Σαν να έκανε ένα καίριο άλμα το ρολόι και να έδωσε το εναρκτήριο λάκτισμα του αγώνα από το 25' και μετά.

Από το σημείο, δηλαδή, που οι παίκτες του Ολυμπιακού αποφάσισαν να βγάλουν από το κεφάλι τους τα επινίκια από το ματς με την Ντόρτμουντ και να παίξουν μπάλα. Προφανώς και ο Ερνέστο Βαλβέρδε έχει ξεχάσει και αυτός τα πρώτα λεπτά του αγώνα, καθώς πέρασαν και δεν ακούμπησαν κανέναν.

Το ζουμί έρχεται μετά και είναι μπόλικο για τους «ερυθρόλευκους», το γνωστό τροπάριο που τους έχει καταξιώσει στην εντός συνόρων μάχη του πρωταθλητή: ασφυκτική πίεση στον αντίπαλο, παιχνίδι κατοχής και γρήγορη ανάπτυξη στη μεσαία γραμμή έτσι ώστε να ξεδιπλωθεί με σαφήνεια η επιθετική επιλογή. Α, βέβαια, και ο Ιμπαγάσα, που είναι σημαντικός παράγοντας για να συμβούν πολλά ουσιώδη πράγματα στο γήπεδο για τον Ολυμπιακό.

Χθες, πάντως, αυτό συνέβη και με το παραπάνω. Από δική του σέντρα στο 33' ο Τζιμπούρ ανοίγει το σκορ, από δική του κάθετη πάσα-ιαβήτη στον Αμπντούν κλείνει το σκορ πάλι με σκόρερ τον Αλγερινό. Ολα καλώς καμωμένα, καθώς οι πρωταθλητές πέρασαν από μια έδρα που μπορεί να μην τρομάζει, όπως αυτή του Πανιώνιου, τους βοηθάει όμως να μαζέψουν πολύτιμους εκτός έδρας πόντους.

Τώρα αυτοί οι βαθμοί είναι μόλις τρεις, όμως όλοι γνωρίζουμε ότι στο τέρμα του δρόμου μαζεμένες όλες οι νίκες μακριά από το Καραϊσκάκη μπορεί να του ξαναδώσουν το πρωτάθλημα. Αρκεί να είναι πολλές.

Επιπλέον δεν θα πρέπει να μας διαφύγει και το γεγονός ότι για πρώτη φορά φέτος οι «ερυθρόλευκοι» κράτησαν ανέπαφη την εστία τους. Γεγονός που δεν έχει να κάνει μόνο με τη δική τους αμυντική λειτουργία, αλλά και με την επιθετική ανυπαρξία του αντιπάλου τους.

Επί τη ευκαιρία: λίγα πράγματα άφησε χθες ο Πανιώνιος για σχολιασμό. Αν δεν ήταν και οι δύο κλασικές ευκαιρίες του Κούκι, δεν θα είχαμε τι να υποσημειώσουμε γι' αυτόν. Ανευρος, δίχως σχέδιο αναχαίτισης του μεγάλου αντιπάλου, ουσιαστικά υποτάχθηκε στο ριζικό του πολύ πιο εύκολα (και πολύ γρήγορα μάλιστα) απ' ό,τι θα περίμενε κανείς.

Πηγή: Goal

Superleague Ολυμπιακός