. Οι ίδιοι άνθρωποι, όταν μιλάμε για ποδόσφαιρο, ξεφτιλίζουμε επαγγελματίες σε χρόνο dt. Τους κολλάμε στάμπες και ρετσινιές, διότι στην Ελλάδα, ειδικά στον αθλητισμό, η τέχνη της απαξίωσης είναι εθνική, τη γνωρίζουμε όλοι, την έχουμε στο dna μας.

Ο Ζοσέ Μουρίνιο χαρακτήρισε τον ΑΠΟΕΛ ως το γεγονός του φετινού Champions League και υποκλίθηκε τρεις φορές στην φανταστική δουλειά του Γιοβάνοβιτς. Ελα μωρέ, ο άμπαλος, ο δημοσιοσχετίστας. Τι ξέρει αυτός; Μήπως έχει σπουδάσει το ποδόσφαιρο; Μήπως έχει επιτυχίες; Ξέρει ο Μουρίνιο και δεν ξέρει ο σούπερ ουάου αναλυτής, που δεν έχει ακουμπήσει μπάλα, δεν έχει κάνει ποτέ του αθλητισμό, δεν έχει πιει ούτε καφέ με προπονητή, δεν έχει παρακολουθήσει ποτέ του μια προπόνηση τακτικής, δεν έχει πιάσει ποτέ του ένα βιβλίο προπονητικής στα χέρια, έμαθε το ποδόσφαιρο από την τηλεόραση και τα στιγμιότυπα;

Χαίρομαι πολύ για την πρόοδο των Κύπριων στο ποδόσφαιρο. Εύχομαι όχι απλώς να ξεπεράσουν το ελληνικό, αλλά και να φτάσουν σε top επίπεδο. Διότι η Κύπρος, ένα νησί που απαξίωνε τους επαγγελματίες του ποδοσφαίρου με την ελληνική ευκολία κι ίσως ακόμη μεγαλύτερη, μαθαίνει και αλλάζει. Διότι διδάσκεται. Και τώρα ζει για να απολαμβάνει τους καρπούς της αλλαγής στην αντίληψή της για το ποδόσφαιρο.

Πηγή: theinsiders.gr

ΑΠΟΕΛ Ρεάλ Μαδρίτης Primera Division