«Η ΑΕΚ θα πετύχει»!

Ο Γρηγόρης Μάκος αποτέλεσε παρελθόν από την ΑΕΚ την περασμένη αγωνιστική σεζόν. Λίγο πριν ...γίνει το κακό. Ο ίδιος, όπως εξομολογείται στο aekvoice.gr το έβλεπε –μαζί με ολόκληρη την κοινωνία της «Ένωσης»- να έρχεται. Η κατάσταση είναι δύσκολη και το συναίσθημα του δεσίματος φέρνει μία μελαγχολία. Ανεξαρτήτως μέρους διαμονής και επαγγελματικής στέγης...

Στο τελευταίο σου ημερολογιακά ματς με τη φανέλα της ΑΕΚ η ομάδα διεκδικούσε την τελευταία αγωνιστική των πλέι οφ το εισιτήριο που οδηγεί στο Τσάμπιονς Λιγκ και ένα χρόνο μετά υποβιβάστηκε. Το έβλεπες το κακό να έρχεται;

«Πέρασα τρία χρόνια στην ΑΕΚ. Χρόνο με το χρόνο πηγαίναμε από το κακό στο χειρότερο, αν και καταφέραμε να πάρουμε έναν τίτλο. Κάποιος που ήταν περισσότερα χρόνια από εμένα, θα έβλεπε καλύτερα το κακό να έρχεται...»

Υπήρχε κακή αύρα;

«Σίγουρα. Την περίοδο που μάζευα τα πράγματά μου για να φύγω για τη Γερμανία, έβλεπα ότι ξεκινούσε μία σεζόν με απαγορεύσεις, χωρίς τη δυνατότητα κάποιων ανανεώσεων και με αρκετές δυσκολίες νομίζω ότι δεν θα ήταν εύκολο να καταφέρει το στόχο της. Θυμάμαι την τελευταία μέρα στα Σπάτα πήγα να χαιρετίσω τον «Μήτσι» (ο φροντιστής της ΑΕΚ, Νίκος Κορομηλάς) και βλέπαμε πόσο δύσκολα ήταν τα πράγματα για την ομάδα. Το ένιωθες. Το βλέπεις στον άλλον, ότι η αύρα του δεν είναι θετική γιατί φοβάται για κάτι. Για αυτό νομίζω ότι έπαιζε η ομάδα, αφού δεν άντεξε και δεν τα κατάφερε κόντρα σε όλα. Τα πάντα ήταν σε τεντωμένο σχοινί. Δυστυχώς κάποια στιγμή έσπασε...»

Πιστεύεις ότι το νέο ξεκίνημα είναι το φάρμακο για την άρρωστη κατάσταση των τελευταίων ετών;

«Τώρα ξεκίνησε η ομάδα από τη Γ' Εθνική. Τουλάχιστον δεν διαιωνίζεται το πρόβλημα που την ταλαιπωρούσε. Διάβαζα τώρα τελευταία ότι ο κόσμος έπιασε από τις πρώτες μέρες τα 5.000 διαρκείας. Ήρθε ο κύριος Μελισσανίδης, υπάρχει συσπείρωση. Αυτό είναι πολύ καλό για την ομάδα και την ευνοεί για να κάνει ένα νέο ξεκίνημα όπως αξίζει στο μέγεθός της. Βέβαια το ιδανικότερο θα ήταν να φύγει η ομάδα από το ΟΑΚΑ για να μπορεί να δημιουργηθεί η αίσθηση της έδρας. Φέτος δεν έγινε εφικτό κάτι τέτοιο, αλλά διαβάζω ότι το ενδεχόμενο της επιστροφής στη Νέα Φιλαδέλφεια είναι όλο και πιο κοντά. Το ιδανικότερο σενάριο για την ομάδα».

Σε αυτό το νέο ξεκίνημα στο ποδοσφαιρικό κομμάτι ηγούνται αρκετοί παλιοί γνώριμοι. Πρώην συμπαίκτες σου, προπονητές, γυμναστές...

«Στο νέο ξεκίνημα της ομάδας βρίσκονται δύο πρώην συμπαίκτες μου (Δέλλας, Λυμπερόπουλος) με τους οποίους μιλάω και κρατάω επαφή, ένας πρώην προπονητής μου (Μπάγεβιτς) τον οποίο σέβομαι απεριόριστα και ένας ποδοσφαιριστής πρότυπο για μένα στη θέση που αγωνίζομαι (Ζήκος). Τον Τραϊανό και τον Λυμπερόπουλο τους σέβομαι και ρωτάω πάντα τη γνώμη τους. Για παράδειγμα πριν έρθω στην Ανόρθωση μίλησα με τον Δέλλα και πριν πάω στη Γερμανία μίλησα με τον Λυμπερόπουλο. Είναι άνθρωποι που ασχολούνται καθημερινά με το ποδόσφαιρο. Το αγαπάνε πολύ, αγαπάνε και την ΑΕΚ και νομίζω ότι αυτή η συνταγή θα βοηθήσει και την ομάδα. Το ίδιο και ο Αντώνης Κέζος.

Όταν ήρθα στην Κύπρο ήξερα ότι θα βρω και τον Αντώνη που έχει και γυμναστήριο εδώ. Αλλά λίγο μετά που ήρθα ...έφυγε αυτός για να πάει στην ΑΕΚ να δουλέψει ξανά. Ποτέ δεν ξέρεις πως τα φέρνει η ζωή. Κάποια στιγμή ίσως ξανασυναντηθούμε».

Είναι επικίνδυνο που κάποιοι εξ αυτών αναλαμβάνουν για πρώτη φορά ένα παρόμοιο εγχείρημα; Ειδικά οι Δέλλας και Λυμπερόπουλος ξεκινούν από τώρα μαζί με την ΑΕΚ μία νέα καριέρα σε καινούργιο αντικείμενο.

«Είναι το πρώτο τους εγχείρημα. Όμως εμπνέουν και οι δύο σεβασμό και είναι δίκαιοι. Εγώ προσωπικά θα ήμουν πολύ ευτυχής να είχα τον Λυμπερόπουλο και τον Δέλλα σαν τεχνικό διευθυντή και προπονητή. Έχουν μεγάλη καψούρα για αυτό που κάνουν και νομίζω ότι θα ξεπεραστεί το γεγονός ότι πρόκειται για το πρώτο τους επαγγελματικό εγχείρημα σε αυτά τα πόστα που έχουν αναλάβει».

Στη Γερμανία έβλεπες ΑΕΚ;

«Ναι παρακολουθούσα συνέχεια. Ήθελα κάποια στιγμή από τότε που πήρα τη μεταγραφή στη Μόναχο να πάω και στο γήπεδο να τη δω την ομάδα, αλλά δυστυχώς πέρσι είχα μία πολύ δύσκολη χρονιά και δεν τα κατάφερα. Αλλά παρακολουθούσα συνέχεια και τα ματς και τις εξελίξεις στην ΑΕΚ».

Οι τελευταίες αγωνιστικές της περασμένης σεζόν με Πανθρακικό και Ατρόμητο θα μείνουν για πάντα χαραγμένες με άσχημο τρόπο στη μνήμη των φίλων της ΑΕΚ. Πώς τις έζησες;

«Είδα τα ματς σε ένα ελληνικό εστιατόριο που έχουν δύο καταπληκτικά παιδιά, ένας Ολυμπιακός και ένας ΑΕΚτζής. Θυμάμαι έντονα τις τελευταίες αγωνιστικές. Και με τον Πανθρακικό και με τον Ατρόμητο. Με τον Ατρόμητο νομίζω όμως ότι ήταν αρκετά χειρότερο. Έδειχνε η τηλεόραση πλάνα με τα παιδιά να κλαίνε. Με τον Αραμπατζή, τον Φούντα, τον κύριο Νίκο Πανταζή... Άσχημο να συμβαίνει αυτό σε ομάδα που έχεις περάσει καλά, έχεις κάνει φίλους, έχεις δεθεί. Στο παρελθόν είχα υπάρξει στην ...απέναντι πλευρά. Σε ένα αγώνα ανάμεσα στον Πανιώνιο και τον Ατρόμητο όταν έπεσε κατηγορία ο Ατρόμητος. Είναι άσχημο να συμβαίνει αυτό σε έναν ποδοσφαιριστή, οποιοσδήποτε και αν είναι αυτός. Ειδικά αν συμβαίνει σε ανθρώπους που ζούσες καθημερινά μαζί τους...».

Στη Γερμανία βρήκες τον Ίσμαελ Μπλάνκο...

«Δεν περίμενα ότι θα βρω τον Μπλάνκο. Ο άνθρωπος που ασχολήθηκε με τη δική μου περίπτωση έφερε και τον Ίσμαελ. Για μένα ήταν κάτι σημαντικό, γιατί βρήκα γνώριμο πρόσωπο σε μία ξένη χώρα. Αντιμετώπισε και εκείνος προβλήματα στη Μόναχο. Δικαιώθηκε που έφυγε γιατί έπαιζε και στην Αργεντινή έβαζε και γκολ».

Μιλούσατε για την ΑΕΚ;

«Συζητάγαμε για την ΑΕΚ με τον Ίσμαελ. Μετά από κάθε αποτέλεσμα κουβεντιάζαμε για την ομάδα. Έχασε, νίκησε, κινδυνεύει, ξέρεις... Είχε περάσει πολύ καλά χρόνια ο Ίσμαελ στην ΑΕΚ. Δεν μιλάω οικονομικά. Έκανε καλές σεζόν και του έμεινε».

Στο τελευταίο μισό της περασμένης αγωνιστικής σεζόν κάθισε στον πάγκο της ένας προπονητής με τον οποίο είχες συνεργαστεί και στον Πανιώνιο. Ο Έβαλντ Λίνεν.

«Ο Λίνεν είναι ένας άνθρωπος ο οποίος δεν μπορεί να μένει λεπτό χωρίς δουλειά. Η κατάσταση όμως στην ΑΕΚ πέρσι ήταν πολύ δύσκολη. Δεν ξέρω αν θα μπορούσε να κάνει κάτι οποιοσδήποτε. Δεν υπήρχε η ευχέρεια των επιλογών. Έπρεπε να βγάλει μία χρονιά με μικρό ρόστερ για να σώσει την ομάδα. Αν είναι ποτέ δυνατόν να συζητάμε για την ΑΕΚ και να χρησιμοποιούμε τη φράση να σωθεί η ομάδα... Πάντως νομίζω ότι ο Λίνεν αδικήθηκε γιατί πήρε ένα δύσκολο έργο για οποιονδήποτε προπονητή. Μετά ήρθε ο Δέλλας αλλά ήταν αργά. Ο «Τράι» ήξερε καλά την ομάδα αλλά ήταν λίγα τα ματς».

Μετά το ματς στα Γιάννενα άφησε να εννοηθεί ότι τον «πούλησαν» κάποιοι παίκτες του.

«Αν έχει γίνει αυτό, σύγνωμη, αλλά οι παίκτες δεν είναι επαγγελματίες. Δεν κοιτάς τον προπονητή. Αν ο άλλος σε βάζει να παίζεις σε μία τόσο μεγάλη ομάδα, με κόσμο και εσύ κοιτάς τον προπονητή...».