Την ημέρα που ο Παναθηναϊκός αποφάσισε ότι θα ενισχύσει το ρόστερ του εν όψει των πλέι οφ με τον Κάρι και (λίγο αργότερα) τον Γκουίν ήταν δεδομένο πως η δουλειά και η προσπάθεια που θα έπρεπε να κάνουν οι «πράσινοι» στις προπονήσεις θα ήταν πολύ περισσότερη.

Κι αυτό γιατί ανεξαρτήτως της ποιότητας των παικτών και του χαρακτήρα τους, η προσθήκη δύο νέων προσώπων, σε μία τόσο προχωρημένη χρονική περίοδο, θα αποτελούσε τεράστιο ρίσκο για την ομάδα και τον προπονητή.

Ο Πεδουλάκης αποφάσισε να αναλάβει το ρίσκο και όπως φαίνεται από τα πεπραγμένα μέχρι τώρα τουλάχιστον στη μία περίπτωση έχει δικαιωθεί πλήρως. Αναφερόμαστε στην επιλογή του Ραμέλ Κάρι, ο οποίος μέχρι στιγμής έχει δείξει εξαιρετικό πρόσωπο και δείχνει ικανός να βοηθήσει τον Παναθηναϊκό στα δύσκολα παιχνίδια που ακολουθούν στους τελικούς με τον Ολυμπιακό (αν φυσικά οι δύο ομάδες φτάσουν έως εκεί).

Αναφορικά με τον Γκουίν είναι πολύ νωρίς να κριθεί ακόμα, καθώς έχει αγωνιστεί σε μόλις δύο ματς, δείχνοντας δύο τελείως διαφορετικά πρόσωπα. Ο Γκουίν είναι ενθουσιώδης, σέβεται τη φανέλα που φοράει, έχει τρομερή διάθεση να προσφέρει και ικανότητες. Από την άλλη πλευρά, όμως, χρειάζεται χρόνο για να μπει απολύτως στο κλίμα της ομάδας, να συνηθίσει στις υψηλές απαιτήσεις ενός προπονητή όπως είναι ο Πεδουλάκης και να αντιληφθεί το ρόλο του.

Ο Κάρι, από την άλλη, μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα έδειξε ότι μπορεί να προσφέρει ακριβώς τα συστατικά που έλειπαν όλη τη χρονιά. Αρχικά το πιο σοβαρό είναι ότι ο Αμερικανός που ήρθε από την Ουκρανία χαρακτηρίζεται από ωριμότητα και πολύ σοβαρό πνεύμα. Δεν είναι εφετζής, δεν υπερβάλλει στις προσπάθειές του, είναι μετρημένος και ως πρώτη επιλογή έχει να τηρήσει το πλάνο της ομάδας και να εκμεταλλευτεί τους συμπαίκτες του.

Οταν δε, βρει τον χώρο ανοιχτό θα εκτελέσει με πάρα πολλές πιθανότητες να ευστοχήσει κι αυτό είναι ένα τεράστιο όπλο στα χέρια του Πεδουλάκη. Από την άλλη μεριά στην άμυνα θα λειτουργήσει όπως ακριβώς πρέπει προς όφελος της ομάδας και χωρίς να δημιουργεί μαύρη τρύπα.

ΑΜΥΝΑ

Επί της ουσίας ο Αργύρης Πεδουλάκης με την προσθήκη του Κάρι δεν είχε να ρισκάρει πολλά πράγματα, από τη στιγμή που ο Αμερικανός ήρθε να προστεθεί σε μία θέση που ο προκάτοχός της (Μπανκς) είχε προ πολλού χάσει την εμπιστοσύνη του προπονητή του. Ο Κάρι, όμως, δεν δείχνει να είναι παίκτης που θα κερδίσει τον χρόνο του από το συγκεντρωμένο μυαλό του στην επίθεση αλλά κι από την άμυνα. Αναλαμβάνει επικίνδυνες αποστολές χωρίς ιδιαίτερο πρόβλημα, έχει προσαρμοστεί στη γενικότερη αμυντική φιλοσοφία του Πεδουλάκη, ο οποίος πλέον έχει δικαίωμα να δώσει ανάσες στον Διαμαντίδη, να περάσει σε άλλο ρόλο τον Ούκιτς και γενικώς να ανακατέψει την τράπουλα χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα... Ο Γκουίν από την πλευρά του είναι αργός στα πόδια, είναι δύσκολο να ακολουθήσει μακριά πιο ευκίνητους παίκτες, αλλά τα προσόντά του στην επίθεση είναι πολύ σημαντικά.

ΕΠΙΘΕΣΗ

Στον τομέα αυτόν ο Παναθηναϊκός είναι πολύ ισχυροποιημένος με την παρουσία του Κάρι αλλά και του Γκουίν. Δεν είναι η προσφορά των δύο παικτών που αλλάζει το στάτους των «πράσινων» όσο το γεγονός ότι με τους δύο παίκτες ο αντίπαλος πλέον είναι υποχρεωμένος να διαφοροποιήσει τα πλάνα του. Τόσο ο Κάρι όσο και ο Γκουίν μπορούν με σημαντική επιτυχία να εκτελέσουν από μακριά και, μάλιστα, ο Κάρι μπορεί να το κάνει με όλους τους πιθανούς τρόπους που μπορεί να το πράξει ένα γκαρντ. Στατικά, από ντρίμπλα, σε διείσδυση, μετά από προσποίηση. Ο Γκουίν από την πλευρά του είναι πιο στατικός, στο λόου ποστ δυσκολεύεται και πολύ συχνά θα εκτελέσει με off balance σουτ, αλλά μέσα από τις δημιουργίες των περιφερειακών, στον χρόνο που θα βρεθεί μόνος του θα έχει ευκαιρίες να προκαλέσει αρκετά προβλήματα.

ΧΗΜΕΙΑ

Ηταν και το μεγαλύτερο ερωτηματικό για τον Παναθηναϊκό και τον Πεδουλάκη όταν αποφάσισε, λίγες ημέρες πριν από την έναρξη των πλέι οφ, να αλλάξει τόσο πολύ την ομάδα του: η χημεία! Και κατά πόσον οι νέοι παίκτες θα έμπαιναν στο κλίμα που απαιτεί, μάλιστα, μία ομάδα όπως ο Παναθηναϊκός και ιδιαίτερα πριν από τη σειρά των τελικών με τον Ολυμπιακό. Ο Κάρι, όμως, έδωσε άμεσα απάντηση στο ερώτημα. Από την αρχή φαίνεται ότι έχει τόση άνεση που παίζει σαν να βρίσκεται επί χρόνια στον Παναθηναϊκό. Μπορεί να παίξει μαζί με τον Διαμαντίδη αλλά και χωρίς αυτόν, τη στιγμή που το κενό του Μήτσου δε είναι πια τόσο έντονο όσο ήταν επί της εποχής Μπανκς. Βέβαια, το θέμα είναι τι εικόνα θα παρουσιάσει στους τελικούς κόντρα στον Ολυμπιακό, καθότι, μην έχοντας συμμετοχές στην Ευρωλίγκα, το μοναδικό σημείο γραφής είναι η Α1.

ΡΥΘΜΟΣ

Ο Παναθηναϊκός μπορεί να μη είναι ομάδα ρυθμού, μπορεί να μη στηρίζεται στο γρήγορο παιχνίδι του ούτε να επιδιώκει ένα up tempo μοντέλο, ωστόσο είναι ομάδα που θέλει να έχει τον έλεγχο του ρυθμού, όπως κάθε ομάδα άλλωστε. Πολύ περισσότερο όμως οι «πράσινοι» που στηρίζουν μεγάλο μέρος του παιχνιδιού τους στην άμυνα. Ο Κάρι είναι άνθρωπος που, έχοντας τη φιλοσοφία να παίζει για τον προπονητή του, μπορεί να βοηθήσει πολύ το «τριφύλλι» σε αυτόν τον τομέα. Την ίδια στιγμή ο Γκουίν με το κορμί του έχει την ικανότητα να προσφέρει λύσεις στα ριμπάουντ, ενώ μέσω της μαχητικότητάς του να κερδίσει χαμένες μπάλες. Ολα αυτά συντελούν σε μία προσπάθεια ελέγχου του ρυθμού ενός αγώνα. Φυσικά και τίποτα δεν μπορεί να κριθεί στα scouting reports παρά μόνο στο γήπεδο. Εκεί όπου ο Κάρι, ο Γκουίν και ο Παναθηναϊκός θα αποδείξουν πόσο έτοιμοι είναι να αντεπεξέλθουν στις προκλήσεις.

Πηγή: Goal