Υπάρχουν στιγμές που η πραγματικότητα ξεπερνά και την πιο έντονη φαντασία. Φτάσαμε Φλεβάρη μήνα για να επιστρέψει η ΑΕΚ στο... μέλλον. Να ψάξει ηρεμία και σανίδα σωτηρίας σε μια χρονιά που εξελίσσεται με εφιαλτικό τρόπο, στο πρόσωπο του Χιμένεθ. Του ανθρώπου που οδήγησε την ΑΕΚ στη μεγαλύτερη επιτυχία των τελευταίων ετών, αλλά κρίθηκε πως δεν μπορεί να οδηγήσει στο επόμενο βήμα.

Νομίζω πως το θέμα προπονητή, αποτελεί την πιο καυτή πατάτα, το πιο δυσεπίλυτο ζήτημα της ΑΕΚ την τελευταία πενταετία. Φαντάζει εκπληκτικό στα μάτια μου, πως ενώ βρέθηκαν λύσεις ακόμα και στο πρότζεκτ του γηπέδου κόντρα σε θεούς και δαίμονες, η ΑΕΚ αδυνατεί να βρει λύση μακράς πνοής για τον πάγκο της.

Σας θυμίζω πως σε αυτήν την πενταετία, η ΑΕΚ δοκίμασε σχεδόν τα πάντα. Επιχείρησε να βγάλει τον «νέο Μπάγεβιτς» στο πρόσωπο του Δέλλα, αλλά δεν τα κατάφερε με ευθύνη και των δύο μερών. Βρήκε λύση στο πρόσωπο του Πογέτ, αλλά αποδείχθηκε πως δεν υπήρχε ουσιαστική επικοινωνία και ταύτιση απόψεων για το μέλλον και πως θα προχωρούσε ο σύλλογος εκεί. Δεν... έκατσε ο Μανωλάς, δεν πίστεψε ποτέ τη λύση Κετσπάγια που χάθηκε στη μετάφραση, απέτυχε παταγωδώς με τον Μοράις, βρήκε καμικάζι στο πρόσωπο του Χιμένεθ.

Ελάχιστοι πίστευαν πως ο Ισπανός θα τα κατάφερνε -μέσα σε αυτούς δεν συμπεριλαμβανόμουν- αλλά στην πορεία όλα έγιναν με ένα μαγικό τρόπο. Εκείνος που έμοιαζε να έχει τις μικρότερες πιθανότητες να πετύχει, πέτυχε περισσότερα από κάθε άλλον προκάτοχο του μετά τον Μπάγεβιτς.

Δυστυχώς για την ΑΕΚ, αποδείχθηκε πως το καλοκαίρι η ΠΑΕ πάλι δεν αποφάσισε σωστά. Η επιλογή του Ουζουνίδη, έγινε κυρίως από την αίσθηση που υπήρχε και υπό την πίεση εύρεσης μιας άμεσης λύσης. Όπως αποδείχθηκε, ο Ουζουνίδης δεν κόλλησε στην ΑΕΚ, τυφλώθηκε από την επιτυχία του Champions League και πίστευε πως αυτό θα αρκούσε για τα πάντα. Λάθος του, το πλήρωσε η ΑΕΚ. Προφανέστατα και ήταν μεγάλη επιτυχία, αλλά στην κρίση και την πίεση ο Ουζουνίδης έδειξε πλήρη αδυναμία για να βρει λύσεις. Χάθηκε σε εμμονές, κολλήματα, μπέρδεψε το ρόλο του, πίστεψε ανθρώπους που δεν έπρεπε. Αργησε να κατανοήσει, πως όταν είχε τη δύναμη έπρεπε να επιβάλει δικούς του κανόνες και να μη συμβιβαστεί. Το έκανε, έχασε.

Το θέμα είναι η ΑΕΚ. Η λύση του Χιμένεθ δίνει λύση για τώρα. Ενδεχομένως να πετύχει ο Ισπανός. Ξέρει να βάζει τα πράγματα σε σειρά, να φτιάχνει την άμυνα, να φτιάχνει τους παίκτες. Θεωρώ δεδομένο πως δεν θα χάσει στον Ατρόμητο, να μη σας πω ό,τι θα νικήσει κιόλας. Μπορεί να πάρει ακόμα και το κύπελλο, να διεκδικήσει με σοβαρό τρόπο το Champions League.

Το θέμα είναι κατά πόσον η ΑΕΚ εκτιμά πως μπορεί να είναι αυτός που θα την οδηγήσει στο μέλλον. Κατά πόσο ο Χιμένεθ μπορεί να δώσει μια ΑΕΚ που θα ικανοποιεί τα θέλω της διοίκησης. Αν και νομίζω πως έφτασε ο χρόνος, να ορίσει ξανά η διοίκηση ποιος είναι ο στρατηγικός στόχος της ομάδας για το μέλλον.

Κατά τη γνώμη μου, αυτό είναι το σημείο που θα καθορίσει πως η ΑΕΚ θα βρίσκεται σταθερά στα ψηλά για το μέλλον. Αναμφίβολα, υπάρχει η προοπτική του γηπέδου που θα αλλάξει τα δεδομένα, αλλά χρειάζεται να γίνουν οι κατάλληλες κινήσεις ώστε η ομάδα που θα μπει στην «Αγιά Σοφιά» να είναι αντάξια της ΑΕΚ και των απαιτήσεων της. Αυτό δεν μπορεί να γίνει όσο η ΑΕΚ εγκλωβίζεται στα πάθη και τα λάθη της. Θέλει ηρεμία, γενναίες αποφάσεις, ξεκάθαρο σχέδιο και όλα θα πάρουν το δρόμο τους. Δεν μπορεί να έχει πετύχει σε όλα και να μη βρίσκει λύση στο θέμα του προπονητή. Υπάρχει σειρά λαθών, αλλά το παζλ πρέπει να κλείσει.

Μανόλο Χιμένεθ Μαρίνος Ουζουνίδης ΑΕΚ Superleague