Χτύπημα σε διαιτητή 30 points (λόγω απόστασης και κίνησης). Χτύπημα σε παίκτη 50 points (λόγω απόστασης, κίνησης και αξίας). Χτύπημα στον πάγκο 10 ή 60 points (ανάλογα με την Θύρα εκτόξευσης). Το ελληνικό ποδόσφαιρο από απόψε είναι σαν ένα παιχνίδι κινούμενου στόχου που έπαιζα πιτσιρικάς στο ΑTARI. Μπορείτε να το ζητήσετε με τον τίτλο :''Πέτυχε κι εσύ το γκομενάκι με μπουκάλι, μπορείς''! Νονός ο Παναγιώτης Βουγιούς που στους τίτλους είναι... ''μανούλα''. Τουλάχιστον με έκανε και γέλασα λίγο, γιατί διαβάζοντας το σκεπτικό της απόφασης της πειθαρχικής επιτροπής της Superleague βγήκα από τα ρούχα μου. Έριξαν πρόστιμο 55,000 ευρώ στον Άρη, αλλά τον δικαίωσαν ως προς το αναίτιον της διακοπής της αναμέτρησης με τον Αστέρα Τρίπολης.
Τί έγραψαν (και κυρίως τί σκέφτηκαν) οι αθεόφοβοι; Ότι από την στιγμή που η βοηθός δεν είχε υποστεί τραύμα το οποίο θα την εμπόδιζε να συνεχίσει τον αγώνα, αλλά είχε μόνο πονάκια (''μετατραυματική ευαισθησία''!!!) μετά από χτύπημα με μπουκάλι που περιείχε Η2Ο, θα μπορούσε να συνεχίσει το έργο της. Η διακοπή της αναμέτρησης δεν δικαιολογήθηκε επαρκώς από τον διαιτητή, διότι ο γιατρός του αγώνα και ο γιατρός του Ιπποκράτειου δεν διαπίστωσαν κάτι το... σοβαρό. Ιατρικώς είχαν δίκιο. Επί της ουσίας όμως (συγχωράτε με) το θέμα δεν είναι καθόλου ιατρικό. Είναι πολύ πιο ουσιαστικό, γιατί το προχθεσινό μπουκάλι ήταν -κατά καιρούς- από πέτρα μέχρι στιλέτο και φωτοβολίδα με όπλο.
Ποιό είναι το συμπέρασμα; Ότι αν δεν τρέξει αιματάκι, δεν έχει πέναλτι. Τί μήνυμα περνάμε; Μπάτε σκύλοι αλέστε κι αλεστικά μη δίνετε. Θα μου πείτε: Πάλι ο Άρης θα την πληρώσει πρώτος; Κάποιος πρέπει να την πληρώσει όμως κάποια στιγμή. Θα μου ξαναπείτε: Δεν έχεις δει πολύ χειρότερα παντού; Φυσικά έχω δει, αλλά τί θα γίνει, με αυτό το επιχείρημα θα διαιωνίζουμε την κατάσταση; Και θα με αποετελειώσετε με την ερώτηση: Για έναν αλήτη θα διαλυθεί η ομάδα; Χίλια συγγνώμη καλοί μου φίλοι αλλά οι αλήτες στα γήπεδα είναι πολύ περισσότεροι του ενός. Όχι δεν ισχυρίζομαι ότι ένα γήπεδο πρέπει να είναι αντίστοιχο της λυρικής σκηνής, αλλά (στη δική μου λογική) δεν μπορεί να είναι και ρωμαϊκή αρένα.
Έρχεται λοιπόν η πειθαρχική επιτροπή -επί της ουσίας- να δικαιώσει παραβατικές συμπεριφορές και φαινόμενα κοινωνικής παθογένειας με ένα πρόστιμο 55,000 ευρώ. Βαρύ (για τις μέρες μας) δε λέω, όμως το μήνυμα που λανθάνει (το κάτω από τις λέξεις βρε παιδί μου, αυτό που ''υποβόσκει'') σε αυτή την απόφαση είναι το εξής: Εάν δεν τρέξει αίμα, εάν το τραύμα δεν είναι βαθύ, εάν το εργαλείο πολέμου δεν είναι (τουλάχιστον) μια πέτρα, αγώνας δεν διακόπτεται.
Γαμώτο δεν την πέτυχε καλά, δεν ήταν το σωστό εργαλείο!
Μπουρδέλο χώρα...
Άντε κι εις ανώτερα! Την επόμενη φορά στο δόξα πατρί παιδιά...
Υ.Γ (1): Όσοι με ξέρουν, γνωρίζουν καλά πόσο πολύ γουστάρω τον Άρη. Όσοι με ξέρουν, γνωρίζουν επίσης ότι δεν έχω κανένα πρόβλημα (και το έχω κάνει στο παρελθόν) να γράψω ή να πω ακριβώς τα ίδια για περιπτώσεις που αφορούν σε οποιαδήποτε ομάδα. Το πρόβλημα μου δεν είναι το ''Βικελίδης'' και σίγουρα δεν είναι ο Άρης. Αυτό που με εξοργίζει είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε την βία σε αυτή την χώρα. Αλλά πώς να την αντιμετωπίσουμε όταν ο γενικός γραμματέας αθλητισμού το μόνο που ξέρει να κάνει είναι λεονταρισμοί και δηλώσεις με τζούφιες σφαίρες; Πώς να την αντιμετωπίσουμε όταν δεν υπάρχει καν υφυπουργείο αθλητισμού με έναν επικεφαλής γνώστη των πραγμάτων; Όσο υπάρχουν τέτοιες αποφάσεις η βία θα συνεχίζεται και απλώς θα παρατηρούμε την ένταση των φαινομένων. Έλα μωρέ, ένα μπουκαλάκι με νερό ήταν... !
Υ.Γ (2): Ηλίθιοι οι Ισπανοί που διέκοψαν το Σάββατο το Καρταχένα-Θέλτα εις βάρος της γηπεδούχου ακριβώς για τον ίδιο λόγο με αυτόν της δικής μας περίπτωσης. Μαλάκες οι διοικούντες την Καρταχένα που ζήτησαν μόνοι την τιμωρία τους!!!!
Υ.Γ (3): Βρήκαν αφορμή και βγήκαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κάτι... (άντε μην τους χαρακτηρίσω τώρα) βάζελοι, για να μας πουν ότι όλη η αυστηρότητα της Σούπερλιγκ εξαντλήθηκε στον Παναθηναϊκό. Μπορεί να είμαστε τόσο καραγκιόζηδες; Μπορεί να σκεφτόμαστε με τόσο γελοίο τρόπο; Τί σκατά έχουμε στο κεφάλι μας, μπορεί να μου πει κάποιος;
Πηγή: pamesports.gr