Αναλυτικά:

Μέρες που είναι, σε πιάνει η ψυχή σου έτσι και αρχίσεις να παίρνεις τοις μετρητοίς όλα όσα λέγονται και όλα όσα γράφονται. Δεν υπάρχει μέτρο ούτε και λογική. Καταστροφολογία από τη μία πλευρά, σκάλισμα της στάχτης από την άλλη λες και πρέπει να συντηρηθεί υποχρεωτικά η φλόγα της ψεύτικης ελπίδας. Στις δύσκολες ώρες, είναι καλύτερα να μασάς παρά να μιλάς. Γιατί τα λόγια είναι πολύ εύκολα, μόνο που όταν τρέχουν ακατάσχετα οδηγούν πιο συχνά σε αδιέξοδο παρά στην ευθεία.

*Το μόνο που δεν αρμόζει σε έναν παναθηναϊκό, είναι να περπατά με σκυμμένο το κεφάλι. Τραβάμε τα ζόρια μας με όλα όσα συμβαίνουν εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου, αλλά δε λέει να πετάξουμε αμαχητί την πετσέτα. Όσο κακή εικόνα κι αν έχει η ομάδα από το ξεκίνημα της περιόδου, μου είναι αδιανόητο να βλέπω γύρω μου ανθρώπους που να μην πιστεύουν στην ανατροπή του σκηνικού.

*Δεν είναι εύκολη υπόθεση η ολική επαναφορά του Παναθηναϊκού στις επιτυχίες, αλλά όσες ελπίδες υπάρχουν, οφείλουμε να τις παλέψουμε. Με νύχια και δόντια, μέχρι την τελευταία στιγμή. Χαμένη μάχη είναι μόνο αυτή που δεν δίνεις. Και είναι αδιανόητο για τον Παναθηναϊκό να μείνει στις μαύρες πλερέζες και να τα παρατήσει.

*ΟΚ, έχει ένα ξεκάθαρο προβάδισμα ο Ολυμπιακός. Η βαθμολογική και αγωνιστική του εικόνα είναι πολύ καλύτερη αυτή την εποχή, το πρόγραμμα το ίδιο. Αν μείνει ως έχει ο Παναθηναϊκός, όντως δεν έχει καμία τύχη. Αλλά γιατί να μείνει έτσι; Δεν έχει παίκτες κλάσης και προσωπικότητας που μπορούν ανά πάσα στιγμή να γυρίσουν την κατάσταση τούμπα; Έχει και παραέχει. Το θέμα είναι να πάρει μπρος η μηχανή. Μετά θα δούμε πόσο γρήγορα και δυνατά μπορεί να τρέξει.

*Πάντα πίστευα ότι το ποδόσφαιρο έχει περισσότερη σχέση με τη χημεία παρά με τα μαθηματικά. Μεγαλύτερη σημασία έχουν τα κατάλληλα «υλικά» παρά τα ακριβά. Ένας καταλύτης χρειάζεται για να γίνει η ανάφλεξη και να έλθει η αγωνιστική έκρηξη. Πολλά μπορούν να παίξουν το ρόλο του καταλύτη στον Παναθηναϊκό. Και αγωνιστικά και ψυχολογικά. Αλλά για να έλθει αυτή η ανάφλεξη, αν έλθει ποτέ, το πρώτο που πρέπει να γίνει είναι να καεί το σκηνικό της μιζέρια και της ηττοπάθειας.

*Ο τρόπος που αντιμετωπίζει τη ζωή και το ποδόσφαιρο ο Σισέ, δείχνει το δρόμο. Ο άνθρωπος είναι από άλλο πλανήτη. Είναι γεννημένος μαχητής, γι’ αυτό και είναι νικητής. Δίπλα μας είναι ο Τζιμπρίλ. Από τις ελάχιστες περιπτώσεις ανθρώπων που είναι καλύτερα να μιλούν παρά να μασούν. Ακούστε τον, ακολουθήστε τη νοοτροπία του και όλα μπορεί να γίνουν καλύτερα στη συνέχεια.

*Όταν χάνεται το μέτρο, χάνεται και η αξιοπρέπεια. Ό,τι και να έχει γίνει, όποια κι αν είναι η αλήθεια, αντέχεται άραγε ένα τέτοιο δημόσιο ξεκατίνιασμα του μέχρι προχθές προέδρου του Παναθηναϊκού με τον κορυφαίο ποδοσφαιριστή που φόρεσε ποτέ τη φανέλα με το τριφύλλι; Ποιον από τους δύο τιμά; Και πόσο λεκιάζει το όνομα του Παναθηναϊκού αυτή η κατινομαχία, σε μια στιγμή, μάλιστα, που όλα είναι στην κόψη του ξυραφιού και ο κόσμος πετάγεται με το παραμικρό ακόμα και στον ύπνο του, έτσι τσιτωμένος που είναι;

*Τα εν οίκω μη εν δήμω, έλεγαν σοφά οι αρχαίοι. Υπάρχουν πράγματα που πρέπει να μένουν εντός των τειχών της οικογένειας και να μη γίνονται θέμα δημόσιας συζήτησης. ΟΚ, ο Μίμης Δομάζος έχει φαρμάκι στη γλώσσα και δίνει πολύ συχνά δικαιώματα. Αδιανόητο, όμως, να απαντά (μέσω τρίτων) με τέτοιο τρόπο ο Νικόλας Πατέρας. Δεν βλάπτει να του θυμίζει κάποιος ότι υπήρξε δύο φορές πρόεδρος του Παναθηναϊκού και οφείλει να κρατά ένα άλφα επίπεδο.

*Για τη νέα τιμωρία, τι να πει κανείς; Έχει χαθεί η μπάλα πια, γιατί κανείς δεν φρόντισε να την κρατήσει μακριά από τα πόδια αυτών που είναι μαθημένοι να την κλωτσάνε άτσαλα. Μέχρι και στο μπάσκετ γυναικών κτύπησε σε δύο δόσεις για πέντε αγωνιστικές η καμπάνα. Αν είναι δυνατόν! Απίστευτο, πραγματικά απίστευτο…

*Στις δύσκολες στιγμές, οι ευχές πρέπει να είναι πάντα από καρδίας και όχι λόγω συνήθειας. Χρόνια πολλά πολλά σε όλους, με υγεία και ΑΓΑΠΗ. Και καλά μυαλά, βεβαίως, γιατί όλοι μας τα έχουμε ανάγκη.

Πηγή: Leoforos.gr

Σισέ Παναθηναϊκός Superleague