ΓΙΑ ποιο λόγο αποφασίζει κάποιος ν' ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο και να κάνει τον παράγοντα; Αν το πούμε κομψά, θα το αποκαλέσουμε επιβεβαίωση. Αν το πούμε λαϊκά, θα το προσδιορίσουμε σαν λεζάντα. Ποιος ήξερε τον Νικόλα Πατέρα πριν μπλεχτεί με τον Παναθηναϊκό; Οι συγγενείς και οι φίλοι. Με το που έγινε πρόεδρος, άρχισαν τα αφιερώματα στις κυριακάτικες εφημερίδες. Φωτογραφίες με τον Λυγήτα στο φουσκωτό εν πλω προς την Ψαρού, αναφορές για τη φιλανθρωπική του δράση και την αδυναμία του στους πίνακες ζωγραφικής.

Ο καλός ο πρόεδρος φροντίζει να καλλιεργεί ο ίδιος το προφίλ του. Οτι είναι κολλητός φίλος με τον Τζιμπρίλ Σισέ, ότι είναι μπερκέτης, ότι είναι αριστοκράτης, αλλά άμα λάχει και μαγκαδούρα. Οταν, λοιπόν, η θητεία του Πατέρα στον Παναθηναϊκό έλαβε τέλος, ο Βαγγέλης Μαρινάκης όχι μόνο τον αντικατέστησε επάξια, αλλά τον ξεπέρασε. Αν στον Παναθηναϊκό το ρεπορτάζ προέδρου προηγείτο της ομάδας, στον Ολυμπιακό έχει εξελιχθεί σε επιστήμη. Αλλωστε μιλάμε για αφεντικό.

Οχι για διαχειριστή. Η διαφορά είναι τεράστια. Με το που έπιασε το πέναλτι ο Κάρολ στη Μόσχα, δόθηκε non paper ότι ο Ιρλανδός ήταν επιλογή του προέδρου. Εν όψει της ρεβάνς με τη Μέταλιστ στο Καραϊσκάκη, αυθόρμητο ρεπορτάζ έσπαγε κόκαλα: «Ηρθε η ώρα να φωνάξει ο κόσμος το όνομα του προέδρου. Οτι ναι μεν έχει συμβάλλει στη δημιουργία αυτής της ομάδας ο Βαλβέρδε, αλλά αυτός που την έχει εμπνευσθεί είναι ο Βαγγέλης Μαρινάκης».

Δυστυχώς, η αντικειμενική αυτή εφημερίδα ανέστειλε τη λειτουργία της και δεν έχουμε την ευκαιρία για ρεπετισιόν. Ανάλογου κύρους είναι και τα δημοσιεύματα ότι «στα πλαίσια των καθιερωμένων συναντήσεών του με τους ποδοσφαιριστές, ο πρόεδρος δέχτηκε τον Ράφικ Τζιμπούρ, τον οποίο διαβεβαίωσε ότι στηρίζει».

Και σαφώς ανάμεσα στις δραστηριότητες των προέδρων στην Ελλάδα είναι να μιλάνε με τους ποδοσφαιριστές. Αλλο κάνω κάτι όμως κι άλλο δημοσιοποιώ. Μέχρι που έφτασε η ιστορική ημέρα της 25ης Μαρτίου 2012. Ο Ολυμπιακός στο ημίχρονο χάνει 1-2 από τον Αστέρα Τρίπολης του Σάκη Τσιώλη. Τι κάνει ένας πρόεδρος που ξέρει να ασκεί τα καθήκοντά του; Κατεβαίνει στα αποδυτήρια. Και μην πει κανείς ότι αυτά γίνονται στον Αστέρα Μαγούλας. Γίνονται και στον Ολυμπιακό. Και λέγονται μάλιστα.

Ο λόγος του προέδρου στα αποδυτήρια ήταν πύρινος: «Ρε παιδιά, τη μέρα της γιορτής μου βρήκατε να παίξετε έτσι;». Μαρκάνο και Ορμπάιθ ένιωσαν σαν να τους διαπερνάει ηλεκτροσόκ: «Κρίμα κι άδικο για τον σενιόρ πρεζιντέντε. Θα βάλουμε τα δυνατά μας φορ Βαγγέλης».

Οι δύο Αλγερινοί Τζιμπούρ-Αμπντούν άρχισαν τις προσευχές: «Ενας είναι ο Αλλάχ κι ένας ο Βαγγέλης Μαρινάκης». Ετσι προέκυψε, λοιπόν, το 7-2 και τα έξι γκολ σε 45 λεπτά. Η μπούκα του προέδρου στα αποδυτήρια έφερε την ανατροπή. Αν και «δεν το συνηθίζει», όπως αναφέρει το ρεπορτάζ, ήταν υποχρεωμένος να το κάνει. Ποιος Βαλβέρδε λοιπόν.

Εργο του προέδρου ήταν τα εφτά τεμάχια. Κι αν ο Πατέρας είχε τον Σισέ, για τον Βαγγέλη πίνει νερό όλη η ομάδα. Οχι μόνο οι αρχηγοί Αβραάμ-Τοροσίδης πήγανε στη σουίτα να του πούνε χρόνια πολλά, αλλά και οι Μιραλάς-Τζιμπούρ-Αμπντούν. Για τέτοιο μέγεθος προέδρου μιλάμε. Αυτά.

Αν δεν είχε υποτιμήσει ο Βαγγέλης τη Μέταλιστ και είχε πάει στο ημίχρονο να πει στους παίκτες «τίποτα δεν τελείωσε», ο Ολυμπιακός θα έπαιζε αύριο στη Λισσαβώνα

Observer

Για τον ΠΑΟ, πιο κάτω δεν έχει

ΠΛΑΤΕΙΑ Κολωνακίου, πριν από είκοσι και πλέον χρόνια. Αραχτός με το μπαστούνι στο χέρι ο Μπλούης Διακάκης. Κάποια στιγμή σκάει μύτη ο Βασίλης Κωνσταντίνου (φωτό): «Μπλούη, μεθαύριο παίζουμε στη Λεωφόρο οι παλαίμαχοι. Να έρθεις να μας δεις». Ο Διακάκης ήταν απότομος και επιθετικός: «Ντροπή σου να φορέσεις και πάλι την πράσινη φανέλα με το τριφύλλι. Να πας στον Θεοδωρακάκη να σου δώσει μια ερυθρόλευκη και στον Μπάρλο μια κιτρινόμαυρη».

Ο γνωστός και πάντα υπερβολικός Διακάκης. Ιδού λοιπόν που έφτασε το πλήρωμα του χρόνου οι παλαίμαχοι του Παναθηναϊκού, μέσω του Βασίλη Κωνσταντίνου, να ζητήσουν από τον Τζίγγερ τις μετοχές και τα κλειδιά του μαγαζιού. Κι όταν βέβαια μια ομάδα φτάνει στο σημείο να πέσει στην ανάγκη των παλαιμάχων, χαίρετε. Πάει να πει ότι πιο κάτω δεν έχει.

Οι παλαίμαχοι σε μια ομάδα είναι ότι και ο Θεός για τον ασθενή. Οταν η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά και δείχνει άνωθεν. Τόσες είναι και οι ελπίδες να σωθεί η οποιαδήποτε ομάδα από τους παλαίμαχους. Κι επειδή μέχρι το τέλος αυτής της σεζόν την Παναγιά την έχει αγκαζάρει ο Αγγελος Αναστασιάδης, τον Παναθηναϊκό τον βλέπω να είναι στριμόκωλα.

Οσο τώρα για το μπίζνες πλαν των παλαιμάχων, όταν και εάν τους δώσει τις μετοχές ο Τζίγγερ, το ανέλυσε με κάθε λεπτομέρεια ο Κωνσταντίνου: «Εχουμε ένα πλάνο, το οποίο όμως δεν είναι οριστικό».

Θύμωσε η Παναγιά όταν έβαλε τον Σκούφαλη

ΠΟΙΟΙ θα είναι οι άλλοι δύο που θα πέσουνε στη Football League μετά τη Δόξα Δράμας; Μια πρώτη ματιά στη βαθμολογία και στο πρόγραμμα λέει ότι Κέρκυρα και Παναιτωλικός είναι με το ένα πόδι στον τάφο. Στο ποδόσφαιρο, όμως, υπάρχουν και αστάθμητοι παράγοντες. Κι ένας απ' αυτούς είναι η Παναγιά. Μετά το ματς με τον Εργοτέλη ο Αναστασιάδης το επανέλαβε για μια ακόμα φορά: «Δυστυχώς η Παναγιά θέλει να ταλαιπωρηθούμε λίγο ακόμα».

Πράγματι. Η Παναγιά έκανε το θαύμα της κι ο Εργοτέλης ισοφάρισε με εννιά παίκτες στο 90'. Αν είχε μείνει το ένα-μηδέν, τα Γιάννενα την είχανε σώσει την παρτίδα. Στους 32 βαθμούς θα είχανε φτάσει. Πώς να κρατήσουνε όμως το σκορ τα Γιάννενα;

«Ο Εργοτέλης έπαιζε με εννιά» είπε ο Αγγελος «κι εμείς παίζαμε με έξι». Οι πέντε που υστερούσανε φταίγανε δηλαδή. Οσο για τον Αναστασιάδη, η αλλαγή που έκανε στο 83' ήταν όλα τα λεφτά. Είναι με 1-0 μπροστά στο σκορ ο αντίπαλος, παίζει με εννιά και βγάζει τον Πάντο και βάζει τον Σκούφαλη. Βγάζει αμυντικό και βάζει επιθετικό. Κι εκεί ήταν που θύμωσε η Παναγιά κι έγινε το 1-1.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Αν είσαι πολιτικός, και μάλιστα αρχηγός κόμματος, πώς να ανακοινώσεις και εν όψει εκλογών, μάλιστα, ασυμφωνία χαρακτήρων και διαζύγιο;

Πηγή: Goal

Μαρινάκης Superleague Ολυμπιακός