Η «ενότητα» που... διχάζει και διώχνει και οι παγκόσμιες... αποκλειστικότητες στον Παναθηναϊκό

Στον Παναθηναϊκό έχουν κακοποιηθεί τα τελευταία χρόνια ακόμα και οι λέξεις με πρώτη και καλύτερη αυτή καθ'  αυτή την λέξη «Παναθηναϊκός». Κατά καιρούς έχουν βιασθεί κατ΄εξακολούθηση μια σειρά άλλες λέξεις όπως η «Παναθηναϊκοφροσύνη», το «PANATINAIKOS», ο «θρίαμβος» και μια σειρά άλλες.

Έτσι φτάσαμε και στο σήμερα, με την έρμη την λέξη «ενότητα» να είναι, από την μια της... μόδας και να την επικαλούνται ακόμα και οι εγκληματίες που πρωτοστάτησαν στον διχασμό, τους τραμπουκισμούς και την διάλυση του Παναθηναϊκού και από την άλλη να αποτελεί την νέα «πιπίλα» του καθένα, που αναφερόμενος στον Παναθηναϊκό θέλει να δώσει... βάθος και... κύρος στα λεγόμενα ή στα γραφόμενά του, αλλά επί της ουσίας να μην πει τίποτε.

Διαβάστε επίσης...

Όταν το «πλυντήριο» φράκαρε από την βρωμιά, την σκουριά και το... σανό, Νο2

Να ξεκαθαρίσουμε λοιπόν λίγο αυτή την βασανισμένη «ενότητα», έτσι όπως την ζήσαμε τα τελευταία χρόνια και έτσι όπως την εννοούν σήμερα.

Κατ' αρχήν να θυμίσουμε -γιατί εκτός των άλλων μπλέξαμε και με... αγράμματους- ότι η ενότητα είναι μέσον και όχι ο σκοπός. Ενωνόμαστε δηλαδή για να πετύχουμε κάτι και όχι για να... ενωθούμε και να καμαρώνουμε που ενωθήκαμε.

Το ότι στον Παναθηναϊκό κάναμε την ενότητα από μέσον αυτοσκοπό και νομίζουμε πως αυτό είναι το ζητούμενο, είναι μια ακόμα παρενέργεια του παραλογισμού μέσα στον οποίο κινείται όλο το σύστημα εδώ και χρόνια.

Να ενωθούμε λοιπόν αδέρφια.

Ωραία. Αλλά να ενωθούμε για να πετύχουμε τι ακριβώς;

Να μην... πάει στην Γ' Εθνική ο Παναθηναϊκός;

Να μπορέσουμε να κάνουμε «ενωμένοι» τον... έρανο για να μαζέψουμε ότι προαιρείται ο καθένας μπας και βγουν οι μέρες;

Τι ακριβώς εννούμε δηλαδή, όταν λέμε να ενωθούμε για «την σωτηρία του Παναθηναϊκού»;

Για να σώσεις κάποιον προφανώς και αυτός κινδυνεύει από κάτι.

Από τι λοιπόν και από ποιούς κινδυνεύει αυτή την στιγμή ο Παναθηναϊκός;

Αυτό εμπεριέχεται σαν «απαραίτητο συμπέρασμα» στην... ενότητα, ή για να... ενωθούμε πρέπει να το ξεπεράσουμε, οπότε σ’ αυτή την περίπτωση από την στιγμή που δεν... συζητάμε από τι κινδυνεύει, τότε τι στο καλό στόχο θα έχουμε ως... ενωμένοι πλέον;

Και για να περάσουμε και στο δια ταύτα. Ποιοι και πώς να «ενωθούμε» μεταξύ μας αδέρφια;

Γιατί αυτοί που μέχρι τώρα έχουν εμφανιστεί και ζητάνε ενότητα, περισσότερο δείχνουν να τη θέλουν σαν ασπίδα για να μη στραφεί πάνω τους η οργή του κόσμου για την κατάντια του Παναθηναϊκού, παρά για να σωθεί ο Παναθηναϊκός.

Άσε που ακόμα κι αυτή την «κουτσουρεμένη ενότητα» που καλούνε, την έχουν ήδη ξεσκίσει οι ίδιοι που την επικαλούνται.

Οι μεν παλαίμχοι καλούν σε ενότητα, αλλά έχουν γίνει ήδη μεταξύ τους μαλλιά κουβάρια. Κάποιοι απ' αυτούς που καλούνε σε ενότητα για την σωτηρία, έχουν πρωταγωνιστήσει σε εκδηλώσεις διχασμού, είτε σαν «χειροκροτητές» στην πρώτη σειρά διασπαστικών και γεμάτα μίσος κυρηγμάτων, είτε σαν έμμισθοι υπάλληλοι του συστήματος που κατέστρεψε τον Παναθηναϊκό. Και όσοι κράτησαν μια αξοπρεπή στάση όλα αυτά τα χρόνια και κινούνται από πραγματική αγωνία και αγάπη για τον σύλλογο, μοιάζει να μην παίζουν κανένα ρόλο στην όλη ιστορία και έχουν μπει στο περιθώριο της πρωτοβουλίας.

Πόση εμπιστοσύνη μπορείς να δείξεις στις προθέσεις και τις διαθέσεις μια επιτροπής, όταν παλαίμαχος που ζήτησε να πάνε και στον Πατέρα να ζητήσουν τον λόγο για όσα έγιναν, πήρε από τους «επικεφαλείς» της κίνησης την απάντηση «αυτό ξέχασέ το» και οδηγήθηκε σε αποχώρηση με συνοπτικές διαδικασίες;

Αστεία πράγματα. Κι αν ψάχνοντας για τα σοβαρά κάνεις το λάθος και πέσεις πάνω στην έκκληση για ενότητα των οργανωμένων, εκεί το τερματίζεις και πας για... άλλες πολιτείες.

«Όλοι ενωμένοι να σώσουμε τον Παναθηναϊκό», έλεγε η ανακοίνωση των οργανωμένων. Ταυτόχρονα όμως... διευκρίνιζε στο σχετικό φέιγ βολάν που πετάχτηκε έξω από την Λεωφόρο. Εκτός από... εκείνους, εκτός που τους... άλλους, εκτός από... τους παράλλους. Μιλάμε δακρύσαμε από την... ενότητα. Να ενωθούμε όλοι... εκτός από... εκείνους. Τι είδους ενότητα είναι αυτή που ξεκινάει το κάλεσμά της με το... «εκτός από εκείνους κι εκείνους κι εκείνους», δηλαδή με λίγα λόγια... όλοι εκτός από όσους δεν γουστάρουμε εμείς, απ’ όσους δεν συμφωνούν με εμάς και απ’ όσους δεν συμφωνούμε εμείς μαζί τους; Αυτή την νέα παγκόσμια πρωτοτυπία και αποκλειστικότητα στον Παναθηναϊκό, μόνο οι φωστήρες και οι εφευρέτες αυτής της ιδιότυπης «ενότητας» μπορούν να το εξηγήσουν. Ή έστω οι... καλοί ή κακοί συνάδελφοι που αναλώνονται στη συγγραφή των σχετικών ανακοινώσεων.

Για να σοβαρευτούμε λοιπόν λίγο, γιατί αρκετό πλιάτσικο έχει γίνει όλα αυτά τα χρόνια, τόσο στον Παναθηναϊκό όσο και σε λέξεις, έννοιες και στάνταρ που χαρακτήριζαν το DNA αυτής της ομάδας και του κόσμου της.

Αν είναι να ενωθούμε όλοι για κάτι που μπορεί και πρέπει να γίνει για τον Παναθηναϊκό, να ενωθούμε.

Να ενωθούμε όμως πρώτον για να... ενωθούμε, δεύτερο για να μην μιλήσουμε για τις ευθύνες που υπάρχουν και το πως φτάσαμε εδώ, τρίτον για να γίνει η ενότητα το προπέτασμα καπνού μπας και κρυφτούν πίσω της οι εγκληματίες σε βάρος του συλλόγου και τέταρτον και το σημαντικότερο, να ενωθούμε για να πουλάμε όλοι μαζί χωρίς αντίλογο, φούμαρα, σαχλαμάρες, σανό και ΨΕΜΜΑΤΑ στον κόσμο, αφήστε το καλύτερα. Τέτοια «ενότητα» ας την κρατήσουν τα πανικοβλημένα ορφανά πάσης φύσεως για τον μικρόκοσμό τους, αν και ούτε κι αυτό δεν είναι ικανοί να καταφέρουν.

Καθώς στο όνομα της ενότητας πια, ο κάθε πικραμένος λέει ότι νάναι και απαιτεί να... υπακούσουμε κιόλας στην απόφση που πήρε... μόνος του συζητώντας με τον εαυτό του.

Φτάνει πια ο παραλογισμός και η ηλιθιότητα στον Παναθηναϊκό.

Τι σημαίνει για παράδειγμα, το να... ξεχάσουμε το παρελθόν και να μην συζητάμε γι’ αυτό στο όνομα δήθεν της ενότητας;

Που συμβαίνει αυτό, που υπάρχει αυτό, που γίνεται αυτό σε ποια χώρα, σε ποιο κοινωνικό γεγονός, σε ποιον σχηματισμό σε ποια ομάδα στην τελική;

Αυτό αποτελεί νέα παγκόσμια αποκλειστικότητα και πρωτοτυπία στον Παναθηναϊκό της σύγχρονης... Παναθηναϊκοφροσύνης και των... ιεροεξεταστών των μονάδων συμμόρφωσης των... αιρετικών.

Όλες οι ομάδες του κόσμου από τις κορυφαίες μέχρι τις πιο ασήμαντες, το πρώτο πράγμα που έχουν κατά νου και κάνουν, είναι ΜΟΥΣΕΙΑ για να θυμίζουν και να τιμούν το παρελθόν τους. Αλλά στον Παναθηναϊκό της σύγχρονης... ενότητας, απαγορεύεται να μιλάμε καν για το παρελθόν. Σ’ όλο τον κόσμο οι ομάδες φτάχνουν ειδικούς χώρους, κάνουν ξεχωριστές εκδηλώσεις για να μιλάνε, να μαθαίνουν και να τιμάνε το παρελθόν, στον Παναθηναϊκό του σήμερα όμως, απλά αν τολμήσεις να πεις «θυμάσαι τότε που κερδίζαμε την Μπαρτσελόνα» θεωρείσαι διχαστής, νοσταλγός και κερδίζεις αυτόματα την... αποπομπή σου δια... μπουκετισμού από το γήπεδο της ίδιας σου της ομάδας.

Να μη συνεχίσω τώρα με άλλα παραδείγματα και για να μην τρελλαθούμε κιόλας.

Καταστρέψατε, διαλύσατε τον Παναθηναϊκό, κάνατε μέχρι και την έσχατη ώρα πλιάτσικο πάνω στο πτώμα του, τουλάχιστον αφήστε και κάτι που να μην το ισοπεδώσετε μέσα στην φούρια σας να... πιστέψουν όλοι πως για όσα ζούμε, για όσα ζει ο Παναθηναϊκός δεν υπάρχουν ένοχοι, δεν υπάρχει τίποτε, έγινε μετά από... Θεία βούληση και γι’ αυτό πρέπει να το... αποδεχτούμε όλοι, να συνεχίσουμε «ενωμένοι» να θεωρούμε αυτό το κατάντημα σαν «ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟ» και να τρέχουμε να κάνουμε εράνους μπας και βγουν τα τελευταία μεροκάμματα, ή να καλούμε τον κόσμο να γεμίσει την Λεωφόρο με ΟΣΦΠ και ΑΕΚ, όχι για να κερδίσουμε, να δείξουμε ποιοι είμαστε και τα σχετικά, αλλά για να... μαζέψουμε πολλά λεφτά.

Έλεος πια. Τη δική σας χαμένη αξιοπρέπεια μην τη φορτώνετε στον Παναθηναϊκό ακόμα και τώρα που μπορεί να είναι τα τελευταία του.