Εμφανίστηκαν περίπου την ίδια εποχή στο ελληνικό ποδοσφαιρικό προσκήνιο και δόθηκε, δικαιολογημένα, η εντύπωση ότι φύσηξε ένας φρέσκος άνεμος στον ταλαιπωρημένο από τον παλαιοπαραγοντισμό χώρο. Γράφει ο Νίκος Κατσαρός.

Από σήμερα δεν υπάρχει πλέον κανείς τους στα ποδοσφαιρικά δρώμενα. Αναφέρομαι στους Ντ. Νικολαΐδη, Κ. Πηλαδάκη, Κ. Τσακίρη, Γ. Βαρδινογιάννη, Π. Κόκκαλη και Θ. Ζαγοράκη. Χθες ο τελευταίος που είχε αντέξει στη θέση του προέδρου και ιδιοκτήτη ΠΑΕ, ο κ. Πηλαδάκης, ανακοίνωσε ότι αποχωρεί από τη Λάρισα.

Στη σχετική του ανακοίνωση αναφέρει τους λόγους που τον οδήγησαν σ' αυτήν την απόφασή του. Και ειλικρινά ομολογώ ότι, διαβάζοντάς τους, δεν μπορώ παρά να του δώσω χίλια δίκια. Ο κ. Πηλαδάκης, που πέρασε κι από το πόστο του προέδρου της Super League, αναμφισβήτητα έκανε τα λάθη του, είχε τα αδύνατα σημεία του, παρασύρθηκε σε υπερβολές και, όπως παραδέχθηκε και ο ίδιος, αναγκάστηκε ή παρασύρθηκε ώστε να λειτουργήσει ακριβώς σαν κι αυτούς που καταδίκαζε. «Δεν περιμένω τίποτε. Δεν ελπίζω ότι θα αλλάξει κάτι, δεν με ενδιαφέρει ποιοι θα πειστούν από τα λεγόμενά μου, καθώς ο κύκλος μου έκλεισε» αναφέρει στο τέλος της ανακοίνωσής του ο κ. Πηλαδάκης.

Το γεγονός είναι ότι το πέρασμά του από την ηγεσία της ΠΑΕ Λάρισας μόνο απαρατήρητο δεν ήταν. Οδήγησε την ομάδα πιο ψηλά από κάθε προκάτοχό του και πάνω απ' όλα την αφήνει με ένα σύγχρονο γήπεδο-στολίδι, πράγμα που στις ημέρες μας ισοδυναμεί με άθλο, ειδικά για μια μεσαία ομάδα. Το πρόβλημα με την περίπτωσή του δεν είναι ότι, όπως ισχυρίζεται, πολεμήθηκε από το αήττητο ποδοσφαιρικό κατεστημένο, αλλά και από μέρος του κόσμου της Λάρισας, που επιβεβαίωσε το «ουδείς προφήτης στον τόπο του».

Η παραγοντική γενιά της δεκαετίας του 2010 αποχώρησε, λοιπόν, από το ποδόσφαιρο χωρίς να καταφέρει να αλλάξει κάτι. Τώρα ο Νικολαΐδης επιχειρεί τη μεγάλη επιστροφή. Οι συνθήκες είναι το ίδιο και περισσότερο κακές. Αν μπορέσει να πάρει τη ρεβάνς, θα είναι άθλος.

Πηγή: Goal

Πηλαδάκης Λάρισα