Έλεος με τον Γκαρσία ακόμα δεν ήρθε - Γιατί «ξεσκίζουν» τον Σεμπά και ο... θάνατος της αλεπούς!

Άνοιξε λογαριασμό με το δίχτυ ρε παιδάκι μου από το πεντάλεπτο κιόλας, να δεις μετά πώς θα γίνει… ο θάνατος της αλεπούς!

Δε λέω, έτσι όπως έπρεπε την έκανε την προβολή ο Τζούρτζεβιτς και από την ώρα που η μπάλα πάει ευθεία στο τέρμα χωρίς να πάρει ύψος ή να φύγει πλάγια, η λογική το υπογράφει ότι πάει μέσα.

Διαβάστε επίσης...

Αυτός ήταν ο κορυφαίος του Ολυμπιακός-ΑΕΚ - Άρχοντας σας λέω, μεγάλη καριέρα αν δεν...

«Ψήνουν» μεταγραφή - τρελή έκπληξη στο Λιμάνι - Μεγάλη ανατροπή από Γκαρσία - Μπάχαλο με Εμενίκε

Εκτός κι αν συμβεί το απίθανο, που έγινε και βγήκε «ήρωας» ο Μπάρκας! Ο οποίος γέρνει δεξιά του, η μπάλα παίρνει κατεύθυνση να τον «αδειάσει» οδεύοντας προς την αριστερή γωνία του τέρματος της ΑΕΚ, αλλά συμπτωματικά, καθαρά τυχαία, τη βρίσκει με τα πόδια του και αποσοβείται το γκολ από τα αποδυτήρια.

Εκατοστά ήθελε να τρυπώσει και μεταξύ των ποδιών του «Ενωσίτη» γκολκίπερ, αλλά δεν… ήθελε. Κι άμα δεν θέλει, δεν θέλει η άτιμη, που την είπε όπως την είπε ο Όσιμ με τα χίλια δίκια του.

Πες την καλησπέρα σου με γκολ ρε συ Ούρος στο ματσάκι, να ζούσες μετά την αποθέωση και, κοντά σου και ο προπονητής, που τώρα όλοι οι «επιστήμονες» του ποδοσφαίρου τον περνάνε γενεές δεκατέσσερις. Που δεν ξεκίνησε με Μιραλάς, Ανσαριφάρντ, που είχε την έμπνευση του Σεμπά, που το ένα, που το άλλο και ύστερα μου λέτε εμένα για τις διοικήσεις των ελληνικών συλλόγων που δεν έχουν υπομονή με τους προπονητές και τους «τρώνε» σα ραπανάκια για την όρεξη, προτού καν προλάβουν να αντιληφθούν πού βρίσκονται και τι κουβαλάει αυτή η αναθεματισμένη, μυστήρια όσο καμιά άλλη, ελληνική κούτρα!

Αφού ο λαός, ο όχλος, είναι εκείνος που ζητάει τον… Βαραββά ελεύθερο και τον Ιησού στο σταυρό, με τη νοοτροπία που υπάρχει, τι δουλειά να κάνει απερίσπαστα ένας δόλιος προπονητής στην Ελλάδα! Αυτός έρχεται να εργαστεί, να παράγει έργο, να κάνει καριέρα και όλοι εμείς, με το μακρύ και το κοντό μας, του ζητάμε να μας αποδεικνύει κάθε φορά ότι… δεν είναι ελέφαντας που μας κοιτάζει με το παγωμένο βλέμμα του ροφού!

Η κριτική των «επιστημόνων»

Γκρίνια και μουρμούρα ήδη για τον Γκαρθία! Έλεος δηλαδή. Που, λέμε τώρα, να μην τα πάει καλά σ’ αυτό το διαολεμένο μήνα των ντέρμπι, που κρίνονται όλα και για τους δύο στόχους του Ολυμπιακού, να τον αφήσουνε να κάνει «χωριό» ήρεμα και καλά με τους παίκτες του.

Μπα, με τίποτα.

Δεν εννοούμε να καταλάβουμε εδώ στην Ελλάδα που νομίζουμε ότι είμαστε ή παριστάνουμε τους προπονητές, ότι οι… πραγματικοί προπονητές, οι επαγγελματίες προπονητές ξέρουν κάποια πράματα παραπάνω από εμάς.

Ζουν καθημερινά με τους παίκτες. Και τους βλέπουν, συνομιλούν μαζί τους, συνεργάζονται με το τιμ των επιτελών τους, γυμναστές, εργοφυσιολόγους, γιατρούς, ξέρουν την ψυχολογία των αθλητών, αν στραβοκοιμήθηκαν το προηγούμενο βράδυ, αν αρπάχτηκαν με τη γυναίκα τους, αν βρίστηκαν στο τηλέφωνο με… τη θεια τους, όλα αυτά, προκειμένου να αποφασίσουν αν θα τους δώσουν φανέλα βασικού ή όχι.

Δεν ισχυρίζομαι ότι περίμενα πως ο Καρίμ και ο Κέβιν δεν θα ήταν στο σχήμα που άρχισε το προημιτελικό. Και ένιωσα έκπληξη στο αρχικό άκουσμα. Ίσως και να σκέφθηκα: «Τι κάνει τώρα ο Όσκαρ; Γυρεύει να γίνει αυτός το επίκεντρο του σχολιασμού του ντέρμπι, με ρίσκο για θετική ή αρνητική κριτική;».

Μια που το σκέφθηκα, μια που το… ξε-σκέφθηκα. Αντιλαμβανόμενος ότι προφανώς θα είχε τους λόγους του ο Ισπανός. Τους οποίους και μας εξήγησε αργότερα. Σκασμένοι ήταν ο Μιραλάς και ο Ανσαριφάρντ. Το ματς ήθελε πνευμόνια και ο μαραθώνιος του πρωταθλήματος σκληρές αντοχές.

Την Κυριακή παίζει Τρίπολη ο Ολυμπιακός. Κάθε αναμέτρηση στο κυνήγι του τίτλου πλέον είναι χωρίς αύριο. Μόνο νίκες! Στο Κύπελλο υπάρχει και ρεβάνς. Στο πρωτάθλημα πάει πέταξε το πουλί στη μια, στις δυο στραβές. Και το πρωτάθλημα είναι ο πρώτος στόχος.

Εξ ου και ο Καταλανός μου απέδειξε με την 11άδα που παρέταξε ότι δεν είναι… αλλού για αλλού. Το είδα και το χάρηκα γιατί μου έδειξε ότι έχει μπει νωρίς στο πετσί της ψυχολογίας του συλλόγου. Που θέλει πρώτα το 8ο και μετά όλα τα άλλα: Νταμπλ και νίκες στα ντέρμπι για το γόητρο και την ιστορία.

Άλλωστε ποιος δεν πήγε καλά από το rotation που έκανε; Ο Μποτία έσκισε δίπλα στον απίθανο Σισέ, αντί του Ένχελς. Απροσπέλαστο ντουέτο στόπερ.

Ο Ζιλέ δεν ήταν μόνο ανώτερος το Ταχτσίδη, αλλά μπορεί και να έκανε το κορυφαίο παιχνίδι του με τα ερυθρόλευκα.

Ο Μάριν, όσο διέθετε δυνάμεις, ήταν πολύ πειστικότερος από τον Πάρντο και ο Τζούρτζεβιτς ήταν μέσα σε όλες τις φάσεις, πάλεψε, αγωνίστηκε πρωταγωνιστικά και όχι «δευτεράντζα» του επιθετικού τομέα της ομάδας, που κάπως έτσι φαινόταν σε περασμένα παιχνίδια. Εντάξει, δεν του «έκατσαν» οι φάσεις να πανηγυρίσει.

ΟΚ ο Γκαρθία έσφαλε μόνο για τον Σεμπά, ο οποίος επιλέχθηκε για να βοηθήσει στην καλύτερη τακτική προσέγγιση του αγώνα, όντως όμως δεν «πήγε» καθόλου.

Και δεν τον «πάει» και ο κόσμος με τίποτα. Τον έκραζαν (κακώς αλλά αυτό είναι το αυθόρμητο συναίσθημα της εξέδρας) στο γήπεδο. Αναρωτιούνται στα social media οι φίλοι του Ολυμπιακού, αν έχει… μέσο και παίζει με όλους τους προπονητές που έχουν περάσει.

Προφανώς όμως, τα έχουμε ξαναπεί, κάτι βλέπουν σε αυτόν όλοι, που εμείς αγνοούμε γιατί δεν είμαστε παρόντες στις προπονήσεις ώστε να καταγράφουμε την εργατικότητα, τη συνέπεια και την αστείρευτη διάθεση των παικτών να μπουν και να προσφέρουν, τηρώντας το γράμμα των εντολών της τεχνικής ηγεσίας.

Αυτά όλα τα κάνει ο Σεμπά, αλλά άντε να βγάλεις από το μυαλό του κόσμου ότι δεν κάνει για τον Ολυμπιακό (λόγω ελλείμματος ποιότητας είναι αλήθεια) και γι’ αυτό νομίζω ότι είναι λίγα πια τα ψωμιά του στην ομάδα. Δεν εννοώ για τώρα, αλλά για το καλοκαίρι.

Επιστρέφουμε στο πρώτο από τα τρία κόκκινο-κίτρινα ντέρμπι που θα δούμε σε… fast φάση.

Ο Ολυμπιακός κυριάρχησε, έκανε παιχνίδι, επιτέθηκε, δημιούργησε, δεν προκάλεσε πολλές, αλλά λίγες ευκαιρίες για γκολ και κόντρα σε μια ΑΕΚ που πήγε στο Καραϊσκάκη να μη χάσει και δεν πάτησε ερυθρόλευκη περιοχή με αξιώσεις ούτε μια φορά, δικαιούνταν τουλάχιστο ένα γκολ.

Και αν έμπαινε τόσο νωρίς το 1-0 από τον Τζούρτζεβιτς, ο Μπάρκας θα είχε νικηθεί κι άλλες φορές στη συνέχεια.

Στο ποδόσφαιρο δεν είναι ανάγκη κάθε φορά να κάνεις διψήφιο αριθμό τελικών για να νικήσεις. Αν είσαι ουσιαστικός, στις 4 τελικές βάζεις τις δύο και καθαρίζει ο τραχανάς.

Και ο Φορτούνης στο 57’ έχει καλή έμπνευση όταν οπλίζει να σουτάρει, ωστόσο η φάση είναι ιδανική για γκολ και το χάνει.

Πόσες, τέλος πάντων, φάσεις θα κάνεις για σκοράρισμα σε ένα ντέρμπι με τον αντίπαλο να είναι στημένος πίσω από την μπάλα ίσα-ίσα να μη φύγει ηττημένος από το γήπεδο!     

Με το 0-0, στο ΟΑΚΑ, το πολύ άγχος μεταφέρεται κατά τη γνώμη μου στην ΑΕΚ. Γι’ αυτό και ο Χιμένεθ προσπάθησε από το βράδυ της Τετάρτης να ελαφρύνει το κλίμα της πλευράς του, λέγοντας ότι προτιμούσε ένα 1-1.

Ισοπαλία με σκορ δηλαδή, εννοώντας ότι το 0-0 δεν του πολυκάνει για να μη χρίζουν φαβορί την ομάδα του και δεν αντέξει το βάρος της πίεσης.

Έκανε τη διαφορά ο Μιραλάς με το μπήκε στο ματς. Την περιβόητη διαφορά που λέγαμε για την υπερβολική κλάση του για την Ελλάδα. Και δεν είναι έτοιμος. Του λείπουν παιχνίδια. Όταν τα πάρει στα πόδια του θα δείτε… Για κάτι τύπους που τον αποκάλεσαν «παλαίμαχο» τα λέω και προειδοποιώ!..