Στο σημείωμα της περασμένης Παρασκευής γράφαμε για τα καθάρματα και τους ήρωες κατά την είσοδο των Γερμανών στην Αθήνα στις 27 Απριλίου 1941. Ενας από αυτούς τους ήρωες έφυγε το περασμένο Σάββατο.

Μιλάμε για τον Λάκη Σάντα, τον άνθρωπο που μαζί με τον Μανόλη Γλέζο κατέβασαν τη γερμανική σημαία από την Ακρόπολη τα ξημερώματα της 31ης Μαΐου 1941, κάνοντας την πρώτη πράξη αντίστασης και δίνοντας κουράγιο στους σκλαβωμένους Ελληνες, κρατώντας τις καρδιές τους ψηλά, όπως έλεγε και η φωνή του Κωνσταντίνου Σταυρόπουλου, του εκφωνητή του ραδιοφωνικού σταθμού Αθηνών στο τελευταίο του ελεύθερο μήνυμα πριν από την είσοδο των Γερμανών στην πρωτεύουσα.

Ο Λάκης Σάντας έφυγε πλήρης ημερών, αλλά και πλήρης ηρωικών πράξεων. Ο Σάντας και ο Γλέζος σχεδίασαν και υλοποίησαν μόνοι τους το εγχείρημα αυτό, μιας και τότε δεν υπήρχαν αντιστασιακές οργανώσεις. Ο Σάντας και ο Γλέζος αποτελούν την άλλη πλευρά της ιστορίας, των ηρώων και των ωραίων και μεγάλων πράξεων που υπερνικά την πλευρά των καθαρμάτων, των δοσιλόγων και των ταγματασφαλιστών της περιόδου εκείνης.

Ο Σάντας και ο Γλέζος είναι δύο Ελληνες που ζουν κάτω από τον ίδιο έναστρο ουρανό με τους ήρωες του Μαραθώνα, των Θερμοπυλών, της Σαλαμίνας και αναπνέουν τον ίδιο αέρα που ανέπνεαν και αυτοί. Είναι η πλευρά της Ελλάδας που δίνει κουράγιο, δύναμη και ζωή.

Μια πλευρά που είναι απολύτως απαραίτητη αυτή την περίοδο, την πολύ δύσκολη για την Ελλάδα, για την οποία το σανίδωμα έχει βαρύνει πολύ. Ελάχιστοι άνθρωποι μετείχαν στις πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις την Κυριακή, με εξαίρεση αυτή του ΠΑΜΕ που είχε πολύ κόσμο, δείγμα και αυτό της παρακμής της περιόδου που διέρχεται η χώρα.