ΑΕΚ – Μανόλο Χιμένεθ: Εφυγε ο Γενάρης. Πολύ έντονος μήνας. Πολύ δύσκολος με πολλά και ανατρεπτικά πράγματα από μέρα σε μέρα. Ξεκίνησε με το άγριο στραπάτσο στο Φάληρο από τον Ολυμπιακό, συνεχίστηκε με την ελπίδα πως θα υπάρξει άμεση μεταγραφική ενίσχυση για να καλυφθούν τα κενά που έχουν διαπιστωθεί σχεδόν απ' όλους, επεκτάθηκε με σερί επιτυχιών που έδειχνε πως ο Χιμένεθ έχει πάντα τον τρόπο να βρίσκει το κουμπί της ΑΕΚ.

Κλονίστηκε στο φινάλε από τη «σφαλιάρα» του ΠΑΣ Γιάννινα και τις μεταγραφικές παλινωδίες. Ωστόσο, το φινάλε αυτής της διαδικασίας βρίσκει την ΑΕΚ ενισχυμένη με τον Ουκρανό Νταντσένκο, αλλά και με πάρα πολλά ερωτηματικά να συνοδεύουν την κατάσταση για τη συνέχεια. Εκεί, όπου υπάρχει μόνο ένα δεδομένο. Ποιο είναι αυτό; Μανόλο αγάπη μου. Μανόλο, μείνε και σώσε την ΑΕΚ! Αυτή είναι η αλήθεια και δεν επιδέχεται αμφισβήτησης.

Δεν τρελάθηκα (ακόμα τουλάχιστον). Ξέρετε ποια είναι η άποψή μου για τον προπονητή Χιμένεθ. Σας έχω πει πολλές φορές, ότι διατηρώ αρκετές αμφιβολίες για τις ικανότητές του, το χαρακτήρα του, τον τρόπο που μπορεί να διαχειριστεί μία κατάσταση κανονικότητας στην ΑΕΚ. Ωστόσο εδώ που βρισκόμαστε, η ΑΕΚ απέχει πάρα πολύ από το να βρίσκεται σε κατάσταση κανονικότητας. Η ΑΕΚ βρίσκεται σε μία κατάσταση γενικευμένης κρίσης, όπου τα προβλήματα είναι πάρα πολλά και σημαντικά.

Κορυφαίο όλων, ότι η ΑΕΚ αρνείται ακόμα να δει την πραγματικότητα και να διαπιστώσει πως υπάρχουν προβλήματα που την ταλανίζουν. Οσο αυτό το πράγμα διαρκεί, προφανώς και δεν μπορούν να υπάρξουν ξεκάθαρες λύσεις. Οσο αυτό το πράγμα βρίσκεται ανοικτό, τότε η μοναδική λύση για να μπορεί η ΑΕΚ να αντέχει – τουλάχιστον σε αγωνιστικό κομμάτι – και να παίρνει αποτελέσματα βγάζοντας πράγματα, είναι η παρουσία του Χιμένεθ στον πάγκο της.

Τελεία και παύλα, χωρίς δεύτερη κουβέντα μάλιστα. Ο Ισπανός έχει έναν ιδιαίτερο δεσμό με την ΑΕΚ. Είναι εκείνος που κατέκτησε πρωτάθλημα με την ΑΕΚ έπειτα από 24 ολόκληρα χρόνια. Πέτυχε εκείνο που δεν κατάφεραν – αν και όχι μόνο για αγωνιστικούς λόγους, αλλά και για την παράγκα που κυριαρχούσε εκείνα τα χρόνια στο ελληνικό ποδόσφαιρο και τώρα έχει αρχίσει να ξανακάνει την εμφάνισή της - τεράστιες προπονητικές προσωπικότητες.

Ο Χιμένεθ δείχνει πως έχει ένα απίστευτο δέσιμο με την ΑΕΚ. Δείχνει πως ταιριάζει στην ομάδα, πως ξέρει να την κουμαντάρει, γνωρίζει και έχει τον τρόπο, ώστε παίρνει πάντα το καλύτερο από τους παίκτες που έχει διαθέσιμους. Αυτό δεν είναι το ιδανικό πάντα, δεν είναι ίσως εκείνο που εξελίσσει την ομάδα και μπορεί να μας δώσει κάποια στιγμή την ΑΕΚ των ονείρων μας, ένα σύνολο που θα θαμπώνει με την μπάλα που θα παίζει και θα μοιράζει πεντάρες και τεσσάρες στον κάθε αντίπαλο.

Αλλά από την άλλη, είναι αποτελεσματικός και σε αυτή τη φάση που η ΑΕΚ ακόμα ψάχνεται και προσπαθεί να βρει το βηματισμό της, είναι σημαντικό πριν μάθει να τρέχει, να μάθει να στέκεται στα πόδια της. Ο Χιμένεθ είναι ιδανικός για να το κάνει αυτό. Οσο, λοιπόν, η ΑΕΚ βρίσκεται σε αυτή την μεταβατική περίοδο, όσο η ΑΕΚ συνεχίζει να ανακυκλώνει προβλήματα και να εγκλωβίζεται στα ίδια και στα ίδια λάθη, για μένα είναι κομβικό να παραμείνει ο Χιμένεθ στο τιμόνι της.

Τουλάχιστον αυτός μπορεί και της εξασφαλίζει τη δυνατότητα να έχει ομαλότητα. Εχει ένα συγκεκριμένο στυλ παιχνιδιού που στα ματς του μέσου όρου καταφέρνει να βγάζει διαδικαστικές νίκες. Με τον Χιμένεθ στον πάγκο, η ΑΕΚ μπορεί να εμφανίζει συμπαγή αμυντική λειτουργία, να έχει συγκεκριμένο επιθετικό πλάνο και να εκμεταλλεύεται σχεδόν στο απόλυτο τις ικανότητες των ποδοσφαιριστών που διαθέτει.

Αν έχει καλύτερους ποδοσφαιριστές από το καλοκαίρι και μετά θα είναι ακόμα καλύτερη η ομάδα. Επίσης, επειδή τον Χιμένεθ τον ξέρουμε και μας ξέρει πάρα πολύ καλά, κρατώ ως ιδιαίτερα σημαντική, σχεδόν κομβική, την παρατήρηση που έκανε για όσα συμβαίνουν στον πλανήτη ΑΕΚ. Αυτή την περίφημη ατάκα, ότι στην ΑΕΚ μιλούν για πάρα πολλά εκτός από το ποδόσφαιρο. Είναι μία κατάσταση που κατατρώει τα σωθικά της ΑΕΚ.

Μία αρρωστημένη κατάσταση, στην οποία πολλές φορές μέσα από την ίδια την ΑΕΚ, ξεκινούν να ρίχνουν φαρμάκι που στη συνέχεια γίνονται τεράστια προβλήματα και ταλαιπωρούν για χρόνια την ομάδα. Στο βωμό αυτής της αρρωστημένης κατάστασης διασύρθηκαν και εξωθήθηκαν στην έξοδο σημαντικοί ποδοσφαιριστές. Καλοί ή κακού, δεν έχει τώρα σημασία να καθίσουμε να μπλέξουμε πάλι σε αναλύσεις για το ποιος αξίζει ή για το ποιος δεν αξίζει να φορά τη φανέλα της ΑΕΚ.

Αν θα μπορούσαν να μπουν στα αποδυτήρια της ομάδας του '90 ή θα ήταν απλοί θεατές έξω από τη Νέα Φιλαδέλφεια. Αυτό που είναι πραγματικότητα είναι πως όποιος βρίσκεται στην ΑΕΚ, όποιος βρίσκεται στον πάγκο της, φορά τη φανέλα της, βρίσκεται στη διοίκηση της, αξίζει τουλάχιστον το σεβασμό όλων των υπολοίπων. Πρέπει να δέχεται κριτική, πρέπει να βρίσκεται στην πίεση και να καταλαβαίνει, ότι ποτέ δεν μπορείς να είσαι ήρεμος – ειδικά όταν απέχεις τόσο πολύ από την κορυφή της βαθμολογίας - αλλά από την άλλη είναι κομβικό να μπορέσει η ΑΕΚ να βρει ξανά την ηρεμία της.

Να μπορεί να λειτουργεί ως οικογένεια και όχι ως σημείο διαμάχης και χώρος, όπου μπορεί να βγάζει ο καθένας τα κόμπλεξ και τις εμμονές του. Είναι δύσκολο, γιατί η ΑΕΚ έχει χάσει την ηρεμία της, έχει χάσει αυτό το εξαιρετικό κλίμα και δεν ξέρω αν αυτό επιστρέφει. Το θετικό κλίμα δεν έρχεται μόνο με τα λόγια. Αλλά από την άλλη, είναι και ο μοναδικός τρόπος για να μπορέσει αυτή η ομάδα να σταθεί στα πόδια της.

Μανόλο αγάπη μου, μέχρι να μπορέσει η ΑΕΚ να μάθει να κολυμπάει. Να μπορέσει να βγει στα ανοιχτά και να κολυμπήσει και να δείξει τι μπορεί να κάνει. Μέχρι τότε, όσο θα πλατσουρίζει και δεν θα μπορεί να ξεφύγει και να ξαναβρεί αυτά που θέλει ο κόσμος της προκειμένου να γίνει πραγματικά ανταγωνιστική, ο Ισπανός είναι το απόλυτο είδωλο για τη θέση του προπονητή της Ενωσης και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία επ' αυτού.

Να πούμε και μία κουβέντα για τη διαιτησία. Οσα συμβαίνουν γύρω μας, συνιστούν καταστάσεις που δημιουργούν συνθήκες για μία νέα παράγκα. Είναι φανερό πως με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο ο Ολυμπιακός την έχει βρει την άκρη του με τον Κλάτενμπεργκ και την υπόλοιπη παρέα της ΚΕΔ. Είναι φανερό επίσης, πως ο ΠΑΟΚ με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο βολεύεται από την κατάσταση και δεν δείχνει διάθεση να σπάσει αβγά.

Το πρόβλημα βρίσκεται στην ΑΕΚ. Δεν μπορώ να ξέρω τι ειπώθηκε μεταξύ του Μελισσανίδη και του Κλάτενμπεργκ στην πρόσφατη συνάντηση που είχαν. Αυτό που μπορώ να πω με βεβαιότητα είναι πως η ΑΕΚ δεν έχει χρόνο και χώρο για να χάνει και άλλες δυνάμεις μέσα από τη διαιτησία. Και ειδικά μάλιστα, όταν η διαιτησία είναι τόσο προκλητική απέναντί της, όπως υπήρξε και η διαιτησία του Ζαχαριάδη στο Ηράκλειο.

Ας πάρουν τα μηνύματά, ας προβληματιστούν και ας μην βαυκαλίζεται κάνεις με την ελπίδα και με την πεποίθηση πως υπάρχει καλή διαιτησία απέναντι στην ΑΕΚ. Εδώ και χρόνια, η ΑΕΚ έχει συγκεκριμένα προβλήματα από τη διαιτησία και όσο δεν αντιμετωπίζει και αυτό το πρόβλημα κατάματα τόσο θα συνεχίζει να ταλαιπωρείται από αυτό.


ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:  "Χουνέρι" Μαρινάκη σε Μελισσανίδη - Άρπαξε παικταρά από ΑΕΚ - Αδιανόητο τι έκανε με λιγότερα λεφτά