Θα είμαστε οι τελευταίοι που θα προσπαθήσουμε να ερμηνεύσουμε την σιωπή τους. Ακόμα σε αυτή την χώρα, έστω σε κάποιες παραμέτρους της, η δημοκρατία λειτουργεί κυρίως δε το δικαίωμα να πεις ή να μην πεις το οτιδήποτε.

Το θέμα είναι πως φτάσαμε στην κουβέντα "μένουν, φεύγουν" δύο νέοι άνθρωποι, πανίσχυροι επιχειρηματίες, αμιγώς μπασκετικοί. Άσχετο αν δεν πρόκειται να πάνε πουθενά, ως φαίνεται.

Η χρονιά κλείνει αποτυχημένα για τον Ολυμπιακό. Από την στιγμή που μάθαμε να κρίνουμε με το αποτέλεσμα, τότε ναι, οι "ερυθρόλευκοι" απέτυχαν. Μία διοίκηση όμως δεν γίνεται να κρίνει μόνο με το τι θα γράψει η ιστορία, αλλά οφείλει να εξετάσει λεπτομερώς τα πάντα και να δει τί έγινε και τί δεν έγινε. Για να γίνουμε λίγο...πεζοδρομιακοί, για κάθε ...έτσι υπάρχει κι ένα γιουβέτσι.

Ο Ολυμπιακός για παράδειγμα, φέτος προσπάθησε να συγκρατήσει τον προϋπολογισμό του με αποτέλεσμα να φτάσει να παίζει με έναν Αμερικανό (βλέποντας το ταλέντο του υπάρχει σοβαρή αμφιβολία αν έχει σχέση με τις ΗΠΑ) και αυτόν τον Γκόρντον-Λούκας. Τον χρήσιμο, μαχητικό, σταθερό, σοβαρό, Γκόρντον –Λούκας που όμως από μπάσκετ...δεν. Πέρυσι η ομάδα είχε Τσίλντρες-Κλέιζα, δύο παιδιά που βρήκαν τεράστια συμβόλαια στο ΝΒΑ.

Φέτος ο Ολυμπιακός αποφάσισε πως όποιος... πληρώνεται θα πρέπει να παίζει. Πέρυσι απλά... πλήρωνε.

Στο τέλος η κουβέντα σύγκρισης Γιαννάκη-Ίβκοβιτς είναι μάλλον άτοπη, διότι τα απόνερα της εποχής του Παναγιώτη Γιαννάκη ακόμα επηρεάζουν. Όταν δηλαδή οι αδερφοί Αγγελόπουλοι έδιναν λευκή επιταγή για τεράστια συμβόλαια (Παπαλουκάς, Πελεκάνος, Χαλπερίν, Έρτσεγκ) ενώ επέτρεπαν την αποψίλωση του δικού τους πρότζεκτ με Έλληνες παίκτες (Βασιλειάδης, Βουγιούκας).

Ο Ολυμπιακός φέτος χρησιμοποίησε όλους τους παίκτες του, απέτυχε ουσιαστικά και παταγωδώς στην Ευρωλίγκα, πήρε το κύπελλο χωρίς τους δύο βασικούς του μοχλούς στο παρκέ κι έφτασε τρεις χαμένες βολές από έναν πέμπτο τελικό. Πέρυσι με καλύτερους παίκτες έφτασε στον τελικό της Ευρωλίγκας αλλά στην Ελλάδα παραδόθηκε πολύ πιο εύκολα αν θυμηθούμε τα παιχνίδια.

Σίγουρα οι ερυθρόλευκοι ήταν πιο συμμαζεμένοι επί Ίβκοβιτς έστω κι αν άλλαξαν πάλι πολλά πρόσωπα. Αν έγιναν λάθη; Ο Ντούντα υπέπεσε σε σειρά αποτυχημένων κινήσεων εκτός παρκέ. Θυμίζουμε τις συνεχόμενες αλλαγές ξένων με αποτέλεσμα στους τελικούς ο Ολυμπιακός να μείνει χωρίς τον Νίλσεν στο τέσσερα. Δεν έψαξε πιο προσεκτικά την αγορά για έναν παίκτη καλύτερο του Γκόρντον.

Σύμφωνοι, ο Ίβκοβιτς περίμενε τον Σάτο για να καλύψει το κενό στο 2-3 αλλά από την στιγμή που υπήρξε η άποψη για συμμάζεμα, η αγορά βρίθει Αμερικανών με καλό σουτ, καλύτερη επιθετική παρουσία από τον τέως παίκτη του Αμαρουσίου. Ο οποίος θα ήταν μία χαρά ως πέμπτος-έκτος ξένος, όχι όμως σαν πρώτος.

Οι "ερυθρόλευκοι" έφτασαν να παίζουν χωρίς ξένους αφού ο Κέσελ... δεν και ο Νεστέροβιτς τραυματίστηκε στο πιο κρίσιμο σημείο. Από την άλλη έπαιξε για πρώτη φορά ο Παπανικολάου, βελτιώθηκε εντυπωσιακά ο Μαυροκεφαλίδης, σταθεροποίησε την παρουσία του ο Μπορούσης ιδιαίτερα μετά την σιωπηρή τιμωρία και ήταν ο ηγέτης αυτής της ομάδας στα πολύ δύσκολα. Υπάρχουν και λεπτομέρειες όπως η επιμονή στον Τεόντοσιτς στους τελικούς ή η θετικότατη παρουσία του Γλυνιαδάκη.

Η ουσία ειναι πως ο Ολυμπιακός αποκτά μπασκετική λογική, συγκεκριμένη κατεύθυνση, σαφή εικόνα για το που πάει το παιχνίδι του.

Ουσιαστικά έβαλε βάσεις για μία ομάδα που θα έχει το 1 (Σπανούλης) και το πέντε(Μπουρούσης) για να προσθέσει με ηρεμία τα κομμάτια της. Αν υπάρχει κάτι που μπορείς να προσάψεις στους Αγγελόπουλους, είναι το γεγονός ότι έχασαν δυόμιση χρόνια. Υπαναχώρησαν στο σκεπτικό τους. Δεν εμπιστεύτηκαν την δική τους άποψη για το μπάσκετ.

Ουσιαστικά η επιλογή του Γιαννάκη χάλασε την έως τότε διαδρομή του Ολυμπιακού. Όχι γιατί ο τέως προπονητής των "κόκκινων" δεν ήταν καλός προπονητής, το αντίθετο (αν κι έδειξε άπειρος για μία τέτοια διαχείριση) αλλά διότι όσα πρέσβευε μπασκετικά έρχονταν σε κόντρα με τα πιστεύω των Αγγελόπουλων. Βλέπετε είναι η πρώτη φορά που ήρθαν στο μπάσκετ παράγοντες με γνώση και αγάπη του αθλήματος. Δεν είναι ειδικοί, αλλά έδειξαν ότι απαιτούσαν κάτι συγκεκριμένο διότι πρόκειται για ανθρώπους που ξέρουν το σπορ: καλό μπάσκετ, αξιοποίηση νέων παιδιών και βεβαίως τίτλους με την προσθήκη σούπερ σταρ. Το ξεκίνησαν με τον Καζλάουσκας, προχώρησαν με τον Γκέρσον, το διέκοψαν με τον Γιαννάκη. Πιέστηκαν αφόρητα μεν για να προσληφθεί ο Έλληνας κόουτς, κανείς όμως δεν τους υποχρέωσε.

Εκεί χάλασε η...μαγιά. Θα έπρεπε να εμπιστευτούν περισσότερο το κριτήριό τους, αν θέλετε αυτό που τους άρεσε και λιγότερο την αρρωστημένη ελληνική περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Αυτό είναι το μεγαλύτερο λάθος τους στα πέντε χρόνια που διαχειρίζονται τον Ολυμπιακό, ότι δεν συνέχισαν αυτό που ξεκίνησαν. Οτι πείστηκαν πως όσο καλές προθέσεις κι αν έχουν, όσο κι αν ασχολούνταν χρόνια με το μπάσκετ, δεν ξέρουν τα... μυστικά των μεγάλων επαγγελματιών.

Στην κουβέντα για το αν θα φύγουν ή την γκρίνια του κόσμου για την... απροστάτευτη ομάδα εδώ υπάρχει μία άλλη κουβέντα. Όντως οι Αγγελόπουλοι θα πρέπει να φύγουν αν είναι να αλλάξουν την συμπεριφορά τους. Πιθανώς αν μπούκαραν στα παρκέ, αν απειλούσαν διαιτητές, αν τους τραβούσαν από τα μανίκια, αν έκαναν τα στραβά μάτια σε ντου προς αντιπάλους προπονητές, τότε να είχαν πιο γρήγορα αποτελέσματα. Αν όμως είναι να κάνουν κάτι τέτοιο, να αλλοιώσουν τον χαρακτήρα τους, τότε να φύγουν.

Να φύγουν, αν είναι να ενδώσουν στις πιέσεις του παρασκηνίου, διότι οι όποιες κακές διαιτησίες(φέτος εμφανίστηκαν στον δεύτερο τελικό μεν αλλά όχι στον τέταρτο και πιο κρίσιμο) δεν αποτελούν προτροπή για αποχώρηση αλλά ...κραυγή για προσέγγιση.

Το παρασκήνιο δεν θελει να φύγει ο Αγγελόπουλος, όπως παλαιότερα δεν ήθελε να φύγουν οι Γιαννακόπουλοι ή ο Φιλίππου. Θέλει την συνεργασία και κάνει σαφείς τις προθέσεις του. Ειρήσθω εν παρόδω η προσέγγιση με τον Βασιλακόπουλο εντάσσεται σε αυτά που...κανονικά οι ίδιοι δεν θα έκαναν ποτέ.

Να φύγουν, αν είναι να αλλάξουν σκεπτικό σε ό, τι λένε. Διότι μέχρι τώρα η πιο προκλητική τους δήλωση ήταν: πάρτε εισιτήρια για το φάιναλ φορ. Αν είναι να γίνουν έμποροι της κόντρας, τότε καλό θα ήταν να αποχωρήσουν, πολύ απλά διότι δεν θα είναι ο εαυτός τους.

Να φύγουν, αν δεν μπορούν να ελέγξουν τους δικούς τους, αού...ουάααα της εξέδρας οι οποίοι απαιτούν να κάνουν το γήπεδο τσιφλίκι τους. Να φύγουν αν σταματήσουν να ζητούν να βλέπουν το μπάσκετ που τους αρέσει υπό τον πανικό ενός ακόμα χαμένου πρωταθλήματος.

Υπάρχει και μία άλλη επιλογή. Καλύτερη. Αντί να φύγουν αυτοί, να πιέσουν ώστε να φύγουν όλοι οι άχρηστοι που επιμένουν να τρώνε τις σάρκες του αθλήματος στην χώρα. Να απαιτήσουν ένα υγιές περιβάλλον με διοργανώτρια αρχή, αντιπάλους οι οποίοι τουλάχιστον έχουν λόγο ύπαρξης, Να ζητήσουν ένα πραγματικά επαγγελματικό πρωτάθλημα με όποιον αντέξει μακριά από τους εναγκαλισμούς Αη...Γιώργηδων και λοιπών συγγενών ή φίλων. Το περιμένεις αυτό από τον Παναγιώτη και τον Γιώργο Αγγελόπουλο που βρίσκονται στο λυκαυγές της διαδρομής τους και όχι από τους αδερφούς Γιαννακόπουλους οι οποίοι βρίσκονται στο λυκόφως.

Πως είπατε ζητάμε πολλά; Έχουν πληρώσει πολλά... περισσότερα.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η Τετάρτη μας είναι αφιερώμενη στο πέμπτο παιχνίδι ΠΑΟΚ-Άρη. Έχουν δίκιο οι φίλοι των αιωνίων της Θεσσαλονίκης ότι δεν ασχοληθήκαμε πολύ με την σειρά όπου παίχτηκε κανονικό μπάσκετ έστω και με χειρότερους παίκτες. Είδαμε πλέι οφ με ανατροπές κι έναν πέμπτο αγώνα. Ανεκτίμητο στις ημέρες μας αλλά μας παρέσυραν οι ...πλούσιοι της Αθήνας. Όσο για τα μετεγγραφικά των αιωνίων της Αττικής, δώστε μας μία, δύο ημέρες και θα επανέλθουμε.

Πηγή: contra.gr

Α1 Μπάσκετ SPORTS Ολυμπιακός