Αυτή είναι η βασική ιδέα έκθεσης που παρουσιάζεται στο Μουσείο Επικοινωνίας στη Βέρνη, στο οποίο λειτουργεί μια κλινική για τέτοιες παθήσεις.

Ο επισκέπτης αντικρύζει μόλις μπαίνει στο μουσείο μια μισοφωτισμένη αίθουσα με ράφια που φιλοξενούν 12.000 βιβλία, τόσα θα πρέπει να διαβάζει καθημερινά ένας άνθρωπος αν συμμετέχει και ασχολείται με την επεξεργασία δεδομένων και στοιχείων που δημοσιεύονται σε όλον τον κόσμο.

"Η επικοινωνία είναι κάτι σημαντικό, κάτι που προκαλεί ευχαρίστηση, στις μέρες μας όμως υπάρχει υπερπληθώρα πληροφόρησης", εξηγεί η διευθύντρια του μουσείου Ζακλίν Στράους.

"Μπορούμε να την συγκρίνουμε με τη διατροφή, αν τρώμε πολύ, αν τρώμε το ίδιο πράγμα...θα αρρωστήσουμε, αλλά αν η διατροφή μας είναι ισορροπημένη, είναι και υγιεινή, αυτό μας ευχαριστεί, μας κάνει να αισθανόμαστε άνετα", προσθέτει.

Σύμφωνα με τους ειδικούς από το πανεπιστήμιο της Βέρνης, που συμμετείχαν στην έκθεση, ένας άνθρωπος μπορεί να διαβάσει ένα βιβλίο 350 σελίδων σε μια ημέρα αν φυσικά δεν κάνει τίποτε άλλο.

Όμως ο όγκος των πληροφοριών και της επικοινωνίας που μεταδίδονται σήμερα σε όλον τον κόσμο μέσω Ιντερνετ, ηλεκτρονικών μηνυμάτων, τηλεφώνων και μέσων μαζικής ενημέρωσης αντιστοιχούν σε 7,355 δισεκατομμύρια γιγαοκτέτα, δηλαδή δισεκατομμύρια βιβλία.

Απέναντι σε αυτή τον καταιγισμό πληροφοριών, "υπάρχουν άνθρωποι που αρρωσταίνουν, υπάρχει κίνδυνος, κάτι σαν 'κάψιμο' ", υπογραμμίζει η κ. Στράους.

Μια γυναίκα υποδέχεται τους επισκέπτες στην διαφορετική αυτή κλινική και τους θέτει ερωτήσεις σχετικά με το αν αισθάνονται αγχωμένοι, "στριμωγμένοι" ή εξουθενωμένοι.

Αν απαντήσουν θετικά περνούν στην "αίθουσα τσεκ απ" όπου συμπληρώνουν ένα ερωτηματολόγιο που θα καθορίσει τον Προσωπικό τους Δείκτη Επικοινωνίας (IPC), ο οποίος αυτομάτως τους παραπέμπει σε δωμάτια θεραπείας. Μόλις τελειώσουν λαμβάνουν από έναν αυτόματο διανομέα το φάρμακο, την "επικοινωνοκαΐνη", καθώς και συμβουλές για να ξεπεράσουν την εξάρτηση τους.

Αν κάποιος επιθυμεί κάτι περισσότερο μπορεί να επισκεφτεί την ιστοσελίδα www.facebook.com/svanbelkom.

Όμως, όπως καταλήγει η διευθύντρια του μουσείου, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι "δεν είμαστε μόνο θύματα, είμαστε και θύτες γιατί ο καθένας από μας παράγει πληροφορίες".
 

Διεθνή