Δεν είναι υπερβολή να πει κανείς πως, εκτός των οπαδών του Παναθηναϊκού, το μεγαλύτερο ενδιαφέρον για την υπόθεση Φερέιρα το έδειξαν οι οπαδοί του ΠΑΟΚ. Γράφει ο Θέμης Καίσαρης.
Μετά την νέα ισοπαλία των πράσινων την Δευτέρα το βράδυ, ήταν εμφανές στα social media πως οι φίλοι του ΠΑΟΚ δεν ήθελαν να γίνει τώρα η αλλαγή προπονητή στην Παιανία.
Όχι επειδή ο οποιοσδήποτε Ρότσα προλαβαίνει να αλλάξει κάτι στις 2-3 προπονήσεις που θα προλάβει να κάνει, αλλά γιατί όλοι ξέρουν πως από μόνη της η αλλαγή προπονητή προκαλεί ένα μικρό ή μεγάλο σοκ, ξυπνά ποδοσφαιρικούς εγωισμούς, δίνει μια ψυχολογική ώθηση στην ομάδα, έστω και προσωρινή. Ο Αλαφούζος δεν τους έκανε το χατήρι, ο Φερέιρα αποτέλεσε παρελθόν κι έτσι ο Δικέφαλος δεν θα βρει τον Παναθηναϊκό που είναι σε λήθαργο, αλλά αυτόν που ξεκινά την απόπειρα να ξυπνήσει, να καλυτερεύσει έστω και λίγο.
Πίεση
Τα πρώτα ρεπορτάζ από την Παιανία λένε πως ο Ρότσα θέλει την ομάδα του να είναι πιο πιεστική, να μην περιμένει στα 3/4 του γηπέδου, αλλά να ανέβει ψηλότερα στο χορτάρι, με τις γραμμές κοντά και να κλείνει τον αντίπαλο. Η ασφαλής υπόθεση είναι πως όλα αυτά δεν θα τα δούμε να εφαρμόζονται την Κυριακή, αλλά στα επόμενα παιχνίδια.
Είναι, όμως, πιθανό να τον δούμε σε κάποια διαστήματα να παίζει έτσι, ιδίως στην αρχή του αγώνα, για να εκμεταλλευτεί την έδρα και την αλλαγή ψυχολογίας, να κοιτάξει μήπως αποκτήσει προβάδισμα νωρίς. Ο ΠΑΟΚ έχει κάποια θέματα όταν πιέζεται ψηλά, το είχαμε δει κυρίως στον εντός έδρας αγώνα με τον Αστέρα, αν και έχει περάσει καιρός από τότε και τα πράγματα έχουν βελτιωθεί κάπως.
Ανεξάρτητα, όμως, απ’αυτό, όταν η μπάλα φύγει από τα πόδια των αμυντικών, ο ΠΑΟΚ ξέρει να κάνει ασφαλή κατοχή, να απορροφήσει την όποια πίεση, να “σβήσει” τον ρυθμό, αν αυτό επιθυμεί, και να χτίσει επιθέσεις με ηρεμία. Επιπλέον, και ο ΠΑΟΚ μπορεί να κερδίσει πράγματα αν πιέσει, αφού ο Παναθηναϊκός δεν έχει σιγουριά ούτε στα μετόπισθεν, ούτε στον άξονα, όπου απουσιάζει ένα σίγουρο “αφεντικό” κι ο Βιτόλο δεν μπορεί να τα κάνει όλα.
Ρομπέρ και τετράδα στην ευθεία
Ο Δικέφαλος μπορεί να στερηθεί για μια ακόμα φορά των υπηρεσιών του Γκαρσία, αλλά φέτος έχει μάθει να ζει και χωρίς αυτόν. Το καλό νέο για τον Δώνη είναι επιστροφή του Ρομπέρ, αφού θα του δώσει την ευκαιρία να απλώσει την τετράδα των μέσων του στην ευθεία και να αφήσει τον ρόμβο που χρησιμοποιούσε αναγκαστικά το τελευταίο διάστημα, με τα προβλήματα που όλοι παρατήρησαν.
Με τον Ρομπέρ να παίζει ξανά βασικός στο αριστερό άκρο, μπορεί να υπάρχει ερωτηματικό για την κατάσταση του, αλλά τουλάχιστον ο Δώνης θα επιστρέψει στην “βρετανική τετράδα”: ένας εξτρέμ (Ρομπέρ), ένας runner (Κάτσε), ένας passer (Λάζαρ) και ο Φωτάκης στον ρόλο του wide midfielder, δηλαδή του κεντρικού μέσου που παίζει στο δεξί άκρο, αλλά δεν έχει συμπεριφορά εξτρέμ.
Λάζαρ
Κλειδί είναι σαφώς η κατάσταση του Λάζαρ. Η απουσία των Γκαρσία-Λόρενς επιβάρυνε με συνεχόμενα παιχνίδια τον Ρουμάνο, ο οποίος είχε πολύ μεγάλη πτώση στην απόδοσή του μετά τα καλά παιχνίδια με Αστέρα, Ξάνθη και Άρη. Το αποκορύφωμα ήρθε στην κόκκινη που πήρε στην Νέα Σμύρνη, ξεκάθαρο σύμπτωμα ποδοσφαιριστή με μυαλό θολωμένο από την κούραση και νεύρα, επειδή γνωρίζει πως δεν παίζει καλά.
Μετά τις δύο εβδομάδες ξεκούραση, η κατάσταση του Λάζαρ είναι κομβικής σημασίας για τον Δικέφαλο. Όχι πως ο Κάτσε είναι λιγότερο σημαντικός, αλλά όπως και να το κάνουμε είναι άλλο πράγμα να παίζεις ως πιτσιρικάς σε ντέρμπι στην κατάμεστη Τούμπα κι άλλο το πρώτο μεγάλο παιχνίδι μακριά απ’αυτήν.
Η καθοδήγηση της ομάδας είναι δεδομένο πως θα περάσει από τα πόδια του Λάζαρ και γι’αυτό είναι σημαντικό για τον Παναθηναϊκό να τον πιέσει στην μπάλα, να μην του αφήσει χώρο και χρόνο να σημαδέψει τους συμπαίκτες του με μακρινές μεταβιβάσεις ή να βάλει σε λειτουργία την κυκλοφορία του ΠΑΟΚ, με σίγουρες κοντινές πάσες.
Φορ και δημιουργοί
Στο φετινό πρωτάθλημα τα πράγματα γίνονται εύκολα για τις ομάδες που, είτε έχουν φορ που βρίσκουν δίχτυα, είτε έχουν παίκτες πίσω τους που φτιάχνουν γκολ με προσωπικές ενέργειες. Ο Αστέρας πχ είναι η μοναδική ομάδα (εκτός Ολυμπιακού, ΠΑΟΚ) που έχει το απόλυτο νικών εντός έδρας γιατί έχει και τον Περόνε και τους Ράγιος, Ντε Μπλάσις και Ναβάρο πίσω του, ενώ ο ΟΦΗ έχει τον Σίσιτς να φτιάχνει γκολ για όλους.
Ο ΠΑΟΚ έχει το γνωστό πρόβλημα της απουσίας παίκτη που θα δημιουργήσει ρήγματα, προσπαθεί να μασκαρέψει το κενό με την συνολική του λειτουργία κι από τότε που έχασε τον Ρομπέρ βρίσκει μεμονωμένα τέτοιες φάσεις από τον Σταφυλίδη, που έρχεται από πίσω, και τον Σαλπιγγίδη που κινείται περιφερειακά. Έχει, όμως, τους φορ που με τα γκολ τους κάνουν την διαφορά.
Στον Παναθηναϊκό το σενάριο μοιάζει αντίστροφο. Εύκολο γκολ δεν υπάρχει και δεν νομίζω να υπάρχουν πολλοί που δεν θα αντάλλαζαν το Τοτσέ-Φορναρόλι για το Κλάους-Σάλπι. Υπάρχουν, όμως, ο Σισοκό, ο Κουϊνσι κι ο Λάζαρος, κι υποθέτω πως κάποιον εξ αυτών θα ήθελε να έχει ο ΠΑΟΚ.
Το πρόβλημα στον Παναθηναϊκό είναι πως μπορεί να έχει τους παίκτες της προσωπικής ενέργειας που λείπουν από τον Δικέφαλο, αλλά η απουσία ποδοσφαιρικού πλάνου επί Φερέιρα είχε οδηγήσει την ομάδα σε ένα “δίνουμε την μπάλα σ’αυτούς κι ο,τι φτιάξουν από μόνοι τους”.
Αν ο ΠΑΟΚ τους μπλοκάρει, έχει τους επιθετικούς και την συνολική λειτουργία για να γείρει την πλάστιγγα υπέρ του, έστω κι αν η κατάσταση των Ρομπέρ-Λάζαρ είναι ερωτηματικό. Με ή χωρίς το Ρότσα-effect, ο Δικέφαλος μοιάζει να έχει προβάδισμα. Οριακό βέβαια, όσο μπορεί να είναι σ’ένα ντέρμπι εκτός έδρας, με τον γηπεδούχο να έχει αλλάξει προπονητή και όλους να περιμένουν να δουν το πως θα εμφανιστεί.
Πηγή: contra.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις