Μια ιστορία ενός υπερ-ταλαντούχου ποδοσφαιριστή με (πολλούς) τραυματισμούς και ένα πολύ ταραγμένο μυαλό…

 

 

Γεννημένος στη Σάντα Μάρτα της Κολομβίας το 1986, σε ηλικία 12 ετών ήρθε στην Ελβετία, όταν η μητέρα του παντρεύτηκε τον Ελβετό Ρόγκερ Φονλάντεν.

Το 1999 εντάχθηκε στις ακαδημίες της Γιούνγκ Μπόις στη Βέρνη και στα 16 του, τη σεζόν 2001-02, έκανε κιόλας το ντεμπούτο του στο ελβετικό πρωτάθλημα (8 συμμ./1γκολ).

Το 2003 συγκαταλεγόταν μαζί με τον Φάμπρεγας και τον Ρούνεϊ στα μεγαλύτερα ταλέντα της Ευρώπης και τότε ήρθε η μεταγραφή στην Αϊντχόφεν. Μαζί και τα πρώτα προβλήματα… Ποιος θα το περίμενε, όταν ο Φονλάντεν στο Euro 2004 είχε γίνει ο νεότερος σκόρερ στην ιστορία της διοργάνωσης…

Όπως και να `χει, μετά από μια καλή πρώτη σεζόν στην Ολλανδία, πήγε δανεικός στην Μπρέσια τον Ιανουάριο του 2005 και το καλοκαίρι εκ νέου δανεικός στην ολλανδική Μπρέντα.

Τα «γυάλινα» γόνατα του είχαν ήδη αρχίσει να του δημιουργούν προβλήματα, γι` αυτό και τελικά αποκλείστηκε από την αποστολή της Ελβετίας για το Μουντιάλ του 2006.

Η σανίδα της σωτηρίας για την καριέρα του πάντως φάνηκε να έρχεται εκείνο το καλοκαίρι, όταν πήρε μεταγραφή στη Red Bull Σάλτσμπουργκ. Δυστυχώς, κάτι οι τραυματισμοί, κάτι οι τσακωμοί με τον τεχνικό Κο Αντριάνσε τη σεζόν 2008-09, στα 23 του, ο Φονλάντεν κουβαλούσε τη στάμπα του «αιώνιου ταλέντου και άλλη μια χειρουργική επέμβαση το 2007…

Ο δανεισμός στη Ζυρίχη το 2009 ήταν ό,τι καλύτερο μπόρεσε να πετύχει (27 συμμ/10 γκολ), αλλά το καλοκαίρι του `10 η ελβετική ομάδα δεν ενεργοποίησε την οψιόν αγοράς του και ο Φονλάντεν επέστρεψε στη Σάλτσμπουργκ.

Τα πράγματα δεν πήγαν καλύτερα, καθώς ο Χουμπ Στέφενς δεν τον πίστεψε και ουσιαστικά εντάχθηκε στην ομάδα τον Μάρτιο του 2011, υπό τον νέο τότε τεχνικό της ομάδας, Ρικάρντο Μονίζ.

Το συμβόλαιο του που έληξε εκείνο το καλοκαίρι φυσικά και δεν ανανεώθηκε και στα 25 του είχε καταντήσει ένας πλούσιος μεν, γυρολόγος δε, ποδοσφαιριστής. Έτσι, αποφάσισε να πάει στην πατρίδα του την Κολομβία και συγκεκριμένα στην Ιταγκουίρε.

Το ζήτημα είναι πως στα 17 του, όταν ήταν στην Ολλανδία, έγινε μέλος της Εκκλησίας των Αντβεντιστών της Εβδόμης Ημέρας. Το όνομα του δόγματος αυτού προέρχεται από την πίστη τους ότι η Δευτέρα Έλευση (αγγλ. Advent) του Χριστού θα γίνει γρήγορα και χαρακτηριστικό τους γνώρισμα είναι η προσήλωση στις 10 εντολές και στην τήρηση του Σαββάτου, ενώ ανήκουν στον χώρο των Σαββατιστών (Sabbatarians).

Ο Φονλάντεν λοιπόν στην Ιταγκουίρε έβαλε όρο στο συμβόλαιο του να μην… παίζει Σάββατο (σ.σ είχε προσπαθήσει να το κάνει και στην Ευρώπη, όμως καμία ομάδα δεν το δέχτηκε), αλλά δεν κάθισε πάνω από 6 μήνες και τον Μάιο του 2012 ανακοίνωσε ότι κρεμάει τα παπούτσια του σε ηλικία μόλις 26 ετών…

Ο ίδιος σε μια συνέντευξη του τον Σεπτέμβριο του 2011 είχε πει, ερχόμενος στην Κολομβία, πως «έφυγα από την Ευρώπη, για να μην αγωνίζομαι το Σάββατο»… Αργότερα, όταν έβαλε τέλος στην καριέρα του, εξαιτίας και των πολλών τραυματισμών, σε μια παραληρηματική του επιστολή στην ελβετική εφημερίδα «Blick», κατέληγε: «Ποιος είπε ότι αποσύρθηκα; Τώρα είμαι τραυματίας, αλλά αν ο Ιησούς Χριστός θέλει να παίξω, θα ξαναπαίξω…»

ΠΗΓΗ: Othersidefootball.com

Ποδόσφαιρο SPORTS