Δυστυχώς για πολλοστή συνεχόμενη σεζόν, το πρόβλημα του καλοκαιριού για τον Παναθηναϊκό, δεν είναι κατά κύριο λόγο ούτε η ομάδα, ούτε η αντικειμενική κατάσταση και δυνατότητές της, ούτε η δουλειά στην προετοιμασία, ούτε οι εμφανίσεις της στα φιλικά, ούτε καν αυτές καθ΄αυτές οι μεταγραφικές κινήσεις.

Το πρόβλημα είναι ένα, μοναδικό, διαχρονικό και συνεχώς επαναλαμβανόμενο με τους... "δολοφόνους" να επιστρέφουν πάντα και με τον ίδιο τρόπο στον τόπο του "εγκλήματος".

Με λίγα λόγια, το πρόβλημα δεν είναι όλα αυτά, αλλά το τι λέμε για όλα αυτά και πως τα παρουσιάζουμε.

Δυστυχώς παρά τα συνεχόμενα παθήματα των τελευταίων χρόνων, κανείς δεν έχει πάρει τα αντίστοιχα μαθήματα.

Έτσι για μια ακόμα φορά αυτό που παρουσιάζεται για το τι γίνεται στην ομάδα, ποιά η κατάστασή της και ποιες οι προοπτικές της, είναι απλά μια... εικονική πραγματικότητα.

Μια εικονική πραγματικότητα, που ποντάρει ότι θα... περάσει στον κόσμο, επειδή και μόνο αυτοί που την παρουσιάζουν συμφωνούν ότι έτσι είναι και έχουν και την ψευδαίσθηση πως επειδή είναι "κάμποσοι" και λένε τα ίδια, δεν θα ακουστεί και άλλη άποψη ή κι αν ακουστεί θα την βγάλουν όλοι μαζί "ψέμα" και θα ξεμπερδέψουν.

Το δυστύχημα όμως στην όλη ιστορία, είναι ότι έχει γίνει τόσο προβλέψιμο το σκηνικό μετά από τόσα χρόνια, που δυστυχώς όλα όσα διαβάζετε και ακούτε ότι γίνονται στην προετοιμασία, σας τα έχουμε πει ήδη εδώ και ένα μήνα σχεδόν ότι θα τα διαβάσετε και θα τα ακούτε.

Να το κάνουμε λίγο πιο λιανά το πράγμα;

Εδώ και δύο μήνες διαβάζουμε και ακούμε ότι ο Γιοβάνοβιτς έχει μελετήσει εξονυχιστικά το ρόστερ, έχει καταλήξει ότι από το υπάρχον ρόστερ δεν θέλει περίπου 8 με 10 ποδοσφαιριστές, έχει ζητήσει την αποχώρησή τους και ταυτόχρονα θέλει να γίνουν περίπου 7 με οχτώ προσθήκες ενδεκαδάτων ποδοσφαιριστών.

Μετά από τόσο καιρό και μόλις 25 μέρες πριν την έναρξη των επίσημων υποχρεώσεων του Παναθηναϊκού, από τις 7-8 μεταγραφές έχουν γίνει μόνο δύο ο Κώτσιρας και ο Πέρεθ ενώ απ' αυτούς που είναι για αποχώρηση δεν έχει φύγει ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ και ανάμεσά τους ούτε καν κι αυτός ο... Μπεκ που άγνωστο που βρίσκεται, τι κάνει και όλα τα συναφή με το μόνο σίγουρο να ισχύει γι' αυτόν είναι ότι πληρώνεται κανονικά το συμβόλαιό του.

Το χειρότερο;

Όπως ακριβώς είχαμε προβλέψει, σιγά-σιγά και όσο βλέπουμε ότι πολύ δύσκολα θα καταφέρει ο Παναθηναϊκός να απαλλαχθεί από τα συμβόλαια και τους παίκτες που δεν θέλει, θα αρχίσουμε να διαβάζουμε και να μαθαίνουμε ότι οι περισσότεροι απ' αυτούς ξαφνικά... αναγεννήθηκαν, κερδίζουν τον Γιοβάνοβιτς, αξίζουν μια δεύτερη ευκαιρία και τα λοιπά, ενώ κάποιοι θα παρουσιαστούν τόσο... αλλιώτικοι που θα μπορούν να θεωρηθούν ως... νέες μεταγραφές.

Έτσι το ότι εδώ και κάμποσες μέρες, διαβάζουμε και μαθαίνουμε από την προετοιμασία για τον... πολύτιμο Αίτόρ, για τη... νέα μεταγραφή που ακούει στο όνομα Ιωαννίδης, για τα... εκπληκτικά γκολ του Ενμπαγκοτό, για τον... Σανκαρέ που πετάει στις προπονήσεις, για τον... Σαβιέ που δίνει ποιότητα στα άκρα και μια σειρά άλλα, μόνο έκπληξη δεν αποτελούν.

Κανονικά και με νόμο είναι... εντός προγράμματος και φυσικά εντελώς μα εντελώς προβλέψιμα.

Το τραγικό στην ιστορία είναι, πως στην πρεμούρα μας να... πείσουμε ότι όλα πάνε καλά, πως... αν θέλαμε θα τους διώχναμε όλους αυτούς αλλά οι... άτιμοι παρουσιάζουν τόσο καλό πρόσωπο που μας... πείθουν ότι αξίζει να τους κρατήσουμε, φτάνουμε σε γελοιότητες και ποδοσφαιρικές σαχλαμάρες που δεν θα λεγόντουσαν ούτε για προετοιμασία ομάδας... νηπιαγωγείου και όχι για προετοιμασία επαγγελματικής ομάδας.

Άσε που με βάση όσα μαθαίνουμε ότι προσπαθεί ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ να μάθει στους παίκτες του ο Γιοβάνοβιτς καθώς πέρυσι δεν ήξεραν ή δεν εφάρμοζαν ΤΙΠΟΤΑ απ όσα τους λέει τώρα, θα πρέπει ο Παναθηναϊκός στην σεζόν που πέρασε να έχει υποβιβαστεί στην Β' Εθνική και να μην το πήρε κανείς μας πρέφα.

Γιατί πως αλλιώς να μιλήσεις για μια ομάδα, στην οποία οι παίκτες τους σύμφωνα με όσα διαβάζουμε και μαθαίνουμε, δεν ήξεραν να... έχουν κοντά τις γραμμές, να... ανακτούν την μπάλα όταν την χάνουν, να... τρέχουν μέσα στο γήπεδο, να... κάνουν σωστές και σίγουρες πάσες, να... παίζουν ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας, να... αποκτήσουν επαγγελματική νοοτροπία και πειθαρχία, να... τα δίνουν όλα, να... κινούνται και χωρίς την μπάλα, να... καλύπτουν ο ένας τον άλλο, να... παίζουν από τα άκρα, να... κάνουν κάθετες μπαλιές και μια σειρά άλλα ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΗ;

Βέβαια το ερώτημα για όλους αυτούς που τα λένε τώρα όλα αυτά είναι ένα και απλό.

Καλά αφού όπως μας λέτε ΟΛΑ ΑΥΤΑ οι παίκτες που έχει ο Παναθηναϊκός ΔΕΝ ΤΑ ΕΚΑΝΑΝ πέρυσι, δηλαδή με λίγα λόγια... δεν είχαν κοντά τις γραμμές, δεν ανακτούσαν την μπάλα μόλις την έχαναν. δεν έτρεχαν μέσα στο γήπεδο, δεν έκαναν σωστές και σίγουρες πάσες, δεν έπαιζαν ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας, δεν είχαν επαγγελματική νοοτροπία, δεν είχαν πειθαρχία, δεν τα έδιναν όλα μέσα στο γήπεδο, δεν κάλυπταν ο ένας τον άλλον, δεν έπαιζαν από τα άκρα, δεν έκαναν κάθετες πάσες, δεν κινιόντουσαν χωρίς την μπάλα, τότε τι στο διάολο έκαναν κάθε αγωνιστική, γιατί δεν τα λέγατε και πέρυσι ότι συμβαίνουν;

Και στην τελική, πως γίνεται να συνέβαιναν όλα αυτά και την ίδια ώρα να διαβάζαμε για... σφραγίδα Μπόλονι, για.,.. ατσαλένια αμυντική τακτική, για... κάστρο της Λεωφόρου και όλα τα σχετικά;

Το σίγουρο πάντως απ' όλα αυτά είναι ένα.

Πως κάποιοι δούλευαν τον κόσμο τότε, ή κάποιοι τον δουλεύουν τώρα.

Ή πιο σωστά και τότε δούλευαν τον κόσμο και τώρα συνεχίζουν να τον δουλεύουν σαν να μην τρέχει τίποτα και σαν να έχουν την σιγουριά ότι απευθύνονται σε ηλίθιους.

Τώρα αν σ' αυτά προσθέσουμε και κάποια άλλα που αγγίζουν τα όρια της γραφικότητας και ξευτιλίζουν και τον Παναθηναϊκό σαν ομάδα και τους παίκτες του και αυτούς που τα λένε, η εικόνα ολοκληρώνεται από κάθε άποψη.

Καθώς αν δεν το πήρατε πρέφα, κάποια στιγμή στην προετοιμασία ο Γιοβάνοβιτς προσπαθούσε, λέει, να... μάθει σε επαγγελματίες παίκτες 20,21, 24, 26, 28, 30 και 32 ετών το..., όβερλαπ που συνήθως το κάνουν οι Ακαδημίες ποδοσφαίρου σε παιδιά ηλικίας 7-8 χρονών στα... τζούνιορ και μάλιστα ήταν και... θυμωμένος γιατί οι περισσότεροι δεν ήξεραν να το κάνουν.

Και όλο αυτό διανθισμένο με ατάκες απείρου κάλλους, όπως "ο Γιοβάνοβιτς διέκοψε οργισμένος την άσκηση για να τους πει ότι στο όβερλαπ ο παίκτης πρέπει να.. περνάει απ' έξω από τον αντίπαλό του αμυντικό" (αλήθεια με την ευκαιρία δεν μας είπαν, ποιο... θηρίο πήγε να κάνει όβερλαπ επιχειρώντας να περάσει... από μέσα) ή το πλέον τραγικό, ότι "ο Γιοβάνοβιτς τους έκανε συνέχεια την παρατήρηση ότι αν ο επιθετικός περιμένει πίσω από τους αμυντικούς θα... είναι οφ-σάϊντ".

Εκεί σηκώνεις απλά τα χέρια και λες... έρμε Παναθηναϊκέ πόσο ακόμα θα σε ξευτιλίζουνε όλοι αυτοί;

Καθώς το επόμενο που περιμένουμε ακόμα να δούμε, είναι να μας λένε ότι ο Γιοβάνοβιτς έδωσε αυστηρές εντολές στους παίκτες του να μην... πιάνουν την μπάλα με το χέρι γιατί είναι... φάουλ".

Η ουσία λοιπόν σε όλα αυτά είναι μία.

Πως όταν επιχειρείς να ξεγελάσεις και να βγάλεις μ..κα ένα ολόκληρο κόσμο σε μια προσπάθεια να συγκαλύψεις την πραγματικότητα και να μην αναφερθείς σε αυτά που ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΑΜΕΣΑ στην ομάδα, όταν δεν λες κουβέντα για την πλήρη αποτυχία του ανθρώπου που χειρίζεται τις αποχωρήσεις και τις μεταγραφές και κυρίως όταν λειτουργείς με την σιγουριά ότι η ομερτά σιωπής μεταξύ μας, θα τα κάνει όλα να φαίνονται καλά και άγια, τότε είναι θέμα χρόνου να αναγκάζεσαι καθημερινά να αυτογελοιοποιείσαι και το κυριότερο, να παρουσιάζεις για τον Παναθηναϊκό μια εικόνα... παιδικής ομάδας που τώρα μαθαίνει τα στοιχειώδη., ξευτιλίζοντας ακόμα και τα ελάχιστα ψήγματα αξιοπιστίας που μπορεί να έχει αυτή η ομάδα.

Το χειρότερο απ' όλα;

Αδικείς και προσβάλλεις ουσιαστικά και επαγγελματικά και σαν προσωπικότητα τον ίδιο τον προπονητή και την όποια πραγματικά ηρωϊκή μέσα σ'΄αυτές τις συνθήκες προσπάθεια κάνει, για να βγάλει το καλύτερο δυνατό απ' αυτή την ομάδα και απ' αυτούς τους παίκτες.

Και συνήθως αυτή η... τακτική, καταλήγει σε ένα πράγμα.

Αν τελικά στραβώσει η δουλειά, όλο τα βάρος θα πέσει στον προπονητή που θα θεωρηθεί και αποκλειστικός υπεύθυνος κιόλας και θα φάει όλη τη λέζα

Με λίγα λόγια... στο ίδιο έργο θεατές.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: "Τέλειωσε" από τον Παναθηναϊκό, υπογράφει στον Ολυμπιακό - Γιατί τον... καθάρισε ο Αλαφούζος!

Ποδόσφαιρο Παναθηναϊκός Superleague