Μια χαρά θα ήταν αν ο Βγενόπουλος αναλάμβανε μια θέση στο διοικητικό συμβούλιο, από το να «συμβουλεύει» τον «Αλαφού», αφού μόνο συμβουλές δεν μπορούν να είναι οι γνώμες του μεγαλύτερου χρηματοδότη της ΠΑΕ. Μετά την καταστροφική εκτίμηση ότι ο Παναθηναϊκός θα έβρισκε 20 εκατομμύρια από συνδρομές της «Συμμαχίας» και την άρνηση των τραπεζών να δανείσουν χωρίς προσωπικές εγγυήσεις τον Παναθηναϊκό, οι μόνες χρηματοδοτήσεις που περιμένει ο «Αλαφού» είναι τα κάτι λίγα του Πολέμη και τα κάτι περισσότερα του Βγενόπουλου, που αν είναι το αναλογικό στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου φτάνει το 1,2 εκατομμύριο. Αυτόν που σου τα ακουμπάει, λοιπόν, δεν μπορείς παρά να τον ακούς, έστω και αν στην περίπτωση του πρίγκιπα ο «Αλαφού» έκανε αυτό που νόμιζε και δεν έδωσε τη 48ωρη παράταση που συμβούλευε ο Βγενόπουλος.

Ο Βγενόπουλος δεν πρόκειται να ανακατευτεί με τα αγωνιστικά, όπως δεν ανακατευόταν και την περίοδο της πολυμετοχικότητας. Εκεί όμως που τον περιμένω να ανακατευτεί, είναι στην ιστορία του γηπέδου, που αν έχει την ευκαιρία να τσιτσιρίσει τον Τζίγκερ, θα το κάνει. Αν όμως οι κινήσεις είναι πολύ επιθετικές, ο Τζίγκερ μπορεί να αντιδράσει, αφού έχει πει ότι θα καλύψει ενδεχόμενες απαιτήσεις του Μπόμπολα από τη ΓΗΠΕΛ, αλλά η δέσμευση είναι προφορική και εγκλήματα πάθους έχουν ξανασυμβεί.

Αλλο πράγμα να γίνεται διακανονισμός ανάμεσα στον Αλαφούζο, τον Βγενόπουλο και τον Μπόμπολα, και άλλο με τον Τζίγκερ που υπάρχει και η συνεργασία στο Mega. Μια λοιπόν που ήρθε η συζήτηση στο Mega και το θέμα της εποχής είναι η κόντρα του με τον ΣΥΡΙΖΑ, το εντυπωσιακό είναι το πόσο η Ελλάδα σκέφτεται σοβιετικά. Βγαίνει ο ΣΥΡΙΖΑ και κατηγορεί το Mega ότι δεν του διάβασε ολόκληρη την ανακοίνωση. Λέω λοιπόν εγώ με το φτωχό μου το μυαλό: «Πόσο σοβιετική πρέπει να είναι μια δημοκρατία, όταν τα ιδιωτικά κανάλια υποχρεώνονται να κρατάνε ποσοστώσεις κομμάτων στις ειδησεογραφικές εκπομπές και τα νέα τους;». Ο Χρήστος Παναγιωτόπουλος δεν πρέπει, δηλαδή, να σκέφτεται τι θέλουν να βλέπουν και να ακούνε οι τηλεθεατές, αλλά να κρατάει τις ποσοστώσεις ακόμα και αν υπάρχει κίνδυνος να τους σκοτώσει από βαριεστημάρα. Σαν την DDR στη δεκαετία του '70, που το απόγευμα έβγαιναν οι εκπομπές του Υπουργείου Γεωργίας και παίζανε μισή ώρα πόσο ευτυχισμένοι είναι οι αγρότες έξω από το Ερφουρτ που τους δώσανε το καινούργιο λίπασμα και την ίδια ώρα η υπόλοιπη Ανατολική Γερμανία είχε σκαρφαλώσει στις στέγες μπας και η κεραία πιάσει σήμα από τη Δυτική.

Για να είναι βιώσιμα τα κανάλια υπάρχει και η φόρμουλα της ΕΡΤ, η οποία είναι κερδοφόρα αφού παίρνει 300 εκατομμύρια από το τέλος, βάζει και 20 εκατομμύρια από τις διαφημίσεις και ο μήνας έχει εννιά. Τόσο εννιά, που στη συνέντευξη του Παπακωνσταντίνου στη Στάη, που κάθε άλλο κανάλι θα είχε ξεσκιστεί να παίζει διαφημίσεις, το κρατικό ζήτημα να είχε ελάχιστες πληρωμένες διαφημίσεις, αφού λεφτά υπάρχουν -που θα έλεγε και ο George- από το τέλος στους λογαριασμούς της ΔΕΗ, που μια και πηγαίνουν για καλό σκοπό αντίθετα με το ΕΤΗΔΕ δεν θεωρείται χαράτσι.


Παπατζιλίκια

Ο Βιντιάδης που θέλει να πείσει τους Κινέζους να επενδύσουν στην ΑΕΚ δεν κάνει ταμειακή διευκόλυνση. Τουλάχιστον δεν κάνει χωρίς τα χρήματά του να εξασφαλιστούν με εγγύηση το τηλεοπτικό συμβόλαιο ή τη χορηγία του ΟΠΑΠ. Αλλά στην πραγματικότητα δεν θα σταματήσει να συνεχίζει να γράφεται ότι ο «Μιστερφίξιτ» θα φέρει Αγγλους και ο Βιντιάδης Κινέζους για να φτιάξουν γήπεδο, επειδή τώρα είναι η ευκαιρία να επενδύσει κάποιος στην Ελλάδα. Τώρα που τα μεροκάματα στις οικοδομές έχουν πέσει και όποιος γουστάρει μπορεί να φτιάξει γήπεδο. Για να το κάνει φωλιά για κορμοράνους.

Συζήτηση για επενδύσεις στο ελληνικό ποδόσφαιρο μπορεί να γίνεται όταν δεν ξεφεύγει από τη λογική. Πρώτον, κανένας Κινέζος δεν πρόκειται να έρθει και να βάλει τα λεφτά για να χτίσει γήπεδο. Τα γήπεδα χωρίς χορηγούς δεν βγάζουν λεφτά, χορηγοί στην Ελλάδα δεν υπάρχουν και τα παπατζιλίκια ότι θα επενδύσει για τις παράπλευρες χρήσεις σε μία χώρα που η κατανάλωση πάει κατά διαόλου δεν έχουν λογική. Να επενδύσει για να αναπτύξει ταλέντα είναι ακόμα πιο γελοίο. Το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν έχει ανταγωνιστικές κατηγορίες μικρών, οι αγωνιστικοί χώροι είναι μέτριοι, η περιρρέουσα ατμόσφαιρα χυδαία και το όνειρο κάθε νεαρού παίκτη είναι να βρει μια ομάδα στο εξωτερικό για να ησυχάσει. Επίσης το ελληνικό πρωτάθλημα έχει ελάχιστη προβολή στην Ευρώπη, οι σκάουτερ για να κρίνουν αν ένας παίκτης αξίζει σοβαρά λεφτά θέλουν να τον δουν σε ματς στην Ευρώπη. Το άλλο παπατζιλίκι, με τις παράπλευρες επενδύσεις με την ομάδα σαν μόστρα, είναι για γέλια. Εδώ παρακαλάνε και κάνουνε fast track μπας και εμφανιστεί κάποιος χριστιανός και δεν έρχεται, και θα ερχόταν αν έπρεπε να πετάξει ένα κάρο φράγκα για να αγοράσει ομάδα; Οσο για εποχές που δινόντουσαν κρατικές δουλειές κάτω από το τραπέζι, έχουν τελειώσει, αφού ούτε κρατικό χρήμα υπάρχει και έχουμε και τους Ευρωπαίους να μας προσέχουν να μην ξανακυλήσουμε στις λαμογιές.

Το συμπέρασμα είναι ότι στο ελληνικό ποδόσφαιρο η αγορά που δεν λέει ποτέ ψέματα μίλησε με την τσέπη της. Τυχερός είναι ο ΠΑΟΚ, αφού ο τελευταίος που έβαλε λεφτά ήταν ο Ιβάν ο Τρομερός και αυτά μετρημένα. Και όσο γρηγορότερα οι οπαδοί το καταλάβουν, ότι ακόμα και οι καψούρηδες όπως ο Βιντιάδης για να βάλουν πέντε φράγκα θέλουν δέκα εγγυήσεις, τόσο λιγότερο θα απογοητεύονται.

Πηγή: Sportday

Ποδόσφαιρο SPORTS