Η προσπάθεια του Γιάννη Αλαφούζου για τη σωτηρία του Παναθηναϊκού έχει ξεκινήσει και το κυρίαρχο θέμα όλων των προηγούμενων μηνών στον «πράσινο» μικρόκοσμο ήταν το γήπεδο του Βοτανικού.

Ο Αλαφούζος έχει παραδεχτεί ότι δεν γνωρίζει στην πλήρη διάστασή του το θέμα του Βοτανικού και όλες τις παραμέτρους που το περιβάλλουν, όμως σύμφωνα με πληροφορίες δεν είναι αρνητικός στην κατασκευή του εκεί (κατανοεί απολύτως ότι ο Παναθηναϊκός χρειάζεται νέο γήπεδο), αν βεβαίως αυτό είναι εφικτό.

Αλλωστε, μόλις ξεκαθαρίσει η κατάσταση με τις αλλαγές στα διοικητικά της ΠΑΕ και αποφασίσει το συμβούλιο να ασχοληθεί με το θέμα του γηπέδου, έχει αποφασιστεί ότι θα γίνει κοινή προσπάθεια με τον δήμο (εξ ου και η συμμετοχή του δημάρχου Αθηναίων Γιώργου Καμίνη στο «Σωματείο» λαϊκής βάσης) και τον Ερασιτέχνη Παναθηναϊκό, προκειμένου να διαπιστωθεί αν είναι εφικτό να προχωρήσει το πρότζεκτ η Διπλή Ανάπλαση.

Πώς, όμως, θα κατασκευαστεί το γήπεδο, αφού ο Παναθηναϊκός δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να το φτιάξει;

Εδώ βρίσκεται το «κλειδί» της υπόθεσης, διότι οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Αλαφούζος και οι συνοδοιπόροι του έχουν ήδη εξετάσει έναν άλλον, εναλλακτικό «δρόμο» που μπορεί να δώσει τη λύση!

Ποιος είναι αυτός; Η ΠΑΕ Παναθηναϊκός είχε τη δυνατότητα και την υποχρέωση να κατασκευάσει η ίδια το γήπεδο στον Βοτανικό (και να το εκμεταλλευθεί σε όλες του τις μορφές) με τη σύμβαση που είχε υπογράψει με τον δήμο από το 2008.

Αυτή η σύμβαση έχει καταγγελθεί από την ΠΑΕ (από το 2010, όπως είναι ευρέως γνωστό, με συνέπεια να μη βρίσκεται πλέον σε ισχύ η υποχρέωσή της να κατασκευάσει το γήπεδο, ενώ ταυτόχρονα μπορεί να αξιώσει και την αποζημίωση για τα έξοδα που έχει κάνει εκεί). Αυτή είναι η μία παράμετρος.

Η σύμβαση του δήμου με τον Ερασιτέχνη, η επιλογή του Καμίνη και τα οφέλη

Η δεύτερη παράμετρος αφορά τη σύμβαση του δήμου Αθηναίων με τον Ερασιτέχνη Παναθηναϊκό, η οποία σύμβαση δεν έχει καταγγελθεί και βρίσκεται σε ισχύ. Σύμφωνα με αυτήν, η κατασκευή όλων των αθλητικών εγκαταστάσεων (και του ποδοσφαιρικού γηπέδου 40.000 θέσεων) είναι υποχρέωση της Εταιρείας Ειδικού Σκοπού του δήμου (η οποία συνεχίζει να λειτουργεί, όπως υπογράμμισε πρόσφατα ο Καμίνης) και αυτή υποχρεούται να το κατασκευάσει!

Εκεί έρχεται να «κουμπώσει» και η πρόσφατη προσπάθεια του Ερασιτέχνη να ξαναβάλει στο «πλάνο» την κατασκευή του νέου γηπέδου από τον δήμο και αυτός φαίνεται πως είναι με τα υπάρχοντα δεδομένα ο ενδεδειγμένος τρόπος για να προχωρήσει η Διπλή Ανάπλαση, από τη στιγμή που η «πράσινη» ΠΑΕ δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να κατασκευάσει η ίδια το γήπεδο με αυτοχρηματοδότηση...

Αυτή η αδυναμία της άντλησης χρημάτων για να κατασκευαστεί το γήπεδο από την ΠΑΕ, η οποία επιστρέφει στον δήμο το δικαίωμα κατασκευής του γηπέδου, σημαίνει πρακτικά ότι παραχωρεί ένα μεγάλο μέρος της εκμετάλλευσής του (εμπορικοί χώροι, ονοματοδοσία, ποσοστό επί των εισιτηρίων κ.λπ.) στον δήμο χωρίς να τα καρπώνεται ο ίδιος. Και αυτό διότι η εκμετάλλευση όλων των παραπάνω, σε όλα τα γήπεδα του κόσμου, δεσμεύονται από τον κατασκευαστή για την αποπληρωμή της κατασκευής.

Επί της ουσίας, ωστόσο, αυτό που κερδίζει ο Παναθηναϊκός είναι πολύ μεγαλύτερο. Μπορεί να φιλοξενηθεί από τον δήμο Αθηναίων σε ένα ολοκαίνουργιο γήπεδο, στο οποίο θα πληρώνει ένα συγκεκριμένο ενοίκιο τον χρόνο (στο ΟΑΚΑ πληρώνει περίπου 1,5 εκατ. ευρώ, στο νέο γήπεδο θα εξαρτηθεί από τη συμφωνία που θα γίνει με τον δήμο) και θα εκμεταλλεύεται το μεγαλύτερο μέρος των εισπράξεων από τα εισιτήρια και τις σουίτες, που είναι και το πιο σημαντικό κομμάτι των εσόδων ενός νέου γηπέδου!

Αυτή είναι η ειδοποιός διαφορά που μπορεί να προσφέρει συνθήκες κερδοφορίας από το γήπεδο για τους «πράσινους» που θα το χρησιμοποιούν ως έδρα τους, παρότι δεν θα έχουν τα ίδια οφέλη με αυτά που θα προέκυπταν από το ενδεχόμενο να το κατασκεύαζαν οι ίδιοι. Ταυτόχρονα, όμως, μειώνεται στο ελάχιστο το ρίσκο της κατασκευής του, όσον αφορά την ΠΑΕ Παναθηναϊκός.

ΔΗΜΟΣ ΑΘΗΝΑΙΩΝ

Βρίσκει χρηματοδότηση ή πληρώνει τον ΠΑΟ

Η ΠΑΕ με τον Αλαφούζο στο «τιμόνι» θα προσπαθήσει να δώσει στον δήμο ένα χρονικό περιθώριο που η ίδια θα επιλέξει για να δει αν μπορεί να το κατασκευάσει ή όχι, με σκοπό να προχωρήσει η Διπλή Ανάπλαση.

Αν ο δήμος εξασφαλίσει τη χρηματοδότηση και βρει τον κατασκευαστή της αρεσκείας της, τότε το έργο θα προχωρήσει και ο Παναθηναϊκός (στο σύνολό του) θα έχει τις αθλητικές εγκαταστάσεις που ονειρεύεται στον Βοτανικό.

Αν όμως ο δήμος δεν βρει τρόπο χρηματοδότησης, τότε αυτονόητα θα πρέπει ο ίδιος να δεχθεί ότι δεν μπορεί να γίνει η Διπλή Ανάπλαση και το πρότζεκτ θα ματαιωθεί.

Μόνο που σε αυτό το ενδεχόμενο ο δήμος θα έχει την υποχρέωση (μετά την καταγγελία της σύμβασης και την αποζημίωση που δικαιούται) να δώσει στην ΠΑΕ τα χρήματα που έχουν ξοδευτεί μέχρι τώρα για ό,τι έχει γίνει στον Βοτανικό.

Δεν αποκλείεται, βέβαια, να επιλεχθεί μία συμβιβαστική-εξωδικαστική λύση ή να οδηγηθεί η υπόθεση στα δικαστήρια. Σε αυτά τα δύο τελευταία ενδεχόμενα είναι που «κολλάει» και η αναφορά του Αλαφούζου -σε μία εκ των ανακοινώσεών του- περί «εξώδικης επίλυσης» αλλά και η συμμετοχή στα ιδρυτικά μέλη του δικηγόρου Χαράλαμπου Σιούφα του οποίου το γραφείο έχει γνωμοδοτήσει θετικά για τον Παναθηναϊκό το έργο στον Βοτανικό, σε περίπτωση που αυτό δεν προχωρήσει-υλοποιηθεί.

Ο Σιούφας υπήρξε ο εκπρόσωπος του Μιχάλη Ζολώτα στο διοικητικό συμβούλιο της ΠΑΕ Παναθηναϊκός και του είχε ζητηθεί από τη ΓΗΠΕΛ να αξιολογήσει αν υπάρχει κίνδυνος να πληρώσει αποζημιώσεις η ΠΑΕ, εφόσον αποφασίσει ότι δεν θα κάνει το γήπεδο στον Βοτανικό. Είχε γνωμοδοτήσει λοιπόν τότε, όπως και ένα άλλο μεγάλο δικηγορικό γραφείο, ότι τέτοιος κίνδυνος δεν υπάρχει και βάσει αυτών των γνωμοδοτήσεων έγινε η καταγγελία της σύμβασης του 2010.

Το ΣτΕ, ο νόμος Μπιρμπίλη και το προεδρικό διάταγμα

Συμπερασματικά, ο δήμος θα έχει τη δυνατότητα να κατασκευάσει -και να εκμεταλλευθεί στον βαθμό που θα συμφωνηθεί- το νέο γήπεδο και αν αποφασίσει να «τρέξει» το θέμα για να γίνει το έργο, έχει ήδη κάποια θετικά στοιχεία υπέρ της πιο σύντομης ολοκλήρωσής του.

Ποια είναι αυτά; Υπάρχουν ήδη εγκεκριμένες από όλα τα αρμόδια όργανα μελέτες της κατασκευής του γηπέδου (και μάλιστα με έξοδα των «πράσινων», τα οποία μπορεί να αποφύγει σε πρώτη φάση και να τα συμψηφίσει στις μετέπειτα συμφωνίες), οπότε αποφεύγεται η μεγαλύτερη καθυστέρηση στην εξέλιξη της διαδικασίας.

Επίσης, υπάρχει η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας που θωρακίζει τη νομική υπόσταση της κατασκευής των αθλητικών εγκαταστάσεων, αλλά και η συμφωνία του Αλαφούζου με τον Βαρδινογιάννη προκειμένου να αναλάβει ο Τζίγγερ τις υποχρεώσεις της ΓΗΠΕΛ.

Πράγμα που σημαίνει ότι οι συμβάσεις με την εταιρία Ακτωρ δεν επιβαρύνουν την ΠΑΕ και παύουν να ισχύουν, ενώ ο δήμος μπορεί να επιλέξει τον νέο κατασκευαστή που θα του φέρει την καλύτερη προσφορά για την κατασκευή του γηπέδου και με τις τιμές -λόγω της κρίσης- πλέον να έχουν μειωθεί αισθητά.

Αυτή, δηλαδή, είναι και η μόνη ενέργεια που πρέπει να κάνει ο δήμος, αν αποφασίσει ότι θέλει την Διπλή Ανάπλαση.

Πριν απ' αυτό, βέβαια, θα πρέπει να έχει έρθει σε σχετική συνεννόηση και συμφωνία με τον Ερασιτέχνη και μάλιστα χωρίς να αλλάξει ο νόμος Μπιρμπίλη, όπως λένε έγκριτοι νομικοί που γνωρίζουν την υπόθεση, γιατί όλα όσα ζητάει δικαίως ο Ερασιτέχνης μπορεί να εξειδικευθούν στο προεδρικό διάταγμα που απαιτείται για να προχωρήσει η Διπλή Ανάπλαση.

Το προεδρικό διάταγμα εξειδικεύει ουσιαστικά αυτά που προβλέπει ο νόμος και αυτό εγκρίνεται τελικά από το ΣτΕ. Οπότε αν ο Ερασιτέχνης εξασφαλίσει αυτά που θέλει να βρίσκονται εντός του προεδρικού διατάγματος που ετοιμάζεται και αυτό να εγκριθεί από το ΣτΕ, τότε δεν θα υπάρχει κανένα απολύτως εμπόδιο για την υλοποίηση του έργου και την κατασκευή των αθλητικών εγκαταστάσεων στον Βοτανικό.

Πηγή: Goal