Επειδή πρώτον είναι κρίμα να συνεχίζεται για χρόνια ολόκληρα το παιχνίδι με τον κόσμο του Παναθηναϊκού, ο οποίος έχει καταντήσει ο… καλύτερος πελάτης των απανταχού εμπόρων ελπίδας.
Κι επειδή είναι πολλές οι ανακρίβειες που λέγονται και γράφονται όλες αυτές τις μέρες σε σχέση με την προοπτική να αλλάξει χέρια ο Παναθηναϊκός, με άλλα ονόματα να είναι σε πρώτο πλάνο, άλλα να κάνουν ουσιαστικά την δουλειά και για λογαριασμό… άλλων τελικά να γίνεται η όλη ιστορία.
Διαβάστε επίσης...
Έχουμε και λέμε λοιπόν χωρίς άλλες εισαγωγές.
Ο Παϊρότζ Πιεμπογκνσάντ που εμφανίζεται όλες αυτές τις μέρες να είναι το… πρώτο βιολί στην όλη διαπραγμάτευση και ο άνθρωπος στον οποίο θα καταλήξουν οι μετοχές αν ολοκληρωθεί το ντιλ με τον Αλαφούζο, μπορεί να είναι και ο… τελευταίος τροχός της αμάξης τελικά.
Η διαπραγμάτευση βέβαια είναι υπαρκτή, ο ίδιος είναι υπαρκτό πρόσωπο, αλλά όλα αυτά είναι… προπέτασμα καπνού.
Η πραγματική διαπραγμάτευση και ουσιαστικά η διαπραγμάτευση από την οποία μπορεί να περιμένει κάτι ο Παναθηναϊκός είναι άλλη, ή αν προτιμάτε είναι… παράλληλη αυτής του Ταϊλανδού που μοιάζει περισσότερο να έχει… «τροχιοδεικτικό» χαρακτήρα σε σχέση με ποσά και προθέσεις.
Το πρώτο βιολί στην όλη ιστορία, είναι η κυβέρνηση η οποία κινεί όλα τα νήματα και η οποία επιχειρεί να ρίξει το βάρος της και να πραγματοποιήσει το ντιλ με Αλαφούζο για λογαριασμό του Ισραηλινού επιχειρηματία Benny Steinmetz.
Αυτός είναι ουσιαστικά ο άνθρωπος που επιχειρεί με τις ευλογίες της κυβέρνησης και την συμμετοχή στο όλο ντιλ και του Βίκτωρα Ρέστη επίσης με τις ευλογίες της κυβέρνησης, να πάρει στα χέρια του τις μετοχές του Παναθηναϊκού.
Ο Ισραηλινός δεν είναι η πρώτη φορά που ενδιαφέρεται να επενδύσει στην Ελλάδα, ούτε φυσικά η πρώτη φορά που συνεργάζεται γι’ αυτό με την κυβέρνηση.
Ο Benny Steinmetz είναι αυτός που έχει εξαγοράσει την ΕΘΝΙΚΗ ΠΑΝΓΑΙΑ που είναι εταιρεία ακινήτων που χειρίζεται μια σειρά υποθέσεις στην Ελλάδα σε συνεργασία με την κυβέρνηση. Και προσπαθεί να παίξει και στο ντιλ για το ΟΑΚΑ για το οποίο κρατάει ανοιχτή γραμμή με το Δημήτρη Γιαννακόπουλο, σε συνεννόηση επίσης με την κυβέρνηση που έχει όλο το «εγχείρημα» υπό την… σκέπη της.
Ο Ταϊλανδός είναι κατά κάποιο τρόπο άνθρωπος του Ισραηλινού και πάντως δεν είναι αυτός που θα κρίνει με τις αποφάσεις του το όλο ντιλ.
Στην όλη διαπραγμάτευση συμμετέχουν οι εξής άνθρωποι.
Εκ μέρους του Γιάννη Αλαφούζου ο Χρήστος Παναγόπουλος, ενώ από πλευράς κυβέρνησης το όλο θέμα «τρέχουν» ο Νίκος Παπάς που είναι και δεξί χέρι του πρωθυπουργού, ο Γιώργος Τσίπρας ξάδερφος του Αλέξη Τσίπρα και γιος του αείμνηστου Ηρακλή Τσίπρα παλαιού παράγοντα του Παναθηναϊκού, καθώς και ο υφυπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης Στέργιος Πιτσιόρλας σαν αρμόδιος για θέματα επενδύσεων. Ταυτόχρονα στο όλο «σχήμα» που θα προκύψει από την διαπραγμάτευση, θα συμμετέχει 100% (κι ας κάνουν όσες… διαψεύσεις θέλουν, αν χρειασθεί θα επανέλθουμε με ακόμα πιο πολλά στοιχεία) και ο Βίκτωρας Ρέστης. Λέγεται μάλιστα πως «κουμπάρος» ανάμεσα στον Ρέστη και την κυβέρνηση προκειμένου να μπει ο συγκεκριμένος στο ντιλ και στο «σχήμα», ήταν ο Υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς ο οποίος σύμφωνα με πληροφορίες ήταν κάποια στιγμή στο παρελθόν ένα είδος άτυπου συμβούλου του επιχειρηματία, ενώ ως γνωστόν έχει άριστες σχέσεις με το Ισραήλ στην ανάπτυξη των σχέσεων του οποίου με την Ελλάδα, έχει συμβάλλει ο ίδιος προσωπικά τα μέγιστα.
Αυτή είναι η πραγματικότητα και η «βάση» των όσων παρακολουθούμε τον τελευταίο καιρό, τα περισσότερα από τα οποία αποτελούν απλά την… κορυφή του παγόβουνου, με τις ουσιαστικές και σημαντικές διεργασίες, να γίνονται… χαμηλά στην βάση και με την κυβέρνηση να θέλει να γίνει έτσι κι αλλιώς φανερή η διάθεση της να «βοηθήσει» τον Παναθηναϊκό και ο ρόλος της σ’ αυτό.
Τώρα σε σχέση με το τι εννοούν όλοι με τον όρο «να σωθεί» ο Παναθηναϊκός, αυτό είναι σχετικό.
Αν το όλο πρόβλημα είναι απλά να μην έχει πια μετοχές ο Αλαφούζος και να μην πέσει κατηγορία ο Παναθηναϊκός, αυτό σε γενικές γραμμές αποτελεί το… εύκολο της όλης ιστορίας. Κι αυτό λογικά μπορεί να επιτευχθεί με την ολοκλήρωση του ντιλ ανάμεσα σε Αλαφούζο και το σχήμα του Ισραηλινού με τον Ρέστη και την κυβέρνηση.
Αν όμως μιλάμε γα πραγματική ανάσταση του Παναθηναϊκού και επιστροφή του εκεί που του αξίζει, αυτό είναι κάτι αρκετά μακρινό κα πάντως συνδέεται άμεσα με την προοπτική του ΟΑΚΑ και τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο.
Το ΟΑΚΑ άλλωστε είναι και η τελική επιλογή για έδρα του Παναθηναϊκού, καθώς η περίπτωση του Βοτανικού δεν συζητιέται καν, ενώ η κυβέρνηση κάποια στιγμή στράφηκε στο Γουδί, είχε γίνει και εκείνη η περιβόητη ιστορία με τον Μπαλτάκο σαν πρόεδρο του Ερασιτέχνη τότε σαν πρώτη απόπειρα γι’ αυτό, αλλά φάνηκε εξ αρχής και το ότι στο Γουδί δεν γινόταν και ότι υπήρχαν μια σειρά πρόσωπα και καταστάσεις, που έκαναν απαγορευτική την συγκεκριμένη επιλογή για τον Παναθηναϊκό.