Η ΑΕΚ που γύρισε χρόνια πίσω και ο δύσκολος δρόμος - Εμπιστοσύνη σε Αλμέιδα

Ξανά σε δύσκολο δρόμο μπήκε η ΑΕΚ. Μία πολύ βαριά σκιά βαραίνει πλέον την ομάδα μετά τον αποκλεισμό σοκ από τη Νόα, όπως αυτή ήρθε. Η νύχτα της Πέμπτης ήταν η πιο δύσκολη για τον οργανισμό της ΑΕΚ ακόμα και μετά τον επίσης σοκαριστικό αποκλεισμό πριν μερικά χρόνια από τη Βελέζ. Εκείνη η ΑΕΚ με την τωρινή δεν έχει καμία σχέση. Το υλικό της, ο προπονητής της και φυσικά το γήπεδό της είναι σε πολύ καλύτερο επίπεδο απ’ ότι ήταν τότε.

Μη λέμε πολλά και κουραζόμαστε κι άλλο. Ήδη υπάρχει μεγάλη κούραση και τεράστια απογοήτευση. Ο αποκλεισμός αυτός για την ΑΕΚ είναι μία μαύρη κηλίδα στην ιστορία της. Ένα σοκαριστικό πισωγύρισμα σε όλους τους τομείς.

Διαβάστε επίσης...

Αρρωστη ΑΕΚ-εμμονές Αλμέιδα, "έγκλημα" Μελισσανίδη- Παίκτες με τάσεις φυγής

«Κροτίδα» Κετσετζόγλου: «Αν ήταν ο Μελισσανίδης, δεν θα άλλαζε ο Αλμέιδα»

Να μιλήσουμε για το παιχνίδι; Δεν ξέρω αν αρκεί. Δεν ξέρω αν έχει ουσία βασικά. Γιατί μπορεί πράγματι οι παίκτες να τα έδωσαν όλα, όμως αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα: Τα έδωσαν όλα και απέτυχαν! Απέτυχαν να βάλουν δυο έστω γκολ σε αυτή την ομάδα, όπως ήταν η Νόα, η οποία απλά είχε μία αγωνιστική ταυτότητα.

Το σοκαριστικό ήταν ότι η ΑΕΚ αγωνιστικά και πνευματικά γύρισε τρία χρόνια πίσω! Ναι μεν είχε φάσεις. Ναι μεν είχε τις στιγμές της. Ναι, θα μπορούσε να βρει γκολ περισσότερα απ’ όσα έβαλε. Αλλά δεν το έκανε! Είτε από ατυχία, είτε από ανικανότητα, δεν βρήκε τα γκολ που χρειαζόταν και αποκλείστηκε από μία μικρομεσαία ομάδα. Η γενική εικόνα της ΑΕΚ όμως ήταν απογοητευτική. Οι παίκτες ήταν απογοητευτικοί, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Όταν επί ημερών Αλμέιδα έχουμε δει μία ομάδα μόλις ένα χρόνο πίσω να κερδίζει μέσα στην Κροατία την Ντιναμό Ζάγκρεμπ, να έχει τα ψυχικά αποθέματα και εν τέλει να βρίσκει δύο γκολ μέσα στις καθυστερήσεις στη ρεβάνς με τους Κροάτες και να παίρνει μία τεράστια πρόκριση. Όταν κερδίζει αγγλική ομάδα. Όταν τέλος πάντων έβλεπες μία ομάδα να παίζει κατά διαστήματα καλό ποδόσφαιρο και να μην μπορεί τώρα να αποκλείσει τη Νόα και να δυσκολεύεται με την Ίντερ Εσκάλδες, τότε είναι σαφές ότι κάτι συμβαίνει…

Για το ότι δεν αποκτήθηκε δεύτερος φορ ήδη. Το ότι ρίσκαρε η ΑΕΚ που δεν έχει πάρει ακόμα αριστερό μπακ, αμυντικό χαφ και τερματοφύλακα, μετά τον τραυματισμό του Μπρινιόλι, τα έχουμε ξαναπεί. Όμως κακά τα ψέματα και με «κρύο» μυαλό δεν γίνεται σχεδόν οι ίδιοι παίκτες που θαυμάζαμε σε κάποια ματς πέρυσι και ακόμα περισσότερο πρόπερσι, να μην μπορούν να αποκλείσουν τη Νόα! Το… 50% της απόδοσης που είχε πιάσει η ΑΕΚ πέρυσι και το… 20% που είχε πιάσει η ΑΕΚ πρόπερσι να έπιανε η ομάδα θα είχε προκριθεί από την… Αρμενία! Είναι χαοτική η διαφορά! Η ευθύνη βαραίνει προπονητή και παίκτες. Παίκτες και προπονητή.

Είναι πολύ δύσκολο φεγγάρι για την ΑΕΚ. Πάρα πολύ δύσκολο. Δεν είναι εύκολη η αμέσως επόμενη ημέρα και αυτή πρέπει να κοιτάξει η ομάδα. Στην ήττα - τη βαριά και αλλοπρόσαλλη ήττα - δεν είναι δύσκολο να σε πάρει η μπάλα από κάτω και να καταστρέψεις μία χρονιά με το «καλημέρα» σας. Και συγγνώμη, αλλά πραγματικά στην ΑΕΚ το να μένουμε τόσο πολύ σε δύσκολες στιγμές και να μην μπορούμε να εξελιχθούμε στις καλές, είναι ένα γεγονός που βιώνουμε όλοι δεκαετίες τώρα.

Δεν κρύβω ό,τι υπάρχει αγωνία για την επόμενη ημέρα ακριβώς επειδή έχουμε ξαναζήσει ανάλογες στιγμές. Γι’ αυτό και λέω να το πάω λίγο διαφορετικά: Να συνεχίσω να πιστεύω στον μοναδικό προπονητή που έφερε νταμπλ στην ΑΕΚ μετά από δεκαετίες και διεκδίκησε δυο σερί πρωταθλήματα (παίρνοντας το ένα) επίσης μετά από καμιά 20αριά χρόνια πίσω! Εχει κάνει κι αυτός λάθη. Δεδομένο. Σαν να το έχει χάσει στο κομμάτι με το πώς να παίρνει από τους παίκτες του το 100%. Όμως προτιμώ, τη δεδομένη χρονική στιγμή, να πιστέψω και να στηρίξω έναν άνθρωπο που έχει αποδείξει ότι μπορεί, από το να ξαναμηδενίσει το κοντέρ και να πάμε ξανά από την αρχή. Μέσα στην ομάδα παίκτες και προπονητής πρέπει ήρεμα να βρουν τι δεν έχει πάει καλά, να φύγουν όσοι είναι να φύγουν (γιατί πιστεύω ότι θα υπάρξουν αποχωρήσεις μέχρι το τέλος Αυγούστου και θα μου κάνει εντύπωση αν συμβεί το αντίθετο), να έρθουν (τουλάχιστον) φορ και αριστερό μπακ (που είναι βασικότατες ανάγκες) και αν αποχωρήσουν παίκτες από άλλες θέσεις τότε να αντικατασταθούν.

Εξακολουθώ να πιστεύω ότι το μεγάλο αγωνιστικό πρόβλημα της ΑΕΚ είναι από τη μέση και μπροστά κι αυτό στην πορεία μεταφέρεται και στην άμυνα. Στα περισσότερα παιχνίδια επί Αλμέιδα η ΑΕΚ έπαιζε επιθετική άμυνα και έκλεβε γρήγορα μπάλες πριν φτάσει ο αντίπαλος στην άμυνά της. Η ομάδα βγάζει μία κούραση από πέρυσι (κυρίως) στα πλέι οφ που συνεχίζεται και τώρα. Δεν πιέζει μπροστά, δεν κλέβει μπάλες ψηλά, δεν παίζει την επιθετική άμυνα που έπαιζε και έτσι γεννιούνται αμυντικές αδυναμίες με τις γραμμές να είναι σε απόσταση η μία από την άλλη. Έτσι και ατομικά γίνονται περισσότερα λάθη. Το πιο βασικό απ’ όλα είναι ότι η ΑΕΚ έχει πάψει να είναι ομάδα! Σαν να μην έχει αγωνιστική ταυτότητα. Βασικά, δεν μπορεί να αποδώσει την αγωνιστική ταυτότητα του που ξέρουμε ότι θέλει να έχει η ΑΕΚ του Αλμέιδα, την οποία είχαμε δει στο 100% την πρώτη του χρονιά και σε σημαντικό βαθμό την περσινή.

Το πιο εύκολο είναι τώρα να αλλάξεις προπονητή! Το πιο δύσκολο είναι να διορθώσεις τις ανορθογραφίες στο ρόστερ σου: Να πάρεις δηλαδή βασικό αριστερό μπακ, να αναβαθμίσεις στόπερ και αμυντικά χαφ, να πάρεις κι άλλο επιθετικό και αυτός ο προπονητής που το έχει κάνει στο πρόσφατο παρελθόν να κάνει ξανά μία φρέσκια ομάδα, η οποία θα «πνίγει» ψηλά τον αντίπαλο. Αυτό είναι το δύσκολο. Ο δύσκολος δρόμος όμως σχεδόν πάντα είναι και ο πιο σωστός. Αλλά θέλει υπομονή και γερό στομάχι.

Για την ΑΕΚ πάση θυσία πρέπει να φύγει ο Αύγουστος όσο πιο λιγότερο αναίμακτα γίνεται. Να ηρεμήσει, κερδίζοντας τα τρία ματς πρωταθλήματος που έχει και από Σεπτέμβρη παίκτες και προπονητής, αφού γίνουν οι απαραίτητες προσθαφαιρέσεις στο ρόστερ, να αρχίσουν να παράγουν ξανά έργο στο χορτάρι. Αν όλη αυτή την αγωνιστική εικόνα η ΑΕΚ συνεχίζει να τη βγάζει και στο ελληνικό πρωτάθλημα από το Σεπτέμβρη και μετά, τότε θα γραφτούν αλλιώς κάποια πράγματα. Τώρα όμως, αυτά πιστεύω.

Μπορεί να διαβάζονται… κινέζικα όλα αυτά τη δεδομένη χρονική στιγμή, σε κάποιους. Μπορεί οι περισσότεροι τώρα να… διψούν για αίμα. Επειδή όμως η ιστορία έχει αποδείξει ότι το… αίμα δε σε ξεδιψά, το σενάριο ίσως γραφτεί ξανά πιο όμορφα, αν στηρίξουμε αυτό το γκρουπ τώρα στα πολύ δύσκολα που ήρθαν! Ίσως... Απλά να φύγει ο Αύγουστος με όχι άλλες απώλειες. Και μετά βλέπουμε…