Αυτό που κατέβηκε στο ΟΑΚΑ δεν ήταν ομάδα, αλλά σχολική εκδρομή… Με παίκτες γεμάτους ανεμελιά, αφέλεια, αμέλεια, απάθεια, απροσεξία, έλλειψη αυτοσυγκέντρωσης και συνέπεια το πολύ βαρύ 4-0, που θα μπορούσε να ήταν ακόμα πιο βαρύ.
Ήταν μακράν ο χειρότερος φετινός ΠΑΟΚ. Η κόπωση και οι πολλές απουσίες βασικών δεν δικαιολογούν τέτοια απαράδεκτη εμφάνιση. Η ευκολία με την οποία έχασε ο ΠΑΟΚ το παιχνίδι προβλημάτισε πολύ περισσότερο από την βαριά ήττα. Είναι προφανές, ότι η ομάδα του Μάκη Χάβου επαναπαύεται κατά την πάγια τακτική της στην καλή αμυντική της οργάνωση και αυτό είναι λάθος αντίληψη, διότι όταν δέχεται γκολ πολύ δύσκολα βρίσκει τρόπο αποτελεσματικής αντίδρασης.
Το παραπάνω συμπέρασμα προκύπτει ξεκάθαρα τον τελευταίο μήνα, κατά τον οποίο ο ΠΑΟΚ πάει από το κακό στο χειρότερο στο πρωτάθλημα με τέσσερις σερί ήττες και αποκορύφωμα την «4άρα» στο ΟΑΚΑ, ενώ στη ρεβάνς με τον Ολυμπιακό και με την ΤΣΣΚΑ, ματς στα οποία ο δικέφαλος του βορρά προηγήθηκε στο σκορ, έκανε πολύ καλά παιχνίδια. Παρομοίως και αναλόγως των συνθηκών καλός ήταν και στο 0-0 με την ΑΕΚ.
Είναι εκνευριστική η αφέλεια με την οποία αντιμετώπισε το χθεσινό ντέρμπι πρωταθλήματος η ομάδα του Χάβου και αυτό φάνηκε από το πρώτο κιόλας γκολ. Στο ματς κυπέλλου, που έγινε πριν από μόλις τρεις μέρες, ο Ντιόπ από στημένες φάσεις έστειλε δυο φορές την μπάλα στο δοκάρι με κεφαλιά, αλλά παρόλα αυτά, το πάθημα δεν έγινε μάθημα στους παίκτες του ΠΑΟΚ…
Άφησαν τον μέσο της ΑΕΚ αμαρκάριστο στην καρδιά της άμυνας του Κρέσιτς και αυτός σκόραρε με άνεση, αφού κέρδισε την κεφαλιά στον αέρα από τον πολύ κοντύτερό του Κοντρέρας. Δεν χρειαζόταν άλλη απόδειξη για να καταλάβεις ότι οι παίκτες του ΠΑΟΚ μπήκαν στο γήπεδο και δεν είχαν το μυαλό τους στο συγκεκριμένο παιχνίδι.
Έτσι διευκόλυναν και το… πάρτι του παιχταρά Σκόκο, που τους… έβαλε στα δίχτυα στο δεύτερο και τρίτο γκολ. Το πρόβλημα επιδεινώθηκε από την τραγική απόδοση της συνήθως αξιόπιστης αμυντικής γραμμής του ΠΑΟΚ. Ο Κρέσιτς έδειξε αναποφασιστικότητα και διστακτικότητα, στοιχεία που αποτελούν μόνιμα μειονέκτημά του στις εξόδους και ευθύνεται για το πρώτο γκολ. Ο Ντιόπ έστειλε την μπάλα στο κέντρο της εστίας και εάν ήταν, τουλάχιστον, στη θέση του ο Κρέσιτς θα μπλόκαρε την μπάλα χωρίς κανένα κίνδυνο. Αλλά ο Κροάτης στη σέντρα – φάουλ του Γκερέιρο έκανε δυο βήματα προς τα έξω και μετά αδικαιολόγητα οπισθοχώρησε, με αποτέλεσμα να αφήσει άδεια την εστία του.
Πολύ κακό παιχνίδι έκαναν και οι δυο στόπερ του ΠΑΟΚ. Ο Κοντρέρας δικαιούνταν μια άσχημη βραδιά μετά από τόσο πολλά εξαιρετικά ματς που έχει στο ενεργητικό του. Ο Τσιρίλο ήταν, όπως πάντα, εκνευρισμένος, άτσαλος και χωρίς καθαρό μυαλό, χαρακτηριστικά που δεν είναι καθόλου χρήσιμα, ιδίως για έναν κεντρικό αμυντικό.
Ο Ετό έλειπε διαρκώς από την θέση του και σ’ αυτό το παιχνίδι. Είναι φανερό, πλέον, ότι δεν έχει συνείδηση δεξιού μπακ ο νεοαποκτηθείς Βραζιλιάνος. Ενδεικτική ήταν η φάση του τρίτου γκολ, στην οποία ήταν ξεχασμένος κάπου έξω από την περιοχή και μάρκαραν τον Σκόκο ο Τσουκαλάς και ο Αθανασιάδης σε ρόλο δεξιού μπακ! Αναμενόμενο ήταν να τους ξεφύγει εύκολα ο Αργεντινός και να σκοράρει.
Και η απέναντι πλευρά του Σνάουτσνερ έμπαζε από την αρχή του αγώνα, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα την γρήγορη αντικατάσταση του από τον Σακελαρίου.
Και στο κέντρο τα πράγματα δεν ήταν καθόλου καλύτερα... Ο Βιτόλο επανεμφανίστηκε μετά από πολύμηνη απουσία (και αποτυχημένο διάλλειμα στο πρώτο ματς με την ΤΣΣΚΑ) και δεν φτάνει αυτό, αλλά είχε δίπλα του μόνο τον φιλότιμο, πλην ανεπαρκή, Τσουκαλά, αφού ο Χάβος επέλεξε – λανθασμένα όπως αποδείχτηκε – διάταξη 4-4-2, παρότι έλειπαν οι Γκαρσία και Ίβιτς από το κέντρο.
Έτσι η ΑΕΚ πήρε άνετα τον έλεγχο στο κέντρο. Υπερτερούσε και σε ποιότητα και σε ποσότητα, αφού ο μαχητικός Βιτόλο δεν είχε βοήθειες από πουθενά. Ο Φωτάκης ως δεξί χαφ ήταν σαν να μην έπαιζε. Μετά απ’ όλα αυτά αλώνιζαν - και λογικό είναι - οι παίκτες της ΑΕΚ στο γήπεδο, ενώ οι Σαλπιγγίδης και Αθανασιάδης μπροστά ήταν παντελώς απομονωμένοι, αφού δεν τροφοδοτούνταν σωστά από κανέναν.
Ο καλύτερος παίκτης του ΠΑΟΚ ήταν ο Ελ Ζαρ, ο οποίος ήταν πρωταγωνιστής με ατομική προσπάθεια στο πρώτο ημίχρονο και στην μοναδική ευκαιρία που έκανε η ομάδα του σε ολόκληρο τον αγώνα. Κάτι άλλο αξιοσημείωτο είναι το έντονο επιθετικό πρόβλημα που παρατηρείται στον ΠΑΟΚ τον τελευταίο μήνα, το οποίο επιδεινώθηκε εμφανώς στα τελευταία παιχνίδια με την απουσία του Βιερίνια.
Δεν μπορεί, όμως, μια ομάδα με υψηλούς στόχους όταν λείπουν τρεις βασικοί της παίκτες (Ίβιτς, Γκαρσία και Βιερίνια) να είναι αγνώριστη. Την απουσία του Λίνο δεν την βάζω, γιατί μπορεί να ήταν και πλεονέκτημα αντί για μειονέκτημα, με την αποκαρδιωτική απόδοση που έχει ο Βραζιλιάνος τελευταία.
Και οι τρεις αλλαγές του Χάβου (Σακελλαρίου, Μουσλίμοβιτς, Αρίας) στο δεύτερο ημίχρονο του αγώνα στο ΟΑΚΑ, δεν βοήθησαν καθόλου στην ανατροπή της εικόνας του παιχνιδιού, αφού το 3-0 είχε γίνει από πολύ νωρίς και το ματς είχε ουσιαστικά τελειώσει. Ο Αρίας επιτέλους έπαιξε, αλλά ως αλλαγή για 25 λεπτά και σε λάθος θέση (δεξί χαφ) και ως εκ τούτου δεν μπορεί να κριθεί.
Συμπερασματικά, ο ΠΑΟΚ υποχώρησε σημαντικά στην βαθμολογία πέφτοντας στην 6η θέση. Η νίκη επί του Εργοτέλη την Τετάρτη είναι, πλέον, υποχρεωτική, όπως και η μέγιστη βαθμολογική συγκομιδή στα άλλα πέντε ματς που απομένουν μέχρι την λήξη της κανονικής περιόδου. Διότι εάν η εκκίνηση του ΠΑΟΚ στην ειδική βαθμολογία των πλέι οφ είναι κακή, εκτός απρόοπτου, θα έχει χαθεί πρόωρα και ο στόχος εξόδου στο Τσάμπιονς Λιγκ.
ΥΓ: Πάντως, στην παρούσα κρίσιμη φάση χρειάζεται νηφαλιότητα και ψυχραιμία απ’ όλους και υπομονή μέχρι την ανάκαμψη της ομάδας. Η καταστροφολογία δεν ωφελεί. Αντιθέτως θα κάνει ακόμα χειρότερη την κατάσταση.
Πηγη: contra.gr