Παναθηναϊκός: Προφανώς και είναι σημαντική και καθοριστική η επιλογή του νέου προπονητή στον Παναθηναϊκό.
Όμως δεν είναι το κύριο, ή αν θέλετε δεν είναι το πρώτο σε προτεραιότητα.
Καθώς ανεξαρτήτως προσόντων του νέου προπονητή, το αν θα πετύχει ή όχι, σε μεγάλο βαθμό εξαρτάται από τις συνθήκες και την κατάσταση που θα αντιμετωπίσει ερχόμενος, καθώς και από τι ακριβώς θα κληθεί να κάνει με το που θα αναλάβει τα καθήκοντά του.
Με λίγα λόγια, το θέμα είναι πρώτον, τι θέλει ο Παναθηναϊκός από τον νέο προπονητή, τι θέλει από την ομάδα του γενικώς και δεύτερο ποιος θα επιλέξει και με τι κριτήρια τον νέο προπονητή.
Αυτό άλλωστε ήταν και το μόνιμο λάθος των τελευταίων χρόνων στον Παναθηναϊκό, καθώς πήγαινε σαν... τον κάβουρα.
Ανάποδα δηλαδή.
Πρώτα έκλεινε, με όποιο τρόπο έκλεινε και με όποιον αναλάμβανε αυτό το "κλείσιμο", προπονητή και μετά ερχόταν να σχεδιάσει τι θέλει από την ομάδα ή ακόμα χειρότερα και τον τεχνικό διευθυντή που θα υλοποιούσε αυτόν τον υποτιθέμενο σχεδιασμό.
Μ' αυτό το τρόπο όμως, το μόνο που κατάφερε ήταν να καίει εντελώς τον κάθε σχεδιασμό, αν ποτέ υπήρξε τέτοιος.
Όπως και το επίσης συχνό φαινόμενο, προπονητής και τεχνικός διευθυντής να έρχονται σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα αν όχι σε σύγκρουσή, τουλάχιστον σε σύγχυση σχετικά με το ποιος είναι ο ρόλος του καθενός και κυρίως "να τσακώνονται" τελικά, αποκλειστικά για το ποιος και με ποιο σκεπτικό ή... όφελος, θα έχει το πάνω χέρι στις μεταγραφές.
Ο Παναθηναϊκός λοιπόν και πάλι ξεκινάει... ανάποδα και αυτό δεν είναι η καλύτερη δυνατή ένδειξη για το ότι αυτή τη φορά η επιλογή θα είναι σωστή και θα έχει και αποτέλεσμα.
Για παράδειγμα.
Το ρεπορτάζ λέει, ότι αυτή την στιγμή ο Γιοβάνοβιτς έχει προτεραιότητα στη λίστα προπονητών που έχει ο Παναθηναϊκός.
Πριν λοιπόν αποφασίσουμε, ή πιο σωστά αποφασίσει ο Παναθηναϊκός αν ο Γιοβάνοβιτς είναι ο κατάλληλος, θα έπρεπε ήδη να έχει ξεκαθαρίσει τι θέλει από τον Γιοβάνοβιτς.
Τον θέλει να του στήσει από την αρχή την ομάδα;
Δηλαδή τον θέλει να του πάρει καμιά δεκαριά νέους παίκτες;
Τον θέλει σε ένα ιδιότυπο ρόλο.... ομοσπονδιακού τεχνικού στον πάγκο μιας συλλογικής ομάδας, καθώς άλλοι θα του πάρουν παίκτες, ή άλλοι θα αποφασίσουν ποιοι θα μείνουν και ποιοι θα φύγουν και μετά θα του πουν, έλα αυτοί είναι προχώρα;
Κι αν ναι, ποιος θα αποφασίσει, πρώτον τι είδους ομάδα θέλουμε, τι ποδόσφαιρο θέλουμε να παίζει, ποιους παίκτες θα κρατήσουμε, ποιους θα πάρουμε και ποιους θα διώξουμε και όλα τα σχετικά;
Θα αποφασίσει ο Αλαφούζος;
Θα αποφασίσει κάποιος... υπάλληλός του στην ΠΑΕ;
Θα αποφασίσει ο Γιοβάνοβιτς για παράδειγμα σε ρόλο... εκλέκτορα εθνικής ομάδας;
Και στην τελική, ακόμα και αν πούμε ότι ο Γιοβάνοβιτς και ο κάθε Γιοβάνοβιτς, θα τα πάρει όλα αυτά στην πλάτη του, ποιος από την ΠΑΕ Παναθηναϊκός συζήτησε ή θα συζητήσει όλα αυτά μαζί του πριν αποφασίσει ότι ο συγκεκριμένος κάνει για αυτή την δουλειά;
Ο Αλαφούζος προσωπικά;
Μα ο Αλαφούζος όπως και οι περισσότεροι ιδιοκτήτες στον κόσμο, δεν έχει την τεχνογνωσία για να το κάνει αυτό.
Ο Αλαφούζος όπως και ο κάθε ιδιοκτήτης στον κόσμο, είναι για να συζητάει τα συμβόλαια, τους οικονομικούς όρους και όλα τα σχετικά με τον προπονητή και τον μάνατζέρ του κι αφού πρώτα έχουν συμφωνηθεί όλα σε αγωνιστικό καθαρά επίπεδο.
Δεν τις κάνει αυτές τις συζητήσεις ο Αλαφούζος και τις κάνει κάποιος άλλος από την ΠΑΕ;
Ποιος ή ποιοι είναι αυτοί;
Τεχνικός διευθυντής που υποτίθεται σε μια κανονική ομάδα είναι αυτός που χαράζει την στρατηγική, το τι ομάδα θέλουμε, τι ποδόσφαιρο θέλουμε να παίζει ανάλογα με τους παίκτες που έχουμε ή τις δυνατότητες να πάρουμε άλλους και εκεί να προσαρμόσει τις απαιτήσεις του από τον νέο προπονητή, δεν υπάρχει.
Οπότε;
Οπότε εδώ έρχεται το ακόμα χειρότερο σενάριο για τον Παναθηναϊκό.
Αν δηλαδή, αυτές τι συζητήσεις με τον Γιοβάνοβιτς και τον οποιοδήποτε υποψήφιο νέο προπονητή, τις κάνουν από τον Παναθηναϊκό και τώρα, ΟΙ ΙΔΙΟΙ που έκαναν και τις προηγούμενες, οι ίδιοι δηλαδή που τόσα χρόνια μίλησαν με τον Στραματσιόνι, με τον Ρόκα, με τον Πογιάτος, με τον Μπόλονι, με τον Ντρεοσί και δεν συμμαζεύεται, απλά... καληνύχτα.
Οι συγκεκριμένοι είναι δοκιμασμένοι, είναι εντελώς αποτυχημένοι, είναι και με τη βούλα από άσχετοι έως ανίκανοι.
Αυτό έχουν δείξει τα μέχρι στιγμής πεπραγμένα και οι επιλογές τους.
Καταλήγοντας.
Ο Παναθηναϊκός ήδη έχει ξεκινήσει με λάθος τρόπο την αναζήτησή του για το πως θα φτιάξει τον Παναθηναϊκό της επόμενης σεζόν.
Έπρεπε ήδη να έχει βρει ένα ικανό, έντιμο και με γνώσεις άνθρωπο για να του σχεδιάσει το πλάνο, τι τι ομάδα θέλει, τι ποδόσφαιρο θα παίζει, με ποιους από τους παίκτες που έχει, τι είδους παίκτες του λείπουν με βάση το σχεδιασμό για το τι ομάδα θέλει και μετά απ' όλα αυτά, να αναζητησει ΑΥΤΟΣ και όχι άλλος, το ποιος προπονητής έχει τα στοιχεία που να ταιριάζουν σ΄αυτό το πλάνο και να προχωρήσει σε συζητήσεις και διαπραγματεύσεις μαζί του.
Αυτό για μια ακόμα φορά δεν έγινε.
Αντίθετα για μια ακόμα φορά, οι επιλογές πάνε να γίνουν... στο πόδι κα στο μιλητό και με την... ευχή ή την... ελπίδα, αυτή τη φορά να μας κάτσει και βλέπουμε.
Όμως έτσι δουλειά δεν γίνεται.
Κι αν ακόμα κι αν σου πέσει το λαχείο και ο προπονητής σου βγει... Γκουαρντιόλα, όσο δεν έχεις πειράξει, δεν έχεις γκρεμίσει ή δεν έχεις έστω αλλάξει, όλο αυτό το πράγμα που έχεις τόσα χρόνια, γύρω, μέσα και από πάνω από την ομάδα και τους ανθρώπους του ποδοσφαιρικού τμήματος, είναι θέμα χρόνου και ο... Γκουαρδιόλα να βγει μούφα.
Κανά δίμηνο, καμια΄βδομάδα, άντε κανά τρίμηνο το πολύ... αναλαμπής που με την κατάλληλη "επικοινωνία" θα το παρουσιάσεις σαν επιτυχημένο και με μέλλον πρότζεκτ, μπορεί και να πετύχεις, αλλά θα είναι το... ανώτερο που θα μπορείς να πετύχεις.
Τελικά η κατάληξη θα είναι ίδια και του χρόνου τέτοιο εποχή, πάλο για τα ίδια θα κουβεντιάζουμε.