Με δεδομένο δηλαδή ότι ο Φώτης Κουβέλης, καταπώς λέει ο Αναστόπουλος «ο Μπάμπης ο Τεννές», στηρίζει σαν ΔΗΜΑΡ την κυβέρνηση συνεργασίας Νέας Δημοκρατίας - ΠΑΣΟΚ.

Για ποιο λόγο δεν το έκανε στις πρώτες εκλογές της 6ης Μαΐου, να τελειώσει μια και καλή η ιστορία; Τι άλλαξε δηλαδή από τότε μέχρι σήμερα; Απολύτως τίποτα. Γιατί, λοιπόν, δεν συνεργάστηκε την πρώτη φορά και συνεργάζεται τώρα στη δεύτερη; Κατά τα άλλα σχετικά με τη συμπαθή τάξη των δημοσιογράφων υπάρχουν και καλά και κακά νέα. Αρχίζουμε από τα κακά. Οτι ο «αιμοσταγής» αρχιτραπεζίτης Προβόπουλος, ως νέος Γιούρι Γκέλερ, εξαφάνισε τα αποθεματικά του ΕΔΟΕΑΠ. Από 115 εκατομμύρια ευρώ τα κατέβασε μέσω του κουρέματος στο ένα τάληρο.

Φάρμακα δηλαδή από δω και πέρα με το δελτίο και επικουρικές συντάξεις στις τρεις και εξήντα. Και ποια είναι η πλάκα; Η συμπαθής, όπως είπαμε, τάξη των δημοσιογράφων βάζει στο στόχαστρο τον Προβόπουλο. Εναν υπάλληλο, όπως θα έλεγε ο Βαγγέλης Μαρινάκης. Εναν Γόντικα. Τα αφεντικά δεν τολμάει να τα αγγίξει. Ούτε τον Βενιζέλο αναφέρει η σχετική ανακοίνωση ούτε τον Λοβέρδο που κούναγε το δάχτυλο στη Βουλή και φώναζε «όποιο ταμείο δεν δεχτεί το κούρεμα, να κόψει το σβέρκο του και να βρει από μόνο του λεφτά».

Δεν τα έφαγε, λοιπόν, τα λεφτά των δημοσιογράφων ο Προβόπουλος, όπως διατείνονται οι ίδιοι. Εντολές εκτελούσε αυτός. Ο Βενιζέλος είναι ο ηθικός αυτουργός. Που μέχρι και τώρα περηφανεύεται για τις ευεργετικές επιπτώσεις του «κουρέματος» του χρέους στην οικονομία. Τον Βενιζέλο, λοιπόν, πρέπει να στήσουνε στα εννιά μέτρα και τη συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - Νέας Δημοκρατίας - ΛΑΟΣ που έκανε το κούρεμα.

Μπορεί όμως το ταμείο των δημοσιογράφων να έγινε φτωχότερο κατά 110 εκατομμύρια γιούρο, αλλά ταυτόχρονα μειώθηκε στο ίδιο ποσό και το δημόσιο χρέος. Οι Ελληνες δημοσιογράφοι λοιπόν μπορεί να είναι υπερήφανοι. Μπορεί οσονούπω να μην έχουν φάρμακα και συντάξεις, αλλά έχουν κάνει το χρέος τους προς την πατρίδα. Ας μη μας κατατρέχουν, όμως, η μιζέρια και η κακομοιριά. Σε ό,τι έχει να κάνει με τον πάντα συμπαθή, επαναλαμβάνω για μια ακόμα φορά, δημοσιογραφικό κλάδο υπάρχουν και ευχάριστα νέα.

Ο ίδιος ο Γιώργος Κύρτσος έκανε βαρυσήμαντη δήλωση στο δελτίο ειδήσεων του Antenna: αποχωρεί από το ΛΑΟΣ και επανέρχεται στη δημοσιογραφία (μέσω της φρι πρες), την οποία ποτέ δεν εγκατέλειψε. Η πολιτική, λοιπόν, μπορεί να έχασε την ευκαιρία να κερδίσει έναν Λιονέλ Μέσι, όπως είχε χαρακτηρίσει τον Γιώργο Κύρτσο ο Γιώργος Καρατζαφέρης, αλλά τον ξανακέρδισε η δημοσιογραφία.

Σ' αυτούς τους δύσκολους καιρούς για την Ελλάδα και τους Ελληνες ο Γιώργος Κύρτσος θα είναι και πάλι στην πρώτη γραμμή της ενημέρωσης. Εκεί που η πατρίδα τον έχει ανάγκη. Στη Βουλή άλλωστε υπάρχουν άλλοι για να προσφέρουν. Οπως ο Γιώργος Πάντζας (φωτό). Μια, δύο, τρεις, τελικά τα κατάφερε να εκλεγεί. Για να πολεμήσει, όπως διαβεβαίωνε προεκλογικά, το Δ' Ράιχ. Ετσι είναι η ζωή. Τα πάντα ρει, όπως έλεγε κι ο Ηρακλειτος. Οπως η δημοσιογραφία κέρδισε τον Γιώργο Κύρτσο, έτσι το θέατρο και το σανίδι έχασαν τον Γιώργο Πάντζα. Αυτά.

Οι ποδοσφαιριστές ανήκουν στην κατηγορία των τρακαδόρων

ΟΝΤΑΣ στα τρία πρώτα παιχνίδια της ςθνικής ομάδας στην Πολωνία, περιμένω εναγωνίως το τέταρτο. Για να απολαύσω εκτός των άλλων τον μέγα ποδοσφαιρικό αναλυτή Βασίλη Τσιάρτα. Μπορεί να μιλάει πιο αργά απ' όσο έτρεχε όταν έπαιζε μπάλα, αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία. Αυτό που μετράει είναι ο λόγος του. Απ' ό,τι έμαθα λοιπόν, μετά το ματς με τη Ρωσία δεν μπορούσε να κρύψει τα νεύρα του. Λες και είχε στεναχωρηθεί από το αποτέλεσμα. Επειδή ενδεχομένως είχε διατυπώσει άλλη άποψη σχετικά με την ενδεκάδα που θα έπρεπε να είχε κατεβάσει ο Σάντος.

Ενδεχομένως, επίσης, να είχε νεύρα κι από την προκλητική συμπεριφορά της ΕΠΟ, όπως σχολίασε ο ίδιος, να μην πάρει στην Πολωνία τους διεθνείς της ομάδας του 2004. Το έχω ξαναπεί: [ρώτοι τρακαδόροι είναι οι πολιτικοί. Δεύτεροι οι δημοσιογράφοι, τρίτοι οι ποδοσφαιριστές και οι καλλιτέχνες. Πολυεκατομμυριούχοι σε ευρώ είναι οι ποδοσφαιριστές της γενιάς του Τσιάρτα. Με βάση δηλαδή τα συμβόλαιά τους και τα χρόνια που έχουν παίξει ποδόσφαιρο. Το τσάρτερ για το πηγαινέλα στην Πολωνία, έτσι ή αλλιώς, ήταν δωρεάν. Οποιος Τσιάρτας δηλαδή, αν ήθελε να πάει να δει την Εθνική, δεν μπορούσε να διαθέσει τρία τέσσερα χιλιάρικα από την τσέπη του; Ηθελε να πάει τσάμπα; Και δεν ντρέπεται να το λέει; Αν έπαιζε τσάμπα στην Εθνική, ΟΚ. Κι εγώ μαζί του. Πληρωθήκανε, όμως, και με το παραπάνω. Ενα εκατομμύριο γιούρο ήταν το πριμ. Και καθαρά μάλιστα.

90-10 είναι η διαφορά για τον «Κατσούρ»

ΚΙ αν οι ποδοσφαιριστές δεν βάζουν με τίποτα το χέρι στην τσέπη, δεν αντέχουν επίσης με τίποτα την κριτική. Εξω φρενών, λέει, Χαλκιάς και Κατσουράνης για δημοσιεύματα μετά το ματς με την Τσεχία. Αν δηλαδή έχει ο Κατσουράνης εννιά δημοσιογράφους να του γράφουνε πάντα καλά λόγια, δεν μπορεί να ανεχτεί τον έναν που θα του τα χώσει; Ενενήντα- δέκα είναι η διαφορά. Ακόμα κι όταν περπατάει στο γήπεδο, οι εννιά στους δέκα να του γράφουνε ότι «κράτησε τη θέση του». Τον πείραξε δηλαδή επειδή στο ματς με την Τσεχία, σύμφωνα με τη στατιστική, έκανε 24 γιόμες;

Αν το θεωρεί αυτό ποδόσφαιρο, κάποιος άλλος μπορεί να το θεωρεί τουρλουμπούκι. Απλά υπάρχει διάσταση απόψεων. Ο Χαλκιάς έχει κάθε δικαίωμα να θεωρεί τον εαυτό του τον Νο 1 γκολκίπερ. Ας κάνει μήνυση, λοιπόν, στην ιστοσελίδα που τον ανέδειξε στην πρώτη θέση των δέκα χειρότερων ποδοσφαιριστών του τουρνουά. Ενδεχομένως κάποιες φορές η κριτική να είναι υπερβολική. ΟΚ. Πολύ πιο υπερβολική είναι όμως η δημοσιογραφική προστασία που έχουνε οι Ελληνες ποδοσφαιριστές. Κι επειδή είναι τόσο πολύ κακομαθημένοι, στραβώνουνε με το παραμικρό.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Πόσο θράσος έχει αυτός ο Χρυσοχοΐδης που θέλει σώνει και καλά να ξαναγίνει υπουργός;

Το άγχος στο ματς της Παρασκευής θα το έχει η Γερμανία.

- Νίκος Κωστένογλου

Πηγή: Goal

Ποδόσφαιρο SPORTS