"Ξεκίνησε η εποχή μιας νέας ηγεμονίας"

Αναλυτικά το άρθρο του:

Διάβασα με ενδιαφέρον στον «Κόσμο του Επενδυτή» τις τοποθετήσεις κάποιων στελεχών του ελληνικού ποδοσφαίρου για το τι μέλλει γενέσθαι στο χώρο. Ο πρόεδρος της ΕΠΟ κ. Πιλάβιος θέλει ένα είδος κηδεμονίας της ΕΠΟ από την UEFA, προφανώς γιατί γνωρίζει ότι μόνος του δεν πρόκειται να πάρει σημαντικές και δύσκολες αποφάσεις. Ο γενικός διευθυντής της Σούπερλίγκας κ. Κομνηνός θέλει περισσότερες αρμοδιότητες για τις ΠΑΕ για ζητήματα αστυνόμευσης. Ο προεδρεύων αντιπρόεδρος του ΠΑΟ κ. Γόντικας θέλει μια νέα Σούπερλίγκα – το ζητάει ακριβώς την επόμενη της απόρριψης της πρότασης μομφής που ο ΠΑΟ έκανε στον κ. Μαρινάκη. Ο αντιπρόεδρος του Ολυμπιακού κ. Μώραλης ζητά να σταματήσουν οι τιμωρίες των ομάδων και απλά να γίνονται συλλήψεις από την αστυνομία εκείνων που κάνουν τα επεισόδια.

Ας πούμε τώρα, αγαπητέ αναγνώστη, ότι είσαι παράγοντας ομάδας της Λίγκας και τα ακούς αυτά. Με ποιανού το μέρος θα ταχθείς; Με του Πιλάβιου που ζητάει κηδεμονίες, δηλαδή στέρηση της δικής σου εξουσίας; Δύσκολο. Με το Γόντικα που σου λέει να ξαναφτιάξουμε τη Λίγκα; Πιο δύσκολο. Το πιθανότερο είναι να δώσεις δίκιο στον Κομνηνό, δηλαδή να πεις θέλω αρμοδιότητες- ελπίζοντας ότι δεν θα σου τις δώσουν και δεν θα έχεις και την παραμικρή σκοτούρα. Και το βέβαιο είναι ότι θα πεις μπράβο στον Μώραλη που δε θέλει να σου τιμωρούν το γήπεδο και να πονάει η τσέπη σου.

Χρησιμοποίησα αυτό το παράδειγμα για να γίνει κατανοητό σε όλους ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει ένα δικό του -ας πούμε- αξιακό σύστημα, που καθόλου δεν αφορά τους ίδιους τους φίλους του αθλήματος. Ο πολύς κόσμος π.χ θέλει να βλέπει ωραίο ποδόσφαιρο και απαιτεί από τις ΠΑΕ να διοργανώνουν ματς στις καλύτερες συνθήκες: οι ίδιες οι ΠΑΕ θέλουν απλά να μην τιμωρούνται και τάχα μου ζητάνε αρμοδιότητες. Έχουν, μάλιστα, μαζί τους τη μεγάλη μάζα των οργανωμένων οπαδών που είναι οι μόνιμοι θαμώνες των γηπέδων τους. Με αυτούς συμπορεύονται και αυτούς αναγνωρίζουν ως κοινό: για τους άλλους πέρα βρέχει!

Τις προάλλες σας έγραφα ότι το ποδόσφαιρο αυτοδιοικείται. Την περασμένη Παρασκευή όταν οι 16 της Λίγκας κλήθηκαν να πάρουν θέση για τη συμπεριφορά του προέδρου του οργάνου μετά το ματς του Ολυμπιακού με τον ΠΑΟ, οι 13 έβγαλαν λάδι τον κ. Μαρινάκη δεχόμενοι τη μεταμέλεια του. Πολλοί άσχετοι με τα παραγοντικά απόρησαν για το «πώς είναι δυνατόν αυτό»; Ακόμα κι αν η συμπεριφορά του στο πλαίσιο του οπαδισμού ήταν κατανοητή, εν τούτοις θα πρεπε να καταδικαστεί. Για να το πω απλά, ακόμα κι αν δεν τον «μαύριζαν» θα πρεπε τουλάχιστον να εκφράσουν τη δυσφορία τους. Γιατί δεν το έκαναν; Μα γιατί κανένα σύστημα διοίκησης δεν λειτουργεί χωρίς μια εξουσία και, στην προκειμένη περίπτωση, η στήριξη του Μαρινάκη είναι η αναγνώριση της εξουσίας του.

Στο τέλος του ντέρμπι οι ποδοσφαιρόφιλοι είδαν πράγματα που γέννησαν, αν μη τι άλλο, ένα είδος προβληματισμού: ντου οπαδών στον αγωνιστικό χώρο, ξυλοδαρμούς, απίστευτες δηλώσεις. Την ίδια ώρα οι παράγοντες των ομάδων, που την Παρασκευή κλήθηκαν να κρίνουν τη συμπεριφορά του διοικητικού ηγέτη του ποδοσφαίρου μας, είδαν την έναρξη της ηγεμονίας του: η διαιτησία του ματς, οι δηλώσεις, η απόλυτη αδυναμία της Πολιτείας, να πάρει έστω θέση, ακόμα και η τιμωρία του Ολυμπιακού από τον αθλητικό δικαστή είναι για τους παράγοντες των ομάδων σημάδια έναρξης της εποχής του Βαγγέλη Μαρινάκη που παίρνει το μαγαζί που λέγεται ποδόσφαιρο στα χέρια του.

Η ρητορική του Μαρινάκη, που κάποιους ποδοσφαιρόφιλους τους τρόμαξε, είναι για τους παράγοντες της Σούπερλίγκας μας ο τρόπος που οι ίδιοι μιλάνε: μην έχετε αυταπάτες, το Σάββατο το βράδυ όλοι σχεδόν θα ήθελαν να βρίσκονται στη θέση του, δηλαδή να έχουν κερδίσει ένα ντέρμπι (σε όλα τα επίπεδα) και να κάνουν και πλάκα στον αντίπαλο και στους ποδοσφαιριστές του. Το ποδόσφαιρό μας δεν αποτελείται από ένα κακό και δεκαπέντε αναμάρτητους, αλλά από ένα δυνατό και δεκαπέντε ανίσχυρους.

Ο ΠΑΟ δεν έχει ούτε δύναμη, ούτε διοικητικούς ηγέτες. Η ΑΕΚ κι ο ΠΑΟΚ δεν έχουν χρήματα να πληρώσουν τους παίκτες τους. Η Λάρισα καταρρέει με διαιτητικές μαχαιριές, γιατί πολλούς τους ενόχλησε το γήπεδο του Πηλαδάκη. Ο Αρης και ο Ηρακλής διοικούνται από οργανωμένους οπαδούς που δεν πιστεύουν ότι υπάρχει πρόβλημα βίας. Οι άλλοι τρέμουν τον φτέρνισμα του Ολυμπιακού και συμφωνούν μαζί του γιατί πάντα με το δυνατό συμφωνούν – έτσι έχουν μάθει να πορεύονται.

Ρωτείστε όποιον παράγοντα θέλετε να σας πει τι έγινε το Σάββατο. Ούτε για αλλοιώσεις θα σας πει, ούτε για επεισόδια ντροπής, ούτε για τίποτα τέτοιο. Θα σας πει απλά ότι ξεκίνησε η εποχή μιας νέας ηγεμονίας. Από το Γιώργο Βαρδινογιάννη πήγαμε στο Σωκράτη Κόκκαλη και από αυτόν στο Βαγγέλη το Μαρινάκη. Οι ηγεμόνες μόνο αλλάζουν: οι κομπάρσοι χειροκροτητές τους είναι απολύτως ίδιοι…

ΠΗΓΗ: aixmi.gr