22ο ΦΑΙΝΑΛ ΦΟΡ ΕΥΡΩΛΙΓΚΑΣ
ΠΟΤΕ: Παρασκευή 1και Κυριακή 3 Μαΐου 2009 . ΠΟΥ: Ο2 Αrena, Βερολίνο. Αθήνα ΑΥΤΟΙ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΕΣ:Παναθηναϊκός... ΚΙ ΕΜΕΙΣ: Ταυτοπροσωπία, στην κορυφή οι “πράσινοι” για πέμπτη φορά , τέταρτος ο Ολυμπιακός στην επιστροφή του σε Φάιναλ Φορ μετά από δέκα χρόνια. ΜVP: Βασίλης Σπανούλης
Δυο χρόνια μετά τη στέψη του στην Αθήνα, όπου ήταν μόνος του, ο Παναθηναϊκός επέστρεψε στο θρόνο του ευρωπαϊκού μπάσκετ και έγινε πεντάστερος, ισοφαρίζοντας την επίδοση της Ινις Βαρέζε και της Μακάμπι Τελ Αβίβ. Πλέον βρίσκεται έναν τίτλο πίσω από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας και τρεις από τη Ρεάλ Μαδρίτης, “αλλά ενώ κάποτε φάνταζε αδύνατος, τώρα αυτός είναι ένας εφικτός στόχος για το μέλλον”, όπως είπε ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς όχι στο Βερολίνο, αλλά έξι μέρες αργότερα: στο ΟΑΚΑ, το βράδυ της φιέστας του “πεντάστερου” κι ενώ σε πείσμα της δικής του (και καθόλου τεχνητής και φτιασιδωμένης μετριοφροσύνης) η ΚΑΕ αποφάσισε να τον βάλει φάτσα κάρτα στο λάβαρο της οροφής!
Το 2007 στο ΟΑΚΑ παίχτηκε ο καλύτερος τελικός στα χρονικά, αλλά στη (χτισμένη δίπλα στο Τείχος του Βερολίνου) 02 Arenaεκτυλίχθηκε ο μακράν συγκλονιστικότερος ημιτελικός: ο εμφύλιος ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και στον Ολυμπιακό, που επέστρεψε σε Φάιναλ Φορ μετά από δέκα χρόνια και είδε την ευκαιρία (του τελικού) να του γλιστράει από τα χέρια του Μπουρούση στην τελευταία φάση. Σαράντα οκτώ ώρες αργότερα στο τρίτο θρίλερ αυτού του Φάιναλ Φορ (με τέσσερις ομάδες που όλες τους θα μπορούσαν να στεφθούν πρωταθλήτριες) ο Παναθηναϊκός έβαλε κάτω και την ΤΣΣΚΑ, φορώντας το πέμπτο παράσημο στην πλουμιστή στολή του, χώρια που έσπασε και μια καταραμένη παράδοση: μέχρι τότε σε οκτώ περιπτώσεις, καμιά ομάδα από αυτές που επέζησαν ενός εμφυλίου ημιτελικού δεν είχε καταφέρει να ανέβει στο θρόνο!
Παρεμπιπτόντως το 2002 οπότε υπενθύμισα αυτή την κατάρα στον Μεσίνα, ο Ετορε σιώπησε για λίγο και ύστερα το διέπραξε: “Ετσι ε; Αν δεν ήταν γυναίκες σε αυτήν την αίθουσα (ΣΣ: στο δημαρχείο της Μπολόνια) θα έπιανα τώρα αμέσως τα αρχ...ια μου για να φύγει η γρουσουζιά”! Ο Ομπράντοβιτς πάντως υπήρξε πολύ πιο σεμνός και δεν εξετράπη σε τέτοιες δηλώσεις, ούτε καν για τον Αρτεάγα, που τον σιχτίριζε όχι μόνο στη διάρκεια του τελικού και στη συνέντευξη Τύπου, αλλά και ολόκληρη την εβδομάδα στην Αθήνα!
“Στο δεύτερο ημίχρονο έγιναν πολλά περίεργα πράγματα. Δεν είμαι έτοιμος αυτή τη στιγμή να μιλήσω, αλλά θα δω το βίντεο και θα τοποθετηθώ” δήλωσε ο Ζοτς στη συνέντευξη Τύπου, συμπληρώνοντας ότι “αν έχω κάνει λάθος, που δεν το νομίζω, τότε θα ανακαλέσω δημοσίως”. Μολονότι ο τελικός είχε λήξει και ο Παναθηναϊκός είχε στεφθεί πρωταθλητής, ο Ομπράντοβιτς συνέχισε να έχει εκείνο το παροιμιώδες ...μελιτζανί χρώμα στο πρόσωπο του και τσατίστηκε ακόμη περισσότερο όταν ο (αρχισυντάκτης της επίσημης ιστοσελίδας της Ευρωλίγκας) Φρανκ Λόουλορ του υπενθύμισε ότι ο κανονισμός της διοργάνωσης απαγορεύει τα σχόλια για τη διαιτησία!
Τέτοια ώρα, τέτοια λόγια, Mister Frank!
Τα όργανα για τη διαιτησία είχαν αρχίσει νωρίτερα και μάλιστα στην εξέδρα των επισήμων, όπου ο Θανάσης Γιαννακόπουλος εξαπέλυσε σκαιά (φραστική) επίθεση κατά του Τζόρντι Μπερτομέου, ενώ προχώρησε και σε μια μορφή “έργω εξύβρισης”, καθώς άρχισε να πετάει προς το μέρος του πενηντάρικα ό,τι άλλα χαρτονομίσμτα είχε στην τσέπη του! Έναν μήνα αργότερα η Ευρωλίγκα επέβαλε στον Παναθηναϊκό πρόστιμο 150.000 ευρώ “για υποτιμητική συμπεριφορά υψηλόβαθμου στελέχους του”, αλλά ο Παναθηναϊκός προσέφυγε στο CAS, ενώ τον Ιανουάριο του 2010 η υπόθεση τέθηκε στο αρχείο, κατόπιν διαπραγμάτευσης και συμφωνίας των δυο πλευρών, που σφραγίστηκε μάλιστα από ρήτρα εχεμύθειας!
Ο Παναθηναϊκός στέφθηκε πρωταθλητής Ευρώπης για τέσσερις πόντους και για δύο άστοχα σουτ των αντιπάλων του, θέμα που υπήρξε αντικείμενο ερώτησης στη συνέντευξη Τύπου μετά τον τελικό και έκανε τον (ήδη αρπαγμένο ελέω διαιτησίας) Ομπράντοβιτς να απαντήσει με έντονο τρόπο: “Εάν φίλε μου μετά από έντεκα Φάιναλ Φορ και επτά τρόπαια, πιστεύεις ακόμη ότι είμαι τυχερός, κανένα πρόβλημα. Το λέω από μόνος μου κιόλας για να σε διευκολύνω: Ναι είμαι πολύ τυχερός”!
Κανονικά για να το... χοντρύνει ακόμη περισσότερο, ο Ζέλικο έπρεπε να πει ότι “είμαι πολύ Γκαστόνε”, αλλά αυτό μου είχε κάνει την τιμή να το φυλάξει για μένα την προηγούμενη μέρα. Φταίει βεβαίως και μια σύμπτωση, διότι όταν ολοκληρώθηκε η συνέντευξη Τύπου των φιναλίστ και σηκώθηκαν από το πάνελ ο Ομπράντοβιτς, ο Μεσίνα, ο Σπανούλης και ο Χριάπα από το κούνημα του τραπεζιού έπεσαν στο πάτωμα τα τρία από τα τέσσερα καρτελάκια και το μόνο που έμεινε ακίνητο στη θέση του ήταν εκείνο που έγραφε “Ζeljko Obradovic, Panathinaikos coach”!!!
Τυχαίο; Δε νομίζω!
Είδα τη σκηνή κι όταν τον πλησίασα συνωμοτικά και του είπα τι έγινε, έβαλε τα γέλια και μου είπε “ε, γι αυτό, πριν από 15 χρόνια με λέγατε Γκαστόνε”!
Διαβάστε το υπόλοιπο άρθρο στο gazzetta.gr