Επειδή λοιπόν για την προσφορά του Πεπ είτε στην Μπαρτσελόνα είτε στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο γενικότερα, θα γράψουν πολλοί, προσωπικά αποφάσισα να ασχοληθώ με τον διάδοχό του, τον Βιλανόβα.

Κανείς δεν ξέρει σήμερα τι μπορεί να κάνει ο νέος τεχνικός της Μπάρτσα. Κανείς δεν μπορεί να εκτιμήσει πώς θα κυβερνήσει το καράβι. Ακόμη και αν διαβάσουμε ένα σορό κείμενα που θα κάνουν φύλλο και φτερό την προσωπικότητα και τον τρόπο δουλειάς του Βιλανόβα, επί της ουσίας τίποτα δεν θα ξέρουμε.

Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε σήμερα είναι να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε την απόφαση του Ροσέλ και της διοίκησης της Μπαρτσελόνα. Κατά την άποψη μου αυτή η επιλογή δείχνει δύο πράγματα. Το πρώτο πίστη στο σχέδιο των τελευταίων ετών. Το δεύτερο αμηχανία. Για το πρώτο λίγο πολύ όλοι καταλαβαίνουν την επιλογή. Αν θα βγει ή όχι θα το ξέρουμε μετά από ένα χρόνο. Κατά την άποψη μου πάντως είναι μία απόφαση που παρά το γεγονός ότι δείχνει πίστη στο σχέδιο εμπεριέχει ρίσκο ακόμη και για το ίδιο το σχέδιο.

Ο Βιλανόβα λογικά θα βαδίσει πάνω στα μονοπάτια του Πεπ και πολύ περισσότερο η δική του παρουσία θα επιτρέψει στο φάντασμα του Γκουαρντιόλα να κυκλοφορεί στα αποδυτήρια της Μπάρτσα. Πολύ περισσότερο μάλιστα αν ο Πεπ όπως λέγεται δεν πρόκειται τώρα να πάει σε άλλη ομάδα. Εδώ ο Βιλας Μπόας πήγε στην Τσέλσι χρόνια μετά τον Μουρίνιο και από την ημέρα που κάθισε στον πάγκο της Τσέλσι… κάθισε δίπλα του και ο Μουρίνιο. Κάθε τι που θα κάνει από αύριο το πρωί ο Βίλανόβα θα είναι αυτομάτως συγκρίσιμο με τον Πεπ. «Α, ο Γκουαρντιόλα δεν θα το έκανε ποτέ αυτό;» θα είναι η μόνιμη ατάκα που θα ακούς, θα διαβάζεις, ή θα βλέπεις για τον Βιλανόβα. Κατά την άποψη μου η Μπάρτσα χρειάζονταν αυτή τη στιγμή κάποιον προπονητή που θα ήταν πιστός στο σχέδιο της ομάδας, αλλά θα είχε μία προυπηρεσία που δεν θα επέτρεπε τέτοιου είδους συγκρίσεις με τον Γκουαρντιόλα.

Νομίζω μάλιστα ότι κάποιον τέτοιο έψαξε και η Μπάρτσα, αλλά δεν τον βρήκε και έτσι από αμηχανία κατέληξε στον Βιλανόβα στη λογική «αφού μας βγήκε με τον Πεπ γιατί να μην μας βγει και με αυτόν;». Υπάρχει όμως μία σημαντική διαφορά. Ο Γκουαρντιόλα πριν γίνει αυτό που έγινε ως προπονητής ήταν για τους οπαδούς της Μπάρτσα ένα πολύ αγαπητό πρόσωπο, μία ηγετική φυσιογνωμία και ένας δικός τους άνθρωπος, ένα άνθρωπος της οικογένειας.

Πηγή: theinsiders.gr