Την «Pagina 12» στην οποία σε συνέντευξή του ο Τσίπρας είπε: «Η Αργεντινή μάς έδειξε τον τρόπο που ένας λαός μπορεί να σταματήσει αυτό το σύστημα και να οικοδομήσει τις βάσεις για να ζήσει καλύτερα, να ξαναφτιάξει το κράτος και την κοινωνία». Αϊντε με το καλό να παίζουμε στο Copa Libertadores να ησυχάσουμε από τους Γερμανούς και τα άλλα κακά συναπαντήματα.

Μέσα στον κακό χαμό λίγοι υποθέτω ότι πήραν είδηση το δημοσίευμα για την Karen King, καθηγήτρια του Divinity College του Harvard. Η καθηγήτρια δημοσίευσε εργασία στην οποία αναφέρει ότι σε ένα κομματάκι πάπυρου του 4ου αιώνα γραμμένου στην κοπτική αναφέρεται ότι ο Ιησούς είχε γκόμενα ή ήταν παντρεμένος και ο πάπυρος αντιγράφει πληροφορία που προέρχεται από τον 2ο αιώνα.

Εδώ αρχίζουν όμως οι αμφιβολίες, οι οποίες έχουν σχέση με τη μελάνη. Κομμάτι παπύρου του 4ου αιώνα μπορεί να βρεθεί αν ο κάτοχός του σκίσει ένα κομμάτι από πάπυρο που δεν τον ενδιαφέρει. Μελάνη του 4ου αιώνα δεν βρίσκεται με τίποτα και από τη μελάνη οι ερευνητές καταλαβαίνουν τις πλαστογραφίες. Αλλά ακόμα και ο πάπυρος να είναι αυθεντικός, δεν αποδεικνύει τίποτα. Διηγήσεις για τη ζωή του Χριστού με την εξάπλωση του χριστιανισμού γραφόντουσαν όλο και περισσότερες, αφού ο κόσμος όπως και σήμερα ήθελε να μαθαίνει νέες άγνωστες λεπτομέρειες. Το αποτέλεσμα ήταν οι διηγήσεις να γίνονται όλο και πιο αναξιόπιστες, αφού ο κάθε ένας έγραφε ό,τι είχε φανταστεί ή ό,τι είχε ακούσει, που μετά 300 χρόνια από τον Χριστό δεν ήταν και τα πιο αξιόπιστα. Ο Μεγάλος Κωνσταντίνος συγκάλεσε την πρώτη Οικουμενική Σύνοδο για να αποφασίσουν οι ιεράρχες ποια βιβλία ήταν αξιόπιστα, αποφάσισαν ότι είναι 27, εκ των οποίων τα τέσσερα ευαγγέλια και τα υπόλοιπα τα ονόμασαν απόκρυφα.

Αυτή είναι η θρησκειολογία, δηλαδή η ιστορία των θρησκειών και όχι αυτό που θέλει ο Πολύδωρας να διδάσκεται στα σχολεία. Τζάμπα δηλαδή, γιατί εν έτει 2012 αν τα θρησκευτικά δεν τα κάνεις on line game σαν το WoW, που η πιτσιρικάδα θα παίρνει χαρακτήρες, ας πούμε τον άγιο Φανούρη που θα βρίσκει μυστικά όπλα, τον Απόστολο Παύλο που επειδή πέρασε από τη Λευκάδα θα βλέπει στο σκοτάδι και τον άγιο Γεώργιο που Θα πολεμάει από το άλογο και όλοι μαζί να την πέφτουνε στον Ασταρώθ και στον Βελζεβούλ, που θα έχουν ΑΙ, αλλά δεν θα μπορείς να τους πάρεις για χαρακτήρες, για να μη γίνουν τα παιδιά σατανιστές, δεν βάζεις τα παιδιά στην τάξη.

Οι ενδιαφερόμενοι για τη θρησκειολογία και τα απόκρυφα ευαγγέλια μπορούν να διαβάσουν το «Who's Bible is it?» του Jaroslav Pelikan που είναι καλογραμμένο και αναφέρεται στα βιβλία που γράφτηκαν στα πρώτα χρόνια του χριστιανισμού και τα προβλήματα στη μετάφραση της Βίβλου στα λατινικά και τις δυτικές γλώσσες που ολοκληρώθηκε με τη συγγραφή της Vulgata τον 4ο αιώνα από τον St Jerome, που μεγάλη του να είναι η χάρη και να μας φυλάει από το κακό και τον Κυριάκο Παπαδόπουλο.


Θύμα των προσδοκιών

O Ολυμπιακός έχει πέσει θύμα των μεγάλων προσδοκιών. Οπου παράγοντες, παίκτες, οπαδοί και Μέσα για να μη φανούν ηττοπαθή φουσκώνουν και φουσκώνουν τις απαιτήσεις από την ομάδα και όταν δεν τις πετυχαίνει, αφού δεν είναι για τόσα, ψάχνουν για ενόχους αντί να κοιταχτούν στον καθρέφτη. Ούτε ο Ολυμπιακός, ούτε το ελληνικό ποδόσφαιρο, ούτε η Ελλάδα έχει σχέση με αυτό που ήταν πριν από 10 χρόνια. Επίσης δεν υπάρχει πρόγνωση που να περιέχει φλου παραμέτρους. Πρόγνωση «ο Ολυμπιακός θα κερδίσει, αν προσέξει» είναι λίγο καλύτερη από το «ο Ολυμπιακός θα πάρει το ματς αν βάλει περισσότερα γκολ από τη Σάλκε».

Γιατί αν ο Ολυμπιακός κερδίσει λες «Οπως το είπα. Πρόσεξε και κέρδισε» και αν δεν κερδίσει «Οπως το είπα. Επρεπε να προσέξει». Το ίδιο ισχύει με εκείνο το «Ο Ζαρντίμ δεν διάβασε σωστά το παιχνίδι». Ναι, εμείς ανάμεσα σε τρεις δουλειές το διαβάσαμε απ' έξω, ενώ ο βλάκας ο Ζαρντίμ την ώρα που έπρεπε να διαβάζει χαζολόγαγε. Στην πραγματικότητα ο προπονητής παίρνει κάποια ρίσκα και όταν τα πιο πολλά του βγαίνουνε είναι επιτυχημένος και αν δεν του βγαίνουνε αποτυχημένος. Ο Ζαρντίμ δεν πήρε ρίσκο, αλλά αποφάσεις. Αποφάσισε ότι η ομάδα όσο το ματς ήταν ισόπαλο χρειαζόταν τρεξίματα, για αυτό άφησε στον πάγκο τον Ιμπαγάσα να τον έχει εφεδρεία αν το ματς στραβώσει, και έβαλε το ντουέτο των Κοντρέρας, Μανωλά όχι για να δει πώς πάει, αλλά επειδή ο Σιόβας είναι κάθε ματς και γκέλα. Δεν του βγήκε και μετράει κατά του. Πείραμα όμως δεν έκανε αφού και ο Φουστέρ παίζει δεύτερος επιθετικός και ο Κοντρέρας και ο Μανωλάς είναι στόπερ.
Για τον Τζεμπούρ δεν συμφωνώ ότι θα μπορούσε να δώσει πάσα στον Μήτρογλου. Τουλάχιστον δεν θα μπορούσε να δώσει εύκολα. Από ψηλά ή από την τηλεόραση μοιάζει εύκολο, αλλά μέσα στο γήπεδο με κίνηση παράλληλη προς τη γραμμή του άουτ και τον Μήτρογλου εκτός οπτικού πεδίου η σκέψη του Τζεμπούρ προφανώς ήταν πως μπορεί να τελειώσει τη φάση. Στο μικροδευτερόλεπτο που εμφανίζεται στο οπτικό του πεδίο ο Μήτρογλου, το να αλλάξει απόφαση και να πασάρει θα ήταν πολύ όχι για ποδοσφαιριστή, αλλά για πιλότο καταδιωκτικού.

Πηγή: Sportday