Η τέχνη του μηδέν, το «δεν γίνεται» με Ολιβέιρα και οι τελικές του Τσίκι

Υπό κανονικές συνθήκες το ματς του Ολυμπιακού με την Καλλιθέα στη Λεωφόρο για το Κύπελλο Ελλάδας θα ήταν πολύ χαμηλά ιεραρχικά στον πίνακα αξιολόγησης της σπουδαιότητας αγώνων των Πειραιωτών. Με δεδομένο ωστόσο τι έχει και τι δεν έχει κάνει ως τώρα στις εγχώριες διοργανώσεις της η ομάδα του Χοσέ Λουΐς Μεντιλίμπαρ, το πρώτο αντάμωμα με την ομάδα του Ντονάτι (και του Βαλμπουενά...) απέκτησε μεγαλύτερη βαρύτητα. Και εξελίχθηκε σαν ένα αισιόδοξο μήνυμα για τη συνέχεια από διάφορους... πομπούς. Να τα πάρουμε τη σειρά; Ας τα πάρουμε.

Όντας ξανά πολύ αλλαγμένος ο Ολυμπιακός και αντιμετωπίζοντας μια ομάδα Super League η ο οποία μάλιστα έχει αποσπάσει θετικά σχόλια με την έως τώρα εικόνα της, μόνο θετικό μπορεί να είναι ότι οι ερυθρόλευκοι ουσιαστικά δεν απειλήθηκαν. Όταν μια ομάδα αλλάζει πολύ την 11άδα της εύλογα εμφανίζει προβλήματα συνοχής και χημείας. Μόνο τυχαίο εξάλλου δεν είναι ότι αυτό ακριβώς ήταν και το πρώτο που δήλωσε μετά το ματς ο Χοσέ Λουΐς Μεντιλίμπαρ. Δεν έκανε καν φάση η Καλλιθέα, σε δύο... υποψίες ευκαιρίας επενέβη ο Πασχαλάκης και τέλειωσε το θέμα. Θέλει λοιπόν και... τέχνη να μην κινδυνέψεις από τον αντίπαλο και ο Ολυμπιακός συγκεντρωμένος δείχνει ότι την κατέχει αυτή την τέχνη.

Πολύ ελπιδοφόρα ήταν και η εικόνα του Ολιβέιρα. Η αμέσως προηγούμενη συμμετοχή του ήταν το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ όπου ήταν βασικός αλλά και συνάμα απογοητευτικός παίζοντας σε θέση 10αριού. Με την Καλλιθέα ο Πορτογάλος, παίζοντας δίπλα στον Ντάνι Γκαρθία και τον Τσικίνιο μπροστά τους λειτούργησε πολύ καλύτερα. Δεν... θάμπωσε αλλά ήταν ένας πιο ζωντανός και ουσιαστικός παίκτης.
Από τα πόδια του πέρασε το μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού του Ολυμπιακού. Επιτέλους, θα έλεγε κανείς, φάνηκε να συνέρχεται ο Ολιβέιρα αφού δεν μπορούσες παρά να αναρωτηθείς «δεν γίνεται» να είναι έτσι τώρα αυτός ο παίκτης που είχαμε δει (και θαυμάσει) σε ΠΑΟΚ και Πόρτο. Αν «πρέπει» να παρατηρήσει κάποιος ένα αρνητικό στοιχείο αυτό είναι ότι ο Ολυμπιακός δεν κατάφερε να εκμεταλλευτεί όσο μπορούσε τα εκτελεσμένα από τον Πορτογάλο κόρνερ.

Πολύ θετικός, στο α' ημίχρονο γιατί μετά φάνηκε να «βγάζει» κόπωση, ήταν και ο Ντάνι Γκαρθία δίπλα στον Ολιβέιρα. Έπαιζε τη μπάλα, συνήθως, με τη μία. Έπαιζε απλά. Προσπαθούσε να προωθήσει τη μπάλα μπροστά. Κινούνταν αρκετά δίχως τη μπάλα ώστε να βρεθεί σε ελεύθερος σε κενό χώρο και να ζητήσει μπάλα από συμπαίκτη. Έκανε και ουκ ολίγες ανακτήσεις μπάλας και κλέψιμο. Ήταν εκείνος που έβγαλε με τη μία έξοχη κάθετη στον Τσικίνιο στο 43' με τον Πορτογάλο να κάνει σουτ λίγο άουτ σε μία από τις καλύτερες στιγμές του Ολυμπιακού στο ματς. Ήταν επίσης εκείνος που στο 46' έκανε ωραίο 1-2 με τον Ολιβέιρα εκτός περιοχής για να σουτάρει με δύναμη ο Πορτογάλος και να αποκρούσει σε κόρνερ ο τερματοφύλακας της Καλλιθέας.

Ξεχωριστή αναφορά πρέπει να γίνει και στον Μπιανκόν ο οποίος εδώ και καιρό ξέρουμε ότι διαθέτει μία από τις πιο καλές μακρινές μπαλιές στο υπάρχον ρόστερ του Ολυμπιακού. Το κακό με τον Γάλλο αμυντικό είναι ότι συχνά παρασύρεται στα ματς, υπερεκτιμά αν θέλετε τις δυνάμεις του, και υποπίπτει σε λάθη προσπαθώντας να εντυπωσιάσει. Π.χ. συχνά «δίνει» φάουλ στον αντίπαλο κοντά στην περιοχή του Ολυμπιακού βγαίνοντας με... φόρα να μαρκάρει αντίπαλο. Στο ματς κυπέλλου με την Καλλιθέα από τρομερή κάθετη του Μπιανκόν στον Ελ Καμπί και... στρώσιμο του Μαροκινού στον Βέλντε ήρθε το 1-0 στο 71'. Νωρίτερα (69') ο Γάλλος αμυντικός είχε βγάλει άλλη έξοχη κάθετη στον Τσικίνιο που «σημάδεψε» τη ρίζα του αριστερού δοκαριού, ήταν το ένα από τα δύο που είχε ο Πορτογάλος χαφ, το πρώτο στο α' ημίχρονο (36') προήλθε από σέντρα του Βέλντε.

Κι αφού φτάσαμε και στον Τσικίνιο, ότι είναι εξαιρετικός παίκτης το ξέρουμε, δεν το μάθαμε στο ματς με την Καλλιθέα. Το κακό με τον «Τσίκι» είναι ότι έχει μεγάλη δυστοκία στις τελικές. Ευκαιρίες σημαντικές του παρουσιάστηκαν με την Καλλιθέα αλλά δε σκόραρε. Ο Τσικίνιο «εμπλέκεται» και στα ματς του πρωταθλήματος αλλά και της Ευρώπης σε πολλές τελικές αλλά δεν σκοράρει. Μόνο ένα γκολ έχει ως τώρα, αυτό με τον Λεβαδειακό στο Γ.Καραϊσκάκης στο 2-2.
Και μιλάμε για παίκτη που συνήθως παίζει πίσω από τον φορ ενώ είναι 3ος σε αριθμό τελικών από πλευράς Ολυμπιακού στο πρωτάθλημα... Μάλιστα ο Τσικίνιο δέχθηκε και παρατηρήσεις από τον Μεντιλίμπαρ στο ματς με την Καλλιθέα γιατί το... παράκανε με τα τακουνάκια-πάσες ενώ μπορούσε να παίξει πιο απλά και πιο σίγουρα.

ΥΓ: Έκανε και το ντεμπούτο του με τη μεγάλη ομάδα, μπήκε αλλαγή για περίπου 20 λεπτά, και ο Παπακανέλλος. Το μόνο που θα ήθελα να πω για την περίπτωση αυτή είναι το εξής: όσο λιγότερο μιλάμε για 'κείνον τόσο καλύτερα και για 'κείνον και για την ομάδα. Δεν είχε παίξει ως τώρα γιατί ο Μεντιλίμπαρ περίμενε περισσότερα στις προπονήσεις. Και εκείνος ξέρει σίγουρα καλύτερα αφού έχει και εικόνα καθημερινά από κάθε παίκτη, έτσι δεν είναι; Το πολύ ταλέντο του Παπακανέλλου ουδείς μπορεί ή τολμά να το αμφισβητήσει, είναι ολοφάνερο.