Aναλυτικά το άρθρο του:

Μήπως και στον τρίτο τελικό δεν είχαμε διαιτητικά σφάλματα; Μήπως και στο ματς του ΣΕΦ δεν είχαμε τριπλάσιες βολές για έναν από τους δύο μονομάχους; Το εύκολο για κάθε «χρωματισμένο», λοιπόν, είναι να πάει την κουβέντα εκεί και να «καθαρίσει» με την... υποχρέωση. Καλό είναι, όμως, η κουβέντα να γίνει για τα δύσκολα. Τέτοια έχει περισσότερα ο εκάστοτε ηττημένος. Στην προκειμένη περίπτωση ο Παναθηναϊκός...

Οσο κυλούσε το πρώτο μέρος γινόταν το... λογικό: οι γηπεδούχοι έμοιαζαν να παίζουν με περισσότερο βάρος στην πλάτη και τα πόδια τους. Λίγο το 2-0 του αντιπάλου, λίγο το... αναβράζον ΣΕΦ, λίγο ο αποπροσανατολισμός τους (με υπαιτιότητα δική τους) από τα αδικαιολόγητα χοντρά παράπονά του στο δεύτερο ματς δημιούργησαν ιδανικές συνθήκες για κάθε άξιο φιλοξενούμενο να δώσει τη χαριστική βολή. Μπορεί να είναι η τελευταία φάση του πρώτου ημιχρόνου αλλά η τριπλή ριβέρς ντρίπλα του Καλάθη στον Παπανικολάου και το λέι απ' στην κόρνα πάνω υπό διαφορετικές συνθήκες θα έληγαν το ματς νωρίς υπέρ του Παναθηναϊκού. Ηταν η πιο ενδεικτική «φωτογραφία» της διαφοράς στην ψυχολογία των δύο μονομάχων.

Το γιατί δεν έγινε οφείλεται 100% σε όσα έκανε ο Ολυμπιακός και δεν έκανε ο Παναθηναϊκός στο παρκέ. Οι παίκτες του Ιβκοβιτς βρήκαν τρόπο να παίξουν άμυνα χωρίς να κάνουν αχρείαστα φάουλ - τα οποία εσχάτως μόνο δικαιολογίες τους πρόσφεραν - και υποδέχθηκαν με ενθουσιασμό το σάλπισμα της αντεπίθεσης που προκλήθηκε από την παρουσία Πρίντεζη και Πελεκάνου στο παρκέ. Κι αν ο Πρίντεζης ήταν ενεργός και στα προηγούμενα ντέρμπι, ο Πελεκάνος έβαλε στολή για πρώτη φορά στους τελικούς και απέδειξε ότι αν το επώνυμό του κατέληγε σε -ιτς θα είχε στείλει προ πολλού τον Κέσελ σπίτι του.

Ο Παναθηναϊκός ξέχασε το καλό επιθετικό του πρόσωπο στα αποδυτήρια, άφησε τα πικ εν ρολ κλειδωμένα στο ντουλάπι και μετατράπηκε σε... Ολυμπιακό των δύο πρώτων αγώνων. Οπως την πάτησαν οι «ερυθρόλευκοι» στις τρίτες περιόδους των δύο πρώτων τελικών, έτσι την πάτησε και ο Παναθηναϊκός σε όλο το δεύτερο ημίχρονο. Οταν το 61-66 άρχισε να ανατρέπεται από τους γηπεδούχους η ομάδα του Ομπράντοβιτς έμοιαζε εντελώς αποδιοργανωμένη. Γι' αυτήν την «εξαφάνιση» δεν της έφταιγε κανείς.

Δεν υπήρξε κάποιος φανταστικός εχθρός και ούτε προσπάθησαν οι ηττημένοι να τον εφεύρουν: το μόνο μεγάλο κέρδος - αν υπάρχει τέτοιο - των πρωταθλητών Ευρώπης από την αναμέτρηση στο ΣΕΦ είναι η αποδοχή της ήττας τους και η απόδοση συγχαρητηρίων στον νικητή. Είναι αυτή η στάση που έχει επιβάλει ο Ομπράντοβιτς στην πράσινη μηχανή και πιθανότατα είναι αυτό που ξεχωρίζει τον Παναθηναϊκό απ' οποιονδήποτε αντίπαλο. Σίγουρα, δε, από τον Ολυμπιακό. Ο Παναθηναϊκός δεν χάνει συχνά, αλλά όταν το παθαίνει δεν τα φορτώνει αλλού...

Πηγή: sday.gr

Παναθηναϊκός Μπάσκετ SPORTS Ολυμπιακός