Ένα ναυάγιο και μία διαπίστωση: "Αναπολώντας Μεϊτέ, περιμένοντας Μπράντον"

Νομίζω πως ακόμη και ο πιο απαισιόδοξος φίλος του ΠΑΟΚ δεν θα περίμενε τόσο κακή εμφάνιση από την ομάδα του. Υπάρχουν κακές βραδιές αλλά δεν ζήσαμε μια τέτοια σε αυτό το ματς. Ηταν ένα ναυάγιο που ξεκάθαρα αναδεικνύει αδυναμίες, ελλείψεις και κενά στην ομάδα. Είναι λοιπόν τεράστιο θέμα να σκέφτεσαι για ένα ακόμη ματς πόσο πολύ λείπει από την ομάδα ο Μπράντον Τόμας. Και να το σκέφτεσαι αυτό όταν έχεις αποκτήσει τον Τσάλοφ και τον Τισουντάλι… Ο Ισπανός που είχε τραυματιστεί στο παιχνίδι με την Σάμροκ Ρόβερς ξεκάθαρα αποδεικνύεται πιο επιδραστικός και απλά πρέπει να περιμένουμε πότε ο Τσάλοφ και πότε ο Τισουντάλι θα αρχίσουν να κάνουν έστω και τα στοιχειώδη.

Είναι επίσης ξεκάθαρο το τεράστιο λάθος που έκανε ο ΠΑΟΚ και αποφάσισε να μην κρατήσει τον Μεϊτέ. Μέχρι την τελευταία στιγμή υπήρχε η διαπραγμάτευση ο ΠΑΟΚ αποφάσισε να του γυρίσει την πλάτη για να πάρει τον Μπακαγιόκο που στην παρούσα φάση δεν μπορεί ούτε να δέσει τα κορδόνια του Γάλλου. Μπορεί ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ο Μπακαγιόκο να δικαιώσει όσους τον επέλεξαν, αλλά αυτή τη στιγμή είναι αόρατος. Και έχω απαιτήσεις από αυτόν τον παίκτη γιατί  όταν μπαίνει μετά το 65’ απέναντι σε μια ομάδα που έπαιζε με δέκα παίκτες και κάνει λάθος πάσα στο ένα  μέτρο, ναι έχω το δικαίωμα να εκνευριστώ.

Το να σημειώσω πως το κενό του Κουλιεράκη είναι δυσαναπλήρωτο δεν αποτελεί είδηση. Απλά απογοητεύομαι από τον Μιχαηλίδη που θα μπορούσε να αρπάξει την ευκαιρία και δεν το έκανε. Και εδώ φυσικά θα πρέπει να σταθώ στα λάθη στον μεταγραφικό σχεδιασμό. Ηταν βέβαιο πως θα πουληθεί ο Κουλιεράκης, έμενε απλά μήπως και ο ΠΑΟΚ καταφέρει να πάει στο CHL, δεν πήγε, πουλήθηκε και ο ΠΑΟΚ βρήκε τον Κόλεϊ που όμως έχει μυικό τραυματισμό και δεν μπόρεσε να βοηθήσει στα δυο τελευταία ματς.

Στα αλήθεια δεν μπορώ να βρω διακριθέντα και επίσης δεν μπορώ να καταλάβω τι έπαιξε ο ΠΑΟΚ και ειδικά μετά την αποβολή του παίκτη της Στεάουα. Κουρασμένα τα μπακ του, αλλού για αλλού ο Τάισον και ο Κωνσταντέλιας που έμειναν μέχρι το τέλος του αγώνα γιατί είναι παίκτες που έστω και με μια κίνηση μπορεί να ξεκλειδώσουν ένα ματς αλλά δεν το έκαναν. Και δεν το έκαναν για έναν ακόμη αγώνα.

Σϊγουρα είναι πολύ νωρίς, σίγουρα αν κοιτάξει κανείς τη βαθμολογία στο Πρωτάθλημα, ο ΠΑΟΚ είναι έναν βαθμό πίσω από την κορυφή και δεν έχει εκτροχιαστεί από αυτόν τον στόχο αλλά στην Ευρώπη έχει ήδη πίεση αλλά τουλάχιστον το ματς με την Βικτόρια αργεί και θα έρθει μετά τη διακοπή του Πρωταθλήματος.

Σε κακή μέρα και ο Λουτσέσκου και δεν θέλω να το προσπεράσω. Όταν η ομάδα σου χάνει με 1-0 στο ημίχρονο, όταν ο αντίπαλος μένει με δέκα παίκτες, κάνεις πιο γρήγορα αλλαγές και κυρίως στηρίζεσαι σε παίκτες που βγάζουν φρεσκάδα και δεν αναφέρομαι μόνο στον Ζίβκοβιτς αλλά αν θέλετε και στον Σορετίρε. Αλλά πώς να κακίσω τον Λουτσέσκου για την είσοδο του Τισουντάλι όταν και αυτός όπως και ο Τσάλοφ ήταν αόρατοι;

Να λοιπόν που εδώ  φτάσαμε και λέμε πω την Κυριακή ο ΠΑΟΚ πάει με την πλάτη στον τοίχο στη Λειβαδιά. Απλά θέλει να πάρει τρεις βαθμούς και να πάει στη διακοπή για να ανασυνταχθεί. Αλλά μέσα σε είκοσι μέρες ο Μπακαγιόκο να γίνει αντι-Μεϊτέ; Ο Τσάλοφ και ο Τισουντάλι να αρχίσουν να παίρνουν μπρος; Συχγωρέστε με αλλά αυτή η διακοπή στα μάτια μου είναι χρήσιμη για έναν κυρίως λόγο: να επιστρέψει ο Μπράντον…