Είπα στη μετάδοση πως είναι πραγματικά η διάδοχη κατάσταση της μεγάλης εθνικής ομάδας που είχαν στη δεκαετία του '80. Οι Βέλγοι του Λέικενς πέρασαν σαν σίφουνες από τη Σερβία με 3-0 και επιβεβαιώνουν ματς με ματς πως η ώρα τους για παρουσία ξανά σε ένα μεγάλο ραντεβού έρχεται μαθηματικά. Το 2014 στη Βραζιλία θα συμπληρώνονται 12 χρόνια από την τελευταία φορά που πήγαν σε μία μεγάλη διοργάνωση και η τωρινή φουρνιά δείχνει ικανή να βάλει τέλος στην αναμονή και να πετύχει μεγάλα πράγματα.

Μία ομάδα που έχει συνοχή και μεγάλο ταλέντο όπως και εκείνη που σχεδίασε από το 1978 (και μεγαλούργησε ως φιναλίστ στο Euro 1980 και με την τέταρτη θέση στο Μουντιάλ του 1986) ο αείμνηστος Γκι Τάις. Ο άνθρωπος που μετέβαλε το Βέλγιο από... ανέκδοτο σε ισότιμο διεκδικητή προκρίσεων και που έβγαλε μία σειριά από πρωτοκλασάτους παίκτες (επιλέγοντας 18χρονα παιδιά όπως ο Εντζο Σίφο απευθείας ως βασικούς) στα 100 ματς που κάθισε στον πάγκο των «κόκκινων διαβόλων».

Τα τελευταία χρόνια, με την καταπληκτική δουλειά των ακαδημιών που γίνεται στο Βέλγιο αλλά και επειδή πολλοί παίκτες φεύγουν μικροί για την Ολλανδία και τη Γαλλία, η σοδειά είναι εκπληκτική. Τρεις από τις πιο ακριβές μετακινήσεις αυτού του καλοκαιριού ανήκαν σε Βέλγους παίκτες! Ο Εντέν Αζάρ κόστισε 40 εκατομμύρια στην Τσέλσι από τη Λιλ, ενώ ο Αξελ Βίτσελ επίσης 40 στη Ζενίτ, αφού η Μπενφίκα δεν μπορούσε να αρνηθεί τέτοια πρόταση! Ο Ντεμπελέ για να αφήσει τη Φούλαμ για το βόρειο Λονδίνο και την Τότεναμ στοίχισε 19 εκατομμύρια ευρώ για να βρει εκεί άλλον ένα συμπατριώτη του, τον Βερτόνγκεν, που κόστισε 9 από τον Αγιαξ (τιμή εξαιρετική για έναν καταπληκτικό κεντρικό αριστεροπόδαρο αμυντικό που αγωνίζεται και ως μπακ), ενώ άλμα στην καριέρα του έκανε ο Μιραλάς που χρωστά στον Βαλβέρδε και στον Ολυμπιακό το ότι από τη Σεντ Ετιέν μέσα σε τρία χρόνια βρέθηκε στην Έβερτον και μάλιστα ήδη παίζει συχνά και σκοράρει!

Πρόκειται πραγματικά για φουρνιά υψηλών απαιτήσεων και προδιαγραφών. Ο Φελαϊνί στην Εβερτον εξελίσσεται σε αληθινό ηγέτη, ο γκολκίπερ Κουρτουά στην Ατλέτικο Μαδρίτης είναι καθοριστικός, ο Αλντεβέιρελντ στον Αγιαξ είναι σημαντικός και ήρθε η ώρα να φύγει επίσης, ενώ ο Κομπανί είναι αναμφισβήτητα ένας από τους τρεις με τέσσερις κορυφαίους κεντρικούς αμυντικούς στην Ευρώπη και κάνει εξαιρετικό δίδυμο με τον Βερμάελεν της Αρσεναλ. Συνυπολογίστε και τον Ζιλέ με τον Μερτένς και έχετε μία εικόνα για το πόσοι σπουδαίοι παίκτες αγωνίζονται σε αυτή την ομάδα που έκανε το... αγροτικό της κατακτώντας την τέταρτη θέση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου το 2008.

Φυσικά υπάρχουν και άλλα ταλέντα που μόλις καθιερωθούν στις ομάδες τους θα είναι βαριά όπλα και στην εθνική, όπως ο Ρομάν Λουκακού που τώρα βρίσκει τα πατήματά του στην Πρέμιερ Λιγκ με τη Γουέστ Μπρόμιτς, καθώς και ο Κέβιν Ντεν Μπράουνε που αποκτήθηκε από την Τσέλσι αλλά δόθηκε στη Βέρντερ για να αγωνίζεται και σκόραρε στη Σερβία. Το ίδιο και ο Κριστιάν Μπέντεκε, επίσης σκόρερ προχθές και ο Τσάντλι που όμως είναι του ύψους ή του βάθους και αυτό προβληματίζει τον προπονητή του.

Αυτό το Βέλγιο πάντως είναι μία εικόνα από το μέλλον σε κόκκινο φόντο. Μία ομάδα που φτιάχτηκε με πολύ μεράκι και πάρα πολλή δουλειά και που ήδη αυτός ο σχεδιασμός αποδίδει καρπούς. Σε έναν όμιλο-φωτιά με Κροάτες, Σέρβους, Σκοπιανούς, Σκωτσέζους και Ουαλούς, όπου κανένα ματς δεν είναι κερδισμένο εκ των προτέρων, η δουλειά που έχουν οι «μικροί διάβολοι» όπως τους λέει ο Τύπος είναι δύσκολη. Προσωπικά πάντως δεν θα στοιχημάτιζα εναντίον τους.

Πηγή: sportfm.gr

Ποδόσφαιρο Διεθνή SPORTS