Έκανε δυο πολύ σοβαρά "λάθη" ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος στην παρουσίαση του πλάνου του για τον Παναθηναϊκό και την επόμενη μέρα στο σύλλογο.

Το καλό της ιστορίας όμως είναι, πως ακριβώς αυτά τα δύο "λάθη" είναι που δίνουν προοπτική στο συγκεκριμένο όραμα και επιτρέπουν μια μίνιμουμ τουλάχιστον βάση, που να μπορεί να πατήσει πάνω της η αισιοδοξία πως το συγκεκριμένο όραμα ΜΠΟΡΕΙ και να γίνει.

Ποια ήταν αυτά τα περιβόητα "λάθη" του;

Το πρώτο ότι μίλησε ειλικρινά για τις;προοπτικές, τις δυνατότητες, την δική του θέση σ' αυτό το πλάνο αλλά και τα... όριά του και το δεύτερο ότι δεν δίστασε να πει αλήθειες. 

Δεν το λέω για πλάκα, ούτε είναι επίδειξη χιούμορ και μάλιστα κακής ποιότητας.

Μιλάω απόλυτα σοβαρά.

Δυστυχώς όταν μιλάς για τον Παναθηναϊκό, όταν μιλάς στους Παναθηναϊκούς και ειδικά σε ένα συγκεκριμένο κομμάτι του που έχει "διαβρωθεί" εντελώς από την αλλοπρόσαλλη κατάσταση που επικρατεί στον σύλλογο από την πολυμετοχικότητα και μετά, δεν πρέπει να μιλάς ειλικρινά ούτε να λες αλήθειες.

Δεν έχει μάθει το συγκεκριμένο ακροατήριο να ακούει αλήθειες και ειλικρινές αναφορές.

Είναι ένα κοινό που ανδρώθηκε μέσα στην τούρλα της εκτόξευσης και της... λευτεριάς, είναι ένα κοινό που έμαθε και θέλει να ακούει φανφάρες για πακτωλό εκατομμυρίων, υποσχέσεις για μεταγραφάρες, παικταράδες που θα φέρουν τον κόσμο στο... αεροδρόμιο, πιο ισχυρούς από τον... Αμπράμοβιτς, κότερα, πούρα και όλα τα... συνοδευτικά μια κατάστασης που όχι μόνο κατέστρεψε εντελώς τον Παναθηναϊκό, αλλά το χειρότερο επέδρασε σε βαθμό αλλοίωσης, στα χαρακτηριστικά και την νοοτροπία του συγκεκριμένου κομματιού του κόσμου.

Τώρα το ότι ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος, παρ' ότι έχει πλήρη επίγνωση του "φαινομένου", δεν προσπάθησε να το... καλοπιάσει, αλλά είπε όσα πίστευε και όσα ο ίδιος νομίζει ότι πραγματικά μπορεί να κάνει και πραγματικά ότι μπορούν να γίνουν, το λες και... λάθος από μια άποψη.



Από την άλλη και ειδικά για όσους έχουν καταφέρει να διατηρήσουν σώα τα "Παναθηναϊκά" τους χαρακτηριστικά και πάνω απ' όλα την λογική τους, είναι σίγουρο ότι η συγκεκριμένη επιλογή του Δημήτρη Γιαννακόπουλου είναι ίσως η καλύτερη ένδειξη ότι τελικά κάτι μπορεί να γίνει γι' αυτόν τον σύλλογο σε όλα του τα αθλήματα.

Και για να περάσουμε στην ουσία της ιστορίας.

Μπορεί τελικά να γίνει πράξη αυτό το όραμα, είναι ρεαλιστική προοπτική η πραγματοποίησή του;

Μπορεί και παραμπορεί.

Όχι εύκολα βέβαια, αλλά πάντως μπορεί.

Και μπορεί γιατί οι προυποθέσεις για να γίνει, είναι πάνω απ' όλα ξεκάθαρες και συγκεκριμένες και ταυτόχρονα ρεαλιστικές.

Κι εδώ να σημειώσουμε δυο πραγματάκια, γιατί από χθες, πολλοί μιλάνε για τα όσα είπε ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος λέγοντας αυτά που πιθανόν ήθελαν οι ίδιοι να πει και κάποιοι άλλοι -και δυστυχώς όχι λίγοι- ή δεν κατάλαβαν ή εσκεμμένα και για λόγους που μόνο οι ίδιοι ξέρουν, διαστρέβλωσαν εντελώς τα όσα είπε.

Θέλει να πάρει τον Παναθηναϊκό... τζάμπα, είπαν κάποιοι.

Μάλιστα.

Μάλλον έχουμε ξεχάσει τι πάει να πει τζάμπα.

Καθώς αν θεωρούν τζάμπα το ότι θα συνεχίσεις να βάζεις λεφτά για το μπάσκετ και τον Ερασιτέχνη, το να λες θα καλύψω τα είκοσι εκατομμύρια χρεών της;

ΠΑΕ που όπως λέει η ίδια έχουν απομείνει αυτή την στιγμή, αλλά απλά λες από την μια μην έρθει όταν είναι να τα βάλω και μου πει ξαφνικά "σόρι κάναμε λάθος είναι τελικά... τριάντα, τριανταπέντε και σαράντα" και από την άλλη διαβεβαιώνεις ότι αυτά τα λεφτά θα τα βάλεις εσύ και ότι τα 20 εκατομμύρια που είναι στόχος να μαζευτούν από τον κόσμο δεν θα χρησιμοποιηθούν γι' αυτό αλλά για την λειτουργία όλων των τμημάτων μέχρι να αποπερατωθεί το γήπεδο, τότε μάλλον κάποιο πρόβλημα αντίληψης υπάρχει με την λέξη 'τζάμπα" και την ερμηνεία της.

Μα... εκβιάζει τον κόσμο και βάζει τελεσίγραφο ότι ή βάζετε είκοσι εκατομμύρια ή φεύγω, έσπευσαν να πουν κάποιοι άλλοι.

Κατ΄αρχήν και πάλι μια απαραίτητη ερμηνεία και κατανόηση συγκεκριμένων λέξεων.



Τι πάει να πει... τελεσίγραφο και εκβιασμός;

Τελεσίγραφο και εκβιασμός είναι να πεις ξαφνικά στον κόσμο ή μαζεύετε σε μια βδομάδα και σε ένα μήνα είκοσι εκατομμύρια ή φεύγω.

Κι όχι να λες, αν πάνε όλα καλά με το γήπεδο, αν δεχθεί ο Αλαφούζος την πρόταση και αν κυλήσουν κανονικά όλα τα υπόλοιπα, τότε σε βάθος ενός χρόνου (!!!!!) βάζω σαν στόχο... του χρόνου τον Ιούλιο να μαζευτούν και είκοσι εκατομμύρια από επιφανείς Παναθηναϊκούς και τον κόσμο για να υπάρχει μια κάβα να κινηθούν όλα τα τμήματα του συλλόγου μέχρι να γίνει το γήπεδο..

Με το συμπάθιο κιόλας, αλλά εγώ τελεσίγραφο που έχει διάρκεια... ενός χρόνου ακόμα δεν έχω δει.

Για να ξέρουμε για τι πράγμα μιλάμε κιόλας δηλαδή, όταν μιλάμε χρησιμοποιώντας συγκεκριμένες λέξεις και τις βάζουμε μάλιστα στο στόμα και τις προθέσεις κάποιου άλλου.

Όσο για το... θα δώσω τις μετοχές της ΚΑΕ στον Ερασιτέχνη που όλοι έσπευσαν να ερμηνεύσουν σαν "η γίνεται αυτό που λέω ή φεύγω", μια απλή παρατήρηση.

Αυτόν τον Ερασιτέχνη που θα πάρει τις μετοχές της ΚΑΕ αν φτάσουν τα πράγματα σ' αυτό το σημείο, ποιος τον έχει και ποιος τον λειτουργεί ουσιαστικά;
Τι είπατε ακριβώς, δεν... κατάλαβα;

Ότι...φεύγει;

Μάλιστα.

Και επί του συγκεκριμένου.

Το ότι τα δεδομένα για το μπάσκετ του Παναθηναϊκού, ανάμεσά τους και τα οικονομικά θα δυσκολέψουν, αν τελικά έχουμε αυτή την κατάληψη, προφανώς και ναι.

Όμως και σ' αυτό ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος ήταν σαφής και ξεκάθαρος και το έχει πει άλλωστε πολλές φορές.

Δεν μπορώ να είμαι διαρκώς μόνος μου, να βάζω μόνο εγώ χρήματα και να συντηρήσω και ταυτόχρονα και όλα τα τμήματα του Παναθηναϊκού.

Προφανώς αυτό το απλό, λογικό και ταυτόχρονα αναφαίρετο δικαίωμα του συγκεκριμένου ανθρώπου, δεν άρεσε σε κάποιους να το ακούνε ακριβώς έτσι όπως έχει από το στόμα του.

Προτιμούν ή έχουν μάθει βλέπετε, παράγοντες να του λένε θα βάζω εγώ, θα βάζω συνεχώς, θα βάζω απίστευτα ποσά, θα... θα... θα και όταν έρχεται η ώρα να βάλουν το χέρι στην τσέπη να την κοπανάνε και μάλιστα να την κοπανάνε όχι νύχτα, αλλά μέσα στο... καταμεσήμερο αφήνοντας ερείπια πίσω τους.

Κι ίσως γι' αυτό και να... εξόργισε τους συγκεκριμένους η ξεκάθαρη αναφορά του Δημήτρη Γιαννακόπουλου για το τι έγινε επί πολυμετοχικότητας, για το που έφυγαν στο χιόνι 180 εκατομμύρια και για το πως και γιατί έφθασε εδώ που έφτασε ο Παναθηναϊκός ειδικά στο ποδόσφαιρο.

Αυτά βλέπετε στον Παναθηναϊκό... δεν πρέπει να τα λέμε.

Θίγονται πρόσωπα και καταστάσεις και το κυριότερο θυμούνται όσοι τα έζησαν και μαθαίνουν κι αυτοί που δεν τα έζησαν.

Η προοπτική λοιπόν είναι ρεαλιστική σε όσα είπε ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος.

Στο μόνο που έχω αμφιβολία και νομίζω ότι είναι και το αδύνατο σημείο της ιστορίας ή έστω θα πρέπει να ανησυχεί τον ίδιο τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο, είναι το κεφάλαιο "επιφανείς Παναθηναϊκοί".

Δυστυχώς δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος για την ανταπόκρισή τους.

Δεν την είδαμε και δεν τους είδαμε άλλωστε τόσα χρόνια.

Ή κι αν τους είδαμε, τους είδαμε μόνο στα επίσημα να κάνουν ρεκλάμα και πασαρέλα, ή μπροστά στα μικρόφωνα να κάνουν δηλώσεις για το... τι πρέπει να γίνει και ότι χρειάζονται λεφτά για τον Παναθηναϊκό, αλλά όταν έρχεται η ώρα για το "δια ταύτα" να την κάνουν με ελαφρά πηδηματάκια και από ένα σημείο και μετά να μην τους ξαναβλέπουμε ούτε καν στο γήπεδο πια.

Αυτό είναι το πιο... αδύνατο σημείο του όλου πρότζεκτ.

Τα άλλα και μπορούν και πρέπει να γίνουν.

Άλλωστε είναι και μόνη ρεαλιστική προοπτική αυτή την στιγμή.

Και θα πρέπει όλοι να συστρατευθούν στο πλάϊ της.

Τα.. επί μέρους, θα τα βρούμε στην πορεία.
 

Δημήτρης Γιαννακόπουλος Ποδόσφαιρο Παναθηναϊκός Μπάσκετ