Και εγένετο Σωματείο, λοιπόν!

Σωματείο, όπως δηλαδή ονόμασε ο Αλαφούζος την ομάδα κρούσεως την οποία συνέστησε με σκοπό να διασώσει τον Παναθηναϊκό, ελπίζοντας ότι αυτή η ομολογουμένως δύσκολη προσπάθεια δεν θα πέσει στο κενό ή, για την ακρίβεια και προς χάριν της ετυμολογίας, δεν θα είναι ασώματος κεφαλή!

Για να είμαι ειλικρινής, δεν ξέρω τι είναι χειρότερο: μια ασώματος κεφαλή ή ένα ακέφαλο σώμα, αλλά (όπως λέει και μια μακάβρια, πλην απολύτως δικαιολογημένη έκφραση), η νεκροψία θα δείξει!

Μιας και το `φερε η κουβέντα στις ασώματες κεφαλές και στα ακέφαλα σώματα, θυμάμαι το γέλιο που έριξε όλη η αθλητική πιάτσα το 1988 όταν ο Κοσκωτάς δαπάνησε το μυθικό για τα δεδομένα εκείνης της εποχής ποσόν των 50 εκατομμυρίων δραχμών για τη μεταγραφή του πολίστα του Ηρακλή Νίκου Βενετόπουλου!

Προπονητής στην ομάδα μπάσκετ του Ολυμπιακού ήταν εκείνη την εποχή ο Στιβ Γιατζόγλου, ο οποίος μόλις έμαθε τα καθέκαστα τηλεφώνησε, λέει, στον Κοσκωτά και με το αμίμητο χιούμορ του τον ρώτησε γεμάτος απορία

«Ρε πρόεδρε, είναι δυνατόν να σκορπάς τόσα λεφτά για να πάρεις ένα κεφάλι χωρίς σώμα»!

Ηταν άδικος βεβαίως ο Στιβ, διότι έπεσε κιόλας στην περίπτωση: ο Βενετόπουλος διέθετε πλαστικότητα και μάλιστα όταν έβγαινε από το νερό για να σουτάρει φαινόταν μέχρι και ο αφαλός του!

Κλείνω εδώ την παρένθεση με το υδατοσφαιρικό ρετρό και επιστρέφω στην τρέχουσα ποδοσφαιρική πραγματικότητα: στην Παναθηναϊκή πραγματικότητα, που ταιριάζει απολύτως με την ελληνική, διότι έτσι όπως είδα (στο χθεσινό αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του Βέργη) το παζλ με τις φάτσες των επίδοξων σωτήρων του Παναθηναϊκού νόμιζα ότι έβλεπα προεκλογική αφίσα!

Σαν μια πρωτοβουλία πολιτών, που θυμωμένοι κι αυτοί από τις τελευταίες κυβερνήσεις αποφάσισαν να πάρουν την εξουσία στα χέρια τους!

Το εννοώ αυτό και μάλιστα (ανεξαρτήτως της πολιτικής ταυτότητας και των κομματικών προτιμήσεων ενός εκάστου εξ αυτών) τους κόβω όλους για συγγενείς του Τσίπρα, υπό την έννοια αγανακτισμένοι κι ελόγου τους από τα διατρέξαντα επικαλούνται το σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ

Αποφάσισαν χωρίς εμάς, προχωράμε χωρίς αυτούς!

Τούτο βεβαίως δεν είναι απολύτως ακριβές, διότι και στο ψηφοδέλτιο εεεε, στο σωματείο ήθελα να πω του Αλαφούζου υπάρχουν εμφανή σταγονίδια του (πολυμετοχικού ή του Βαρδινογιαννικού) παρελθόντος, χώρια η πιθανότητα σύμπραξης ή στήριξης του Βγενόπουλου, αλλά ας πάει και το παλιάμπελο!

Το υπό σύσταση Σωματείο, πάντως, μοιάζει πολύ με ψηφοδέλτιο, διότι στελεχώνεται από πρόσωπα ενός ευρέος και πλουραλιστικού φάσματος, που ταυτόχρονα είναι γνωστά και πιασάρικα: παλαίμαχοι ποδοσφαιριστές, επιχειρηματίες, νομικοί, καλλιτέχνες, δημοσιογράφοι, άνθρωποι με πείρα ή άβγαλτοι στα κοινά, όλοι τους πάντως γνωστοί και μη εξαιρετέοι για την Παναθηναϊκοφροσύνη τους, συμπεριλαμβανομένου και του δικηγόρου Δημήτρη Βερβεσού, ο οποίος (υπενθυμίζω ότι) εκπροσωπούσε τον Σισέ στη μήνυσή του εις βάρος του Βαγγέλη Μαρινάκη!

Α, για να μην το ξεχάσω: η ομάδα σωτηρίας του Αλαφούζου διαθέτει και τις απαραίτητες παραπομπές στο ένδοξο παρελθόν, το λάβαρο του οποίου κρατά ο Αριστείδης Καμάρας

ενώ μπορεί να φαίνεται πως υστερεί στη γυναικεία ποσόστωση, αλλά δεν είναι έτσι, αν έτσι νομίζουμε!

Το γράφω αυτό διότι μέσα στην τόση ανδρική βαρβατίλα θα χανόταν μία γυναίκα, αλλά όταν αυτή είναι η «κόκκινη Λιάνα» (Κανέλλη) ούτε ψύλλος στον κόρφο των ανδρών, χώρια που θα υποστούν και τη μανία της με το τσιγάρο!

Αυτό είναι όντως ένα ζήτημα, διότι οι επιχειρήσεις του Αλαφούζου ήταν από τις πρώτες στην Ελλάδα που απαγόρευσαν το κάπνισμα στους χώρους εργασίας και έβγαλαν τους υπαλλήλους τους στα μπαλκόνια!

Εχει πάντως το χάζι της αυτή η ομάδα και δεν εννοώ μόνο την ανατρεπτική Λιάνα ούτε τον (εξ επαγγελματικής διαστροφής ορμώμενο) δαιμόνιο ερευνητή Παύλο Τσίμα, αλλά και το καλλιτεχνικό πρόγραμμά της, που συνδυάζει το έντεχνο, το ροκ και τη σάτιρα!

Με τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα και τον Γιάννη Ζουγανέλη στην πίστα ο Αλαφούζος εξασφαλίζει εξ ορισμού τα καλά φωνητικά του εγχειρήματος και αν πετύχει η δουλειά, τότε ο Παναθηναϊκός θα μπορεί να πάρει μέρος όχι μόνο (στο ελληνικό πρωτάθλημα και) στα Κύπελλα Ευρώπης, αλλά ακόμη και στον διαγωνισμό της Eurovision!

Κυριολεκτώ επ' αυτού, διότι και οι δύο καλλιτέχνες εκτός από ταλαντούχοι και δημοφιλείς είναι επίσης σαρκαστικοί και διαθέτουν έντονη αίσθηση του χιούμορ, οπότε τους βλέπω έτοιμους να παίρνουν τα όργανά τους και να σκαρώνουν την παρωδία μιας μεγάλης επιτυχίας του Λαυρέντη

Το τραγούδι «Διδυμότειχο blues» εννοώ, που απλώς χρειάζεται μια παράφραση γεωγραφικού χαρακτήρα για να ταιριάζει απολύτως στην περίσταση, αλλά και στον στίχο, διότι όπως (δεν) πηγαίνει η δουλειά με το γήπεδο είναι όντως «Βοτανικός Blues, αδειανή φωτογραφία»

...και ο Αλαφούζος ελπίζει να μην επιβεβαιωθεί κι ο επόμενος στίχος, που λέει «του παράλογου η θητεία, αγχωμένη μαλακία»!

Είναι πολλά τα ανοικτά και μάλιστα ζωτικά θέματα του Παναθηναϊκού, αλλά -όπως λένε και στον στρατό- θα τα βρει η υπηρεσία ή εν προκειμένω (θα τα βρει) το Σωματείο, που δείχνει πως έχει και σώμα, αλλά και κεφάλι!

Πηγή: Goal